فردی که علاقه مند به حوزه علوم اجتماعی یا سیاسی است می تواند با نگاهی نوآورانه و متأثر از آموزه های الهی تحقیق کند. چیزی که عیب است و مایه خسران خواهد شد این است که بیایند و این کار طی ده بیست سال گذشته هم رایج است ـ آن را با آیات و احادیث مزین کنند. و این مایه تأسف است. تصورشان این است که با چنین حرکت ها و رویکردهایی، در اقتصاد می شود، نظام ربوی را با گفتن کلمه کارمزد برطرف کنند و با انواع و اقسام کلاه شرعی، اقتصاد فعلی را بانکداری اسلامی جلوه دهند. ما در اسلام، کلاه شرعی نداریم. پیش از این که کلاه سر شرع و دین بگذاریم کلاه بر سر خودمان گذاشته ایم. در واقع می فهمیم که چه کار داریم می کنیم؛ این ها واضح، مشخص و معین است و خودمان را نمی توانیم فریب دهیم.

دیدگاه آیت‌الله العظمی جوادی آملی که علوم طبیعی از آن حیث که نمایشگر ذات و صفات الهی‌اند، متصف به دینی بودن می‌شوند، گستره مفهوم علم دینی را از حیث مصداق به اکثریت علوم گسترش می‌دهد اما اگر بدان علم از حیث مادی‌اش و بدون توجه به اضافه‌اش به خداوند نگریسته شود، علمی دینی نخواهد بود.

استاد جامعه شناسی دانشگاه های تهران و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، روندی را که حاکم بر دانشگاه های کشور است، واجد شرایطی که به «تولید علم» و جنبش نرم افزاری بیانجامد نمی داند. وی در گفت وگویی که می خوانید از ضرورت های تولید علم و مسیری که در ایران پیموده و نیز مباحث معرفت شناسی و فلسفی سخن می گوید که در این باب راه گشاست.