«مسعود پزشکیان» در آیین تکریم و معارفه وزیران سابق و فعلی علوم، تحقیقات و فناوری که در این وزارتخانه برگزار شد خواستار بازنگری در پرونده دانشجویان و اساتید اخراجی دانشگاه‌ها شد و بیان داشت که «از وزیر علوم می‌خواهم که قرارداد همه اساتیدی را که تاکنون اخراج شده‌اند یا لغو قرارداد شده‌اند، بازنگری کنید؛ دانشجویان را برگردانید. دانشجو اعتراض می‌کند، من هم باید جوابش را بدهم یا حرفش حق است که باید اطاعت کنم یا اینکه اشتباه می‌کند که هدایتش می‌کنم.». رئیس جمهور با انتقاد از تعدد دانشگاه‌ها در کشور افزود: این همه دانشگاه را برای چه می‌خواهیم؟ با چه کیفیتی؟ برای حل چه مشکلی؟ در این نظام آموزشی جوانان کشور را چهار تا ۱۰ سال وادار می‌کنند که درسی بخوانند که در بازار کار به آن نیازی نداریم؟ از مجلس و وزارتخانه‌های علوم و بهداشت ذرخواست می‌کنم در این زمینه کمک کنند تا افرادی تربیت کنیم که به درد جامعه بخورند. علمی که عمل نداشته باشد و باور این جامعه در آن نهفته نباشد به کار نمی‌آید. در دانشگاه‌ها جوان تربیت می‌کنیم و افتخار می‌کنیم نخبه تربیت کرده‌ایم؛ اما چند درصد از نخبه‌های ما در این مملکت می‌مانند؟ چرا نمی‌مانند؟ چگونه تربیت کرده‌ایم که نخبه‌های ما می‌روند و می‌خواهند برای جای دیگری کار کنند؟ این بیانات پزشکیان با واکنش تائیدی شدیدی از طرف افکار عمومی و نظرات تاکیدی گروهی از تحلیل گران و همچنین نظرات انتقادی گروهی کوچک‌تر از منتقدین مواجه شد.

کمکی که فلسفه به تحقق صلح می‌کند و بیشتر تخصصی است این است که فلسفه می‌تواند در مورد مفهوم صلح و مفهوم جنگ مثل هر مفهوم دیگری بیندیشد. صلح به چه معناست؟ با جنگ نکردن چه تفاوتی دارد؟ فلسفه می‌تواند به روشن شدن حدود این مفاهیم کمک کند. در این راستا، فیلسوفان بزرگی مثل کانت و خیلی‌های دیگر درباره‌ ماهیت صلح صحبت کرده‌اند؛ اینکه صلح با چه کسی معنا دارد؟ و طرف صلح چه کسی است؟ و... بنابراین، روشن کردن مفهوم صلح نیز از دیگر خدماتی است که فلسفه برای تحقق صلح ارائه می‌کند.