کن لوچ کارگردان انگلیسی یکی از تحسین‌برانگیزترین صداهای سینمای زمانه ماست. آثار لوچ اغلب مضمون ‌اجتماعی و سیاسی دارند. مجموعه آثار او درباره جنگ داخلی اسپانیا («زمین و آزادی»)، اعتصاب کارگران لس‌آنجلس («نان و گل‌های سرخ»)، اشغال عراق («مسیر ایرلندی»)، جنگ استقلال ایرلند («بادی که بر مرغزار می‌وزد»)، و جنبه‌های قهرآمیز دولت رفاه (‌«من، دنیل بلیک») است.

کم پیش می‌آید تاریخ خودش را تکرار کند، ولی اغلب طنین یکسانی دارد. از نظر یک ایتالیایی، پیروزی جائر بولسونارو، نامزد راست‌گرای حامی دیکتاتوری، در دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری برزیل نوای آشنایی دارد.در دهه 1920، نخبگان اقتصادی ابتدا در برابر فاشیسم ایتالیا مقاومت و سپس از آن حمایت کردند. ابتدا دم‌و‌دستگاهی که در بند نفع شخصی خود بود و فاشیست‌ها را بهترین سپر دفاعی در برابر مطالبات روبه‌رشد کارگران می‌دانست از این گروه آشوبگر و مطرود استقبال کرد.