گام دوم انقلاب، زمانی است که باید تعارفات را با دولت‌ها کنار نهاد و بعبارت بسیار شفاف با رویکرد آتش به اختیار مقام معظم رهبری، از دولت‌ها مطالبه کارآمدی، پاسخگویی، شفاف سازی در چارچوب اصول حکمرانی داشت. معنا ندارد که با تقدس بخشی به دولت‌ها، ناکارآمدی و فجایای کارگزاران آن‌ها را نادیده گرفت و در نهایت فشار‌های ایجاد شده را به شهروندان، سازمان‌ها و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، منتقل نمود. نیازمندی به نظامی حساب کش نیابتی (با توجه به ضعف مسلم نهاد‌های نظارتی و بازرسی کشور) در ساختار رسانه با توجیه قانونی و عقلی و شرعی رکن چهارم دموکراسی و بحث مردم سالاری دینی، یک الزام ملی است. بدهی‌های دولت دوم روحانی و دولت آقای رئیسی، اقتصاد را به سمت نوعی یونانیزه شدن کشیده است. جامعه فقر زده هم به نص آشکار در سخنان پیامبر، ایمان ندارد و جامعه بدون ایمان، تضعیف شدگی مسلم دینی را تجربه نموده و تمدن سازی اسلامی- ایرانی را باید در رویا دنبال کرد. بدهی تراشی برای حساب‌های ملی در کنار بی انضباطی در پرداخت بدهی‌ها، مسئله ساده‌ای نبوده که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت.

دهقان نیوز ادعا نموده است که بنا بر اطلاعات موثق دریافتی از منابع اگاه،در اقدامی عجیب و بی سابقه در یکی از مهمترین شرکت های خانواده وزارت جهاد کشاورزی که ماموریت های ملی سنگینی را نیز از طرف وزارت جهاد کشاورزی بر عهده داشته و انتصاب اعضاء هیئت مدیره آنهم ظاهرا با نظر وزیر صورت می گیرد، یک فردی که نماینده یکی از پیمانکاران این شرکت بزرگِ زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی بوده است ناگهان به عضویت هیئت مدیره شرکت تابعه وزارت جهاد کشاورزی در می آید. به زبان ساده تر نماینده شرکت پیمانکار، عضو هیئت مدیره مجموعه کارفرمای خود می شود. شاید با قطع رابطه حقوقی اول، برقراری رابطه حقوقی دوم منع قانونی نداشته باشد. اما محتوای خبر به گونه ای است که برای ممانعت از ایجاد شائبه ، باید اقدام به ارایه توضیح نمود. انتظار می رود وزارت جهادکشاورزی با قید فوریت در این خصوص شفاف سازی نماید.

رسم ۴۰ و اندی ساله است که هفته نخست شهریور را به مناسبت بمب‌گذاری در دفتر ریاست جمهوری، هفته دولت می‌نامند. هفته‌ای که قاعدتاً می‌بایست دولت و ملت رو در رو و با هم به مرور عملکرد یک ساله دولت و نقد ملت به عملکرد دولت پرداخته شود، اما متاسفانه اکنون هفته دولت در کشور به ایام تبلیغ آمار پوچ و هیچ، بزرگ‌نمایی درمورد شعار‌ها و طرح‌های کاغذی و وعده‌های توخالی و خدمات پوشالی تبدیل شده است.

احسان ارکانی عضو کمیسیون اصل نود قانون اساسی گفت: قاعدتاً دلیل این سکوت یا بی‌دردی مدعیان تریبون‌دار درقبال مشکلات مردم یا بی‌خبری و قطع ارتباط با توده مردم است یا بنا به دلایل سیاسی و جناحی و بهره بردن از منافع خاص، جرات و شهامت بیان درد‌های مردم و مطالبه گری از دولت و رییس‌جمهور و وزرا را ندارند.

روزنامه جمهوری اسلامی از دیپلماسی ایران در برابر افغانستان انتقاد جدی نمود و بیان داشت که به طالبان امتیاز می‌دهید، تجدید نظر کنید.روش جمهوری اسلامی ایران، روشن‌ترین نمونه سیاست غیرشفاف در قبال طالبان و در عین حال امتیاز دادن‌های پیاپی به آنهاست.لازم به توضیح است که افکار عمومی از چند جهت نامشخص بودن حق آبه قانونی هامون و مباحث محیط زیستی، درگیری های مرزی پراکنده منجر به هتک حیثیت ، تندروی ها و قرائت نادرست از اسلام توسط طالبان در جغرافیای افغانستان که بنوعی ماهیت حقوق بشری دارد ، نامشخص بودن سطح و نوع روابط با افغانستان در کانال رسمی دیپلماتیک ، بشدت مطالبه گر و آزرده خاطر است.

اصلا مردم به خاطر همین شعارها و اینکه «شیخ دیپلمات» به آنها وعده بهتر شدن اوضاع کشور را داد، به حسن روحانی رای دادند.

"یک عده فشار می‌آوردند و می‌خواستند در مملکت چو بیاندارند که الان وقتش هست که بزنیم زیرش و دولت عوض بشود که حضرت آقا فرمودند: مملکت خیلی هم عادی هست و باید کارش را ادامه بدهد.