بر اساس ادعای «ایندیا تودی»، جنگنده‌های اسرائیلی حملات را در دسته‌های ۲۵ تا ۳۰ تایی انجام دادند. بر این اساس تنها ۱۰ جت حملات موشکی هماهنگ را اجرایی نموده و بقیه وظیفه پوشش و انحراف را بر عهده داشتند. گفته می‌شود در مجموع ۱۰۰ فروند جنگنده از جمله جنگنده‌های پیشرفته اف-۳۵ در سه موج به ۲۰ تاسیسات موشکی و پهپادی ایران حمله کردند. حمله اولیه اسرائیل به اهداف راداری در سوریه با هدف «کور کردن» توانایی‌های هشدار اولیه ایران انجام شد، و در موج دوم و سوم، تهران و کرج و چند مکان دیگر در ایران را هدف قرار داد. اسرائیل از جنگنده‌های نسل پنجم اف-۳۵، جت‌های تهاجمی زمینی اف-۱۵ رعم (رعد) و جت‌های پدافند هوایی اف-۱۶ صوفا (طوفان) استفاده کرد که تقریباً ۲ هزار کیلومتر را پوشش دادند. تسلیحات انتخاب شده برای این عملیات شامل موشک مافوق صوت دوربرد «خشم - Rampage» و موشک هوا به سطح توسعه یافته نسل جدید «صخره‌ها – Rocks» بود. تصاویری وجود دارد که جنگنده‌های اسرائیلی را در ارتفاع کم در اردن نشان می‌دهد که بعید هم نیست، بلکه احتمال دارد که این جنگنده‌ها وارد حریم هوایی عراق شده و از آنجا موشک‌هایی به سمت اهداف نظامی ایران شلیک کرده باشند.

رویارویی ایران و اسرائیل، احتمالی امنیتی-نظامی با درجه فوق مهم، روی میز اتاق‌های فکر و در دستور کار تحلیل گران دو کشور قرار گرفته است. موضوع و موقعیتی که می‌تواند باعث ایجاد نقطه‌ای عطف در تاریخ و حتی ژئوپلتیک منطقه‌ای شود. بشارت‌های روایتی هر دو طرف، احتمال وقوع این درگیری را بالا می‌داند و تدبیرگری هر دو طرف داستان نیز بعنوان اصلی قابل تاکید جاری است. اسرائیل غلو تهاجم مستقیم به ایران را علنی بیان می‌کند و با انتشار اسنادی احتمالا ساختگی، راه اندازی بازی روانی در سطح افکار عمومی را دنبال می‌کند و ایران از وعده صادق ۳ و ۴ حرف می‌زند. گروهی این قائله را نوعی شطرنج سیاسی- نظامی می‌دانند و بعضی‌ها، آن را ظاهر یک توافق بزرگ در پشت پرده تصور می‌کنند. نکته پایانی اینکه، ورای نتیجه این موقعیت بازی، ایران نیازمندی به اراده ورزی فوری به تقویت توان رزم هوایی بومی (فناوری روز و بومی)، توسعه توانمندی راداری، توسعه و تقویت سپر‌های موشکی چند لایه، توسعه سلاح‌های آفندی دقیق‌تر دارد. توسعه موشکی بومی کشور در جای خود، ماموریت برای تحقق اهداف و خواسته‌های چهارگانه نظامی در جای خود. من بعد هم پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، مطالبه گری ملی در خصوص این چهار درخواست را در دستور کار خود از تشکیلات نظامی کشور قرار می‌دهد.

سامانه پدافندی THAAD یک سیستم تسلیحاتی ۱ میلیارد دلاری است که در نقاط حساس مختلف از جمله کره جنوبی، گوام و امارات عربی متحده برای مقابله با تهدیدات موشکی بالستیک از سوی دشمنان آمریکا مستقر شده است. اخیرا ایالات متحده آمریکا تایید کرد که قصد دارد یک باتری کامل سامانه پدافندی THAAD را در اسرائیل مستقر نماید. استقرار سامانه تاد به عنوان یک پیام سیاسی و نظامی - پیش از حمله احتمالی اسرائیل به ایران در پاسخ به رگبار موشک‌های بالستیک ایران علیه اسرائیل در یکم اکتبر - عمل می‌کند. سامانه تاد محصول شرکت لاکهید مارتین بوده و برای رهگیری موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد ​​و میان‌برد (مشابه سامانه «پیکان -۲» اسرائیل) طراحی شده است، مهمات آن می‌تواند اهدافی را در فاصله ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتری و در ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری هدف قرار دهد. رهگیر‌های این سامانه پدافندی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که موشک‌ها را در داخل و خارج از جو زمین در مرحله نهایی پروازشان نابود کنند. سرعت موشک‌های سامانه تاد نهایتاً ۸ ماخ است در صورتی که سرعت موشک فتاح در فاز نهایی به ۱۳ تا ۱۵ ماخ می‌رسد؛ به این ترتیب پیش از آنکه موشک سامانه‌های پدافندی به موشک فتاح برسد، این موشک از آن محل عبور کرده است.

بمب سنگرشکن (Bunker buster) نوعی از بمب ها هستند که برای نفوذ به ساختارهای سخت، مانند پناهگاه های نظامی یا تأسیسات زیرزمینی طراحی شده‌اند. در سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ اسرائیل تلاش زیادی داشت تا بمب های سنگرشکن جی بی یو ۲۸ را از آمریکا بخرد. اسرائیل قصد داشت به تاسیسات هسته ای و مراکز موشکی ایران حمله کند اما آمریکا در پی پیشبرد مذاکرات هسته ای بود و نمی خواست اسرائیل روند مذاکرات را نابود کند.با این حال، با نابودی برجام توسط ترامپ و به هم خوردن وضعیت استراتژیک منطقه، اسرائیل توانست به برخی از این موشک ها دست یافته، لبنان را بمباران و مرکز استقرار سران حزب الله را منفجر کند.

در حالی که حجم خرید نظامی اسرائیل از امریکا سالیانه در حدود ۲۰ میلیارد دلار است، سندرز سناتور ارشد آمریکایی اعلام کرد که پیش‌نویس قطعنامه‌ای را برای رأی‌گیری به کنگره ارائه نموده تا فروش تسلیحات به اسرائیل را در حدود ۲۰ میلیارد دلار متوقف کند. موضوعی که انتقاد بسیاری از تحلیل گران را برای بازی با افکار عمومی در پی داشته است. بازی شبیه به این نیز توسط آلمان در روز گذشته دنبال شده بود. با گذشت ساعاتی پس از انتشار خبر رویترز درباره توقف صدور مجوز‌های جدید ارسال سلاح آلمان به اسرائیل، برلین این خبر را رد کرد. سخنگوی وزارت امور اقتصادی آلمان گفت: «هیچ تعلیقی برای صادرات تسلیحات به اسرائیل وجود ندارد و هیچ تعلیقی نیز وجود نخواهد داشت».

هاآرتص گزارشی منتشر کرده و گفته اسرائیل در دو دهه گذشته یک اتحاد استراتژیک با آذربایجان داشته و به این کشور با اکثریت شیعه، تسلیحات به ارزش میلیارد‌ها دلار می‌فروشد و در مقابل، آذربایجان، برای اسرائیل نفت و دسترسی به ایران را تامین می‌کند. یکی از این موارد، فرار عوامل موساد با اسناد هسته‌ای ایران از طریق آذربایجان به سمت اسرائیل بوده است.

یتژاگ بریک تحلیل‌گر هاآرتص اسراییل:« ایران به آرامی در حال محاصره اسرائیل است و سران اسرائیل در برابر این تهدید که موجودیت اسرائیل را هدف قرار داده در خوابند».

لبنان و فلسطین اشغالی مرزی به طول ۷۹ کیلومتر دارند که همواره طی دوره های مختلف بر اثر سیاست های توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی پرتنش بوده است. عقب نشینی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) از جنوب لبنان نیز پایان تجاوزکاری های این رژیم در مناطق مرزی با لبنان نبود زیرا هنوز بخش هایی از خاک لبنان در اشغال رژیم صهیونیستی است.