شنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، انفجار بزرگی در اسکله شهید رجایی، بندرعباس به وقوع پیوست و در برآورد‌های اولیه دارای هزار مجروح، پیش بینی بالغ بر ۵۰ کشته و مفقودی و خساراتی در حدود یک میلیارد دلار بوده است. تحلیل این رویداد سیاه از منظر‌ها و دریچه‌های فکر-اجرایی گوناگون قابل بررسی است. برخی به درست و یا نادرست و بشکلی وسواس گونه به دنبال شناخت علل انفجار و ارتباط آن با صنایع موشکی کشور هستند. گروهی غرق در رویداد شده و بشکلی عاطفی درخصوص آمار کشته‌ها و مجروحین و مفقودین حادثه صحبت می‌کنند. جماعتی از چهارگانه خون-عرق-آتش-غریب، حرف می‌زنند. دسته‌ای از علل وقوع در سه گانه حادثه-خرابکاری-اهمال می‌گویند. قلیلی از کارشناسان از درس‌های آینده صحبت می‌کنند و غیره. این حادثه، هرچه که باشد و به هر علتی که بوجود آمده باشد، حادثه‌ای دردناک است. اما تاکید اینجاست که بدون نظرداشت به نگاهی جامع و چندجانبه، نمی‌توان اقدام به مدیریت بهیه اوضاع و تبدیل تهدید‌ها به فرصت نمود.

دیلی میل با اعلام این خبر می نویسد: پلیس فرانسه برای جلوگیری از وارد آمدن آسیب و خسارت به ساختمان های مهم پاریس در جریان اعتراضات جلیقه زردها قصد استفاده از تسلیحات شیمیایی را دارد.به گفته افسران ارشد پلیس فرانسه، این تجهیزات وسایلی هستند که می توانند تنها در ظرف ۱۰ ثانیه منطقه ای به وسعت شش زمین فوتبال را پر از گازهای شیمیایی کنند.

به نقل از شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار، در پنجمین « شنبه سیاه » اعتراضات در فرانسه، نخستین معترضان جنبش ضد سرمایه‌داری وارد خیابان شانزلیزه پاریس شدند و شهر‌های این کشور به ویژه پاریس آرایش جنگی به خود گرفته است.