دلارزدایی به استفاده از روش‌هایی گفته می شود که بواسطه آن، کشورها می‌کوشند تا با این روش‌ها اتکا به دلار آمریکا را به عنوان ارز ذخیره، واسطه تبادل یا به عنوان واحد محاسبه( قیمتگذاری) ، کاهش دهند. در حالی‌که کارشناسان و اقتصاددانان بر این مسئله معترف هستند که اقتصاد جهان تحت سلطه دلار بوده و بسیاری از بلوک‌های اقتصادی سعی دارند تا در برابر این حاکمیت بلامنازع مقاومت کنند، با این‌همه این مهم نیازمند برخورداری از اقتصاد و پول ملی بسیار قوی است و نمی توان صرفا با شعار درمانی و آرزو، اقدام به اجرای دلارزدایی در اقتصاد یک کشور نمود. در ایران، متاسفانه دلار زدایی در حد فشار به بازرگانی خارجی برای معامله با سایر ارزها و گرفتن پول نفت با ارزهای جایگزین( بدلیل تحریم) تقلیل معنا پیدا نموده و کمتر اهتمام عملی برای برقراری پیامان های دو یا چند جانبه بهره گیری مشترک از سایر ارزها و یا سرمایه گذاری بواسطه سایر ارزهای معتبر ، دیده می شود.

سیف بعد از مدت زیادی که از برکناری ایشان گذشته، و پس از آن که به لطف حمایت آقای رئیس جمهور، از پاسخگویی قانونی مصون باقی مانده است، اکنون با تکیه بر این فرض نادرست که جامعه فراموش می‌کند، با لحنی آموزگارمنشانه، به دفاع از خود و سیاست‌هایی برخاسته است آتش آن‌ها هنوز گریبانگیر مردم این کشور است و هنوز مردم، حیران از این که چگونه ظرف مدتی کوتاه قدرت خرید خود را چنین بی منطق از دست داده اند و چگونه جمعی محدود از دست اندرکاران، از پسِ منابعِ متعلق به مردم، به ثروت‌های افسانه‌ای رسیده اند، به تحمل ضربه‌هایی می‌پردازند که دست آورد سیاست‌های شوم آقای سیف و همراهان ایشان بوده است.

ارزش ریال عربستان با آن همه ریخت و پاش در برابر دلار آمریکا تقریبا ثابت است. حتی کشورهای درگیر جنگ با داعش هم پولشان به اندازه ریال ایران سقوط نکرد. چرا؟ دولت چه میزان از افزایش قیمت دلار سود می‌برد؟ خودرو چرا این‌قدر گران است؟ چرا هر چند سال یک‌بار اقتصاد ایران دچار شوک قیمتی می‌شود؟ و کجا می‌شود سرمایه‌گذاری کرد تا ارزش پس‌اندازهای اندک ما حفظ شود؟ این دست سؤال‌ها به ذهن شما هم سرک می‌کشد؟