فساد اقتصادی و مالی از مشکلات بسیار جدی است که امروزه در سازمان‌ها و شرکت‌های گوناگون مشاهده می‌شود و این مسئله تنها مختص ایران نیست. به عبارتی دیگر پدیده فساد به شکل نامحسوسی در تمام اقتصاد ریشه می‌دواند و هنگامی که به خودمان بیاییم، می‌بینیم که پایه و اساس اقتصاد دچار ویرانی شده است. حال در این میان باید پرسید که راه‌حل مبارزه با فساد چیست؟

باید برای فساد از زاویه برخورد فرهنگی و ایجاد یک جنبش فرهنگی و اجتماعی وارد شد که البته برخورد های قضایی و قانونی می تواند مکمل آن باشد.دستگیری ها و برخورد هایی که در نهایت به اصلاح ساختار ها فرهنگ سازی و کنترل اجتماعی منجر نشود فقط ادعای فاسد بودن دولت ها را تقویت می کند. نه تنها کمکی به فساد زدایی نمی کند بلکه هر نوع اقدام قضایی را هم به تسویه حساب های سیاسی و مچ گیری های جناحی تعبیر می کند.

دادگاه مفاسد اقتصادی که برخی به پایان رسیده و برخی در حال برگزاری است، دو وجه مشترک دارند یکی دور زدن قانون از سوی متهمان در نبود سیستم‌های شفاف‌ساز و دیگری ارتباطات نسَبی برخی متهمان با بعضی مقامات کشور.اسامی مطرح شده، نوع و شیوه فساد اقتصادی و در نهایت ارتباطات منجر به فساد که در این دادگاه‌ها برملا شد، نشان داد که مناصب مدیریتی و ارتباطات سببی یا کاری آنان، تا زمانی که فاقد نظارت‌های مؤثر قانونی باشد، تا چه اندازه می‌تواند آسیب‌زا باشد.