کشور در عرض کمتر از یک سال دچار نوعی چالش و ابهام در سیاستگذاری های صورت گرفته برای مهاجرپذیری از افغان ها شد. با وجود هشدارهای عدیده به وزیر کشور قبل ( سردار وحیدی) ،گوش شنوایی وجود نداشت و مهاجر پذیری از افاغنه در حد وحشتناکی ادامه یافت. در دولت چهاردهم، سیاست کنترل جمعیت مهاجر افغانی در حال اجراست. در این بین هم با انواع دوقطبی سازی ها و برچسب زنی ها ، قصد بدجلوه دادن و خطرناک بودن افغانی ها وجود دارد. شورای امنیت ملی ، سازمان های نظارتی بالادستی ، نمایندگان مجلس و حتی دادستان کل، چرا در خصوص مسببین و تصمیم گیرندگان این آشفته بازار منجر به تضعیف منافع ملی، سکوت کرده اند؟

سیاست پذیرش مهاجر در کشور ما بشکلی اشتباه بشدت رویکرد امنیتی و انتظامی یافته و از سیاستگذاری و مدیریت فنی و علمی دور شده است. سلیقه گرایی به حدی است که وزیر کشور قبل با نوعی پرده پوشی، پذیرای حجم بالایی از افاغنه به کشور بشکلی قانونی و غیرقانونی می‌شود و حتی شایعات مربوط به تابعیت و صدور شناسنامه ایرانی مطرح می‌شود. اما داستان در چند ماه بعد به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد و طیف وسیعی از اقدامات افغان هراسی در کشور شکل می‌گیرد. جای تاسف داستان آنجاست که حتی امار دقیق افغانی‌های وارد شده به کشور را در اختیار نداریم و ادعای تامین امنیت را هم می‌کنیم؟ حسین میرزایی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در گفتگویی تخصصی، به ابعاد گوناگون موضوع مهاجر پذیری و بیگانه هراسی، اشاره داشته که در ادامه متن منعکس گردیده است.

سازمان ملی مهاجرت درخصوص شایعات اخیر درباره شناسنامه فردی با تابعیت افغانستانی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: با توجه به انتشار گسترده شناسنامه فردی با تابعیت افغانستانی و ارتباط دادن این موضوع به طرح‌های سازمان ملی مهاجرت، به استحضار می‌رساند صدور این شناسنامه به هیچ کدام از طرح‌های این سازمان مربوط نمی‌باشد و حضور در طرح‌های سازمان تابعیت ایرانی برای مهاجرین ایجاد نمی‌کند. سوال اینجاست که اگر این موضوع به سازمان ملی مهاجرت مربوط نیست به کدام سازمان ارتباط دارد؟ ثبت احوال ، امور اتباع وزارت کشور، اقدامات و اراده افراد و نهادهای خاص، جعل و شایعه، پیام های پیش فرصت برای عادی سازی صدور شناسنامه برای مهاجران افغانی ساکن ایران و یا سایر دلایل؟

وزیر کشور با گنگ گویی قصد پوشاندن مسئله مهاجرت اتباع را دارد. شورای عالی امنیت ملی دکمه آف خود را در خصوص این مسئله زده است. حاکمیت صحبتی از مخاطرات امنیتی اتباع نمی‌کند. بار‌ها هشدار داده ایم که با جمعیت ۵ درصدی یک کشور می‌شود انقلاب کرد چه رصد به اغتشاش و آشوب. چرا کسی درباره مسئله‌ای به مهمی حضور اتباع، صحبتی نمی‌کند. آیا خدای ناکرده، منتظر وقوع حادثه‌ای ناخوشایند و اقدام بعد از آن باید باشیم؟ روزنامه جمهوری اسلامی هشدار داده و می‌گوید که طالبان مدعی است که دو روزه اصفهان را فتح می‌کنیم؟ علی‌رغم امتیازات بیجایی که از ما گرفته اند، گویا طلبکار هستند!

نماینده یونیسف در ایران گفت: «یک واقعیت درباره وزارت بهداشت ایران وجود دارد که درباره وزارت بهداشت خیلی از کشور‌ها صدق می‌کند، آن هم این‌که در پاندمی کووید۱۹ ظرفیت‌های خدمات رسانی این وزارتخانه بسیار تحت فشار قرار گرفت.»