پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

پیرو هشدار ارتش اسرائیل مبنی بر ترک بخش های از منطقه سه تهران و هشدار ظهر امروز مبنی بر حمله به صداسیما ، ساختمان معاونت سیاسی صدا و سیما در هنگام پخش زنده شبکه خبر مورد حمله قرار گرفت و برای لحظاتی شاهد قطع برنامه های این شبکه بودیم. خوشبختانه ، بعد از گذشت دقایقی، پخش برنامه مجددا برقرار گردید.

یک روز بعد از موج اول ترورهای دانشمندان هسته ای کشور،فاز دوم ترورها با تروز چهار دانشمند دیگر دنباله گیری شد. علی بکایی کریمی، منصور عسکری(اعضای هیات علمی دانشگاه امام حسین- متخصص فیزیک)، سعید برجی ( مهندسی مواد و دکتری مکانیک -عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر) و علی باکوئی کتریمی از دانشمندان هسته‌ای کشورمان بودند که در دو روز گذشته، در جریان حملات تروریستی رژیم صهیونیستی به کشورمان در منازل شان به فیض شهادت نائل آمدند.

رسانه های بیگانه و برخی از کانال های رسانه ای وابسته به صیهون ، ادعا می کنند که ریز پرنده های اسرائیلی اقدام به شکار بخش زیادی از لانچرهای حمل موشک ایران نموده اند. برای آشنایی بیشتر خوانندگان باید گفت که در اکثر تصاویر ویدئویی منتشره، بعد از حمله پهپباد به لانچر یا سامانه راداری و پدافندی، هیچ انفجار ثانوی در آنها ثبت نشده است. معنای نظامی این ویدئو ، حمله پهپبادی به ماکت های لانچر یا سامانه های پدافندی است. واقعیتی که برای انحراف رصد دشمن، در اطراف برخی از مراکز نظامی ، از آن استفاده می شود.لازم به توضیح است که بر اساس برخی برآوردها, جمهورب اسلایم در حال حاضر دارای بیست هزار ذخیره موشک بالستیک و ظرفیت تولید سیصد موشک در روز است.

مداح لبنانی وابسته به حزب‌الله به اتهام جاسوسی برای اسرائیل بازداشت شد.کاربران لبنانی در فضای مجازی از بازداشت فردی به نام «هادی صالح» که با عنوان «مداح شهید سید حسن نصرالله» شناخته می‌شد، به اتهام جاسوسی برای اسرائیل خبر داده‌اند.این فرد که وابسته به حزب‌الله معرفی گردیده، با انتقال اطلاعات حساس به ارتش اسرائیل ، زمینه‌ساز ترور برخی از چهره‌های ارشد حزب‌الله شده است. در مقابل، خانواده محمد صالح با انتشار بیانیه‌ای رسمی این اتهامات را رد کرده‌اند. آن‌ها این ادعاها را «توهین‌آمیز و بی‌پایه» خوانده و تأکید کرده‌اند که ماجرا ریشه در اختلافات مالی قدیمی دارد. به گفته خانواده، برخی افراد با انگیزه‌ باج‌گیری، ابتدا درخواست کمک مالی داشته‌اند و پس از بی‌پاسخ ماندن، اقدام به تهدید و تخریب حیثیت فرزندشان کرده‌اند. در بیانیه همچنین آمده که این افراد نه‌تنها از وضعیت مالی صالح سوء‌استفاده کرده‌اند، بلکه او را تهدید به ربایش و تحویل به نهادهای امنیتی کرده‌اند تا مبالغی دریافت کنند. بدلیل ضعف اطلاع رسانی های صورت پذیرفته از طریق کانال های رسمی، بازار شایعات و حاشیه ها درباره این دستگیری و اتهام گرم است. نکته جالب توجه، گرایشات کاربران ایرانی در خصوص اخبار مرتبط با تشدید احتمال نفوذ از طریق افراد نزدیک به رهبران و حاکمیت ها است.

شنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، انفجار بزرگی در اسکله شهید رجایی، بندرعباس به وقوع پیوست و در برآورد‌های اولیه دارای هزار مجروح، پیش بینی بالغ بر ۵۰ کشته و مفقودی و خساراتی در حدود یک میلیارد دلار بوده است. تحلیل این رویداد سیاه از منظر‌ها و دریچه‌های فکر-اجرایی گوناگون قابل بررسی است. برخی به درست و یا نادرست و بشکلی وسواس گونه به دنبال شناخت علل انفجار و ارتباط آن با صنایع موشکی کشور هستند. گروهی غرق در رویداد شده و بشکلی عاطفی درخصوص آمار کشته‌ها و مجروحین و مفقودین حادثه صحبت می‌کنند. جماعتی از چهارگانه خون-عرق-آتش-غریب، حرف می‌زنند. دسته‌ای از علل وقوع در سه گانه حادثه-خرابکاری-اهمال می‌گویند. قلیلی از کارشناسان از درس‌های آینده صحبت می‌کنند و غیره. این حادثه، هرچه که باشد و به هر علتی که بوجود آمده باشد، حادثه‌ای دردناک است. اما تاکید اینجاست که بدون نظرداشت به نگاهی جامع و چندجانبه، نمی‌توان اقدام به مدیریت بهیه اوضاع و تبدیل تهدید‌ها به فرصت نمود.

«محمد ضیف»، فرمانده کل گردان‌های عزالدین قسام و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های مقاومت فلسطین، به نماد ایستادگی در برابر اشغالگری تبدیل شد. مردی که به دلیل نجات از ۹ تلاش ترور اسرائیل، به «مرد ۹ جان» معروف شد. او طراح عملیات‌های بزرگ و تاریخی مانند طوفان الاقصی بود که ضربه‌ای سنگین به ساختار امنیتی رژیم صهیونیستی وارد کرد. محمد ضیف، با وجود از دست دادن خانواده‌اش در حملات هوایی و تحمل جراحات سنگین، هرگز از مسیر مقاومت عقب‌نشینی نکرد. زندگی او، داستان مبارزه، ایمان و ایستادگی است؛ فرمانده‌ای که تا آخرین لحظه برای آرمان فلسطین جنگید و الهام‌بخش هزاران نفر باقی ماند.

هاآرتص مدعی شد، در صورت تایید آمریکا هدف حملات هوایی بعدی اسرائیل ایران است. این در حالی است که رژیم صیهونیستی خوب می داند که جمهوری اسلامی ایران از تجارب گذشته خود، به نحو موثری درس آموزی نموده و اتکا به نیروی درونی ، فساد زدایی داخلی ، مشارکت دهی حداکثری مردم ، کنار نهادن مدیران ویترینی و تمرکز روی شایسته سالاری ، از ایران اسلامی ، یک ابرقدرت خواهد ساخت. رژیم صیهونیستی خوب می داند که باز سازمان دهی همزمان و آرایش جدید نظامی کشور با تاکید بر تقویت دو بعد پدافندی و دفاع و تهاجم هوایی ، رفتارهای گستاخانه چند وقت اخیر اسرائیل را تعدیل و خنثی خواهد نمود. لذا دست به اورادهای صبهون بر اساس روایات آخرالزمانی و سرنوشت محتوم خود ، به هر شیوه ای متوسل می شوند تا شاید توان تعدیل در قضا را داشته باشند. سربسته و البته برای روشنگری افکار عمومی عرض شد.

ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد، حدود ٧٠ الی ۸۰ درصد از توان نظامی سوریه را با حدود ۴۸۰ حمله به حدود ۳۲۰ هدف در اقصی نقاط سوریه از دمشق گرفته تا طرطوس، نابود کرده است. به نقل از ارتش اسرائیل ادعا شده که در این عملیات‌ها حدود ۳۵۰ جنگنده از نیروی هوایی مشارکت کردند. رسانه‌های این رژیم اعلام کردند که ارتش رژیم صهیونیستی بیشتر سلاح‌ها، جنگنده‌ها و کشتی‌های جنگی ارتش سوریه را منهدم کرده است. برخی از تحلیل گران مغتقدند که با افزایش تاثیر گذاری بر تحولات سیاسی در سوریه، احتمال ورود دمشق به ائتلاف‌های ضد اسرائیلی در آینده را کاهش داده و با تغییر موازنه قدرت به نفع خود، مانع از شکل‌گیری تهدیدات جدید در نزدیکی مرزهایش شود. اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی چه در بعد نابودسازی ظرفیت‌های نظامی سوریه، چه پیشروی نظامی در خاک سوریه که نقض آشکار حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور محسوب می‌شود، تاکنون با اعتراض هیچیک از رهبران جدید سوریه، کشور‌های عربی، اسلامی و جامعه جهانی روبرو نشده است.

آنچه که مسلم است اسد بدلیل اشتباهات راهبردی خود در کشورداری، محبوبیت و مشروعیت داخلی خود را از دست داده و تنها متکی به حامیان فراملی خود و ایدئولوژیکی مشترک فی مابین بود. در ماه های اخیر، اسد با چرخشی خام و از روی بی تجربگی تحت تاثیر تهدیداتی نظیر حذف فیزیکی او توسط اسرائیل قرار گرفت و بجای ارتقا تعهدات خود به دوستان قدیمی و ایدئولوژی مشترک، اقدام به محدودسازی شرکای استراتژیک خود و تقویت دوستی های جدید با برخی از کشورهای عربی گرفت. با خارج شدن (موقت) سوریه از چرخه محور مقاومت، اتصال میان اضلاع مختلف این جبهه با اما و اگرهایی روبرو شد و این موضوع به ویژه در خصوص شریان انتقال سلاح به حزب الله بیش از پیش مطرح گردید. نتیجه اینکه با وجود هشدارهای مشفقانه دوستان به اسد مبنی بر کنار نهادن الگوهای ارتباطی جدید ، وی بنوعی تبدیل به حامی دشمنان جبهه مقاومت گردید. این میدان نیرو ،شرایط را برای توافقات بین المللی جدید جهت تامین منافع و سامان دهی اوضاع مهیا کرد. موضوعی که منجر به رها کردن کرسی قدرت توسط اسد شد. سقوط حکومت نیم قرنی موروثی در سوریه بدون دخالت و درگیری ارتش و یا حضور مردم.

سیاست در کشورهای جهان سوم امری،محرمانه و بعضا انحصاری قلمداد می شود در حالی که در اصل امری همگانی و مشارکتی است. سیاست همانند سایر حوزه ها و نهادهای اجتماعی، نیازمند تخصص و فناوری و الزاما سیاستگذاری است. وقتی سیاست را به سلیقه، انحصار، ادعا و بدعت تقلیل داده و محدود می کنیم ، مشارکت همگانی و تخصص گرایی از درونش رخت بر بسته و تبدیل به پدیده ایجاد نظم از راه سرکوب می شود. اشتباهی که غالب دیکتاتورها ، حکومت های تمامیت طلب و دولت های کودتا ، مرتکب آن می شوند. در دیدگاه سیاسیون در چنین جوامعی ، دموکراسی معنا نداشته و در حداکثر موارد، دادن حق رای به مردم برای انتخاب از بین گزینه های تعیین شده توسط سیاسیون است. این در حالی است که در معنای واقعی، دموکراسی یعنی حق و توان مردم در مواجهه و برخورد با کانون های قدرت. چنین برداشتی از دموکراسی، سیاست را تحت نظارت اجتماع قرار می دهد نه اینکه اجتماع تابع سیاست باشد. سقوط حکومت اسد ، درس های خوبی برای کشورهای گوناگون و دولت های مختلف می تواند داشته باشد. غلامعلی دهقان معتقد است که در نیم قرن گذشته خاورمیانه شاهد سقوط حکمران‌ها بوده که در سقوط‌شان عوامل متعدد ولی مشترکی وجود داشته است. دلیل اول مشترک سقوط این حاکمان این بود که در این کشورها چیزی به اسم مشارکت سیاسی مردم به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. به تعبیری این رهبران به مقوله‌ای تحت عنوان توسعه سیاسی بی‌توجه بودند. در این کشورها اگر مشارکتی بود هم صرفا جنبه نمایشی و تصنعی داشت. وقتی توسعه سیاسی مفقود شد و مردم در امر سیاست کشور برای خود نقشی قائل نبودند، بدیهی است‌ در روزهای سرنوشت که پای نظام سیاسی کشور در میان است، به میدان نخواهند آمد.شخصی شدن قدرت و دور شدن از آحاد ملت زیربنای سیاست کشور را متزلزل و به تعبیری لق می‌کند و کافی است تندبادی بوزد و همه چیز را ویران کند. اتفاقی که در این کشورها رخ داد. به همین دلیل من معتقدم باید منافذ حضور مردم در امور سیاست را همیشه باز نگه داشت نه اینکه با بهانه‌های مختلف آنها را مسدود کرد. دومین ویژگی مشترک دولت های ساقط شده،اتخاذ رویکرد امنیتی در اداره کشور و دل خوش بودن به درآمدهای ناشی از اقتصاد رانتیر بوده(دولت رانتیر دولتی است که بیش از چهل درصد درآمدش از صادرات یک کالا تامین می‌شود) تا توده مردم در آرامش کاذب بسر برده و دور از دنیای سیاست باشند.دولت‌های ‌رانتیر پول و رانت می‌دهند و قدرت می‌گیرند. برخلاف کشورهای پیشرفته که مالیات می‌گیرند و‌ به جامعه قدرت می‌دهند. وقتی‌ دولت‌ رانتیر‌ شکل گرفت‌‌ دولت‌ها جا‌معه و شهروندان را به خود وابسته می‌کنند و نیازی هم به مشارکت واقعی و ‌حضور نخبگان سیاسی و‌ مشارکت طبقه متوسط نمی‌بینند. سومین عامل مهم سقوط حاکم در این کشورها شکل نگرفتن حتی یک طبقه اجتماعی حامی حکومت بوده است. کشورهای جهان سوم باید برای عبور از مرحله‌گذار به توسعه همه‌جانبه از حمایت بخشی از جامعه برخوردار باشند. در این کشورها هیچگاه طبقه حامی که در روزهای سخت به میان‌ آید ایجاد نشد. برای همین با یک تندباد سیاسی همه چیز یک شبه از میان رفت.در خصوص سوریه، واقعیت این است که اوضاع سوریه از دست جریان حاکم خارج و مخالفان اسد خیلی زود دست بالا را در تحولات جاری پیدا کردند. شرایط به شکلی بود که انگار نه حامیان بین‌المللی وی و نه موافقین داخلی عزمی برای حمایت از اسد نداشتند.

پس از حمله اسرائیل به ایران، تصور اولیه بسیاری از کارشناسان این بود که رفت و برگشت آتش تمام شده، چون وزیر دفاع عدم ورود هواپیما‌های اسرائیلی به آسمان ایران را تأیید کرد. تحلیل من سه بخش دارد. اول اینکه به مرور هزینه عملیات اسرائیل مشخص شد. وقتی حمله انجام شد از عدم موفقیت اسرائیل در عملیات نظامی صحبت می‌شد، ولی تند شدن یکباره مواضع ایران نشان می‌دهد خسارات حمله اسرائیل از آنچه ایران را به عدم پاسخ‌گویی متقاعد می‌کرد، فراتر رفته است. احتمالا میزان خسارات در حدی است که ایران نمی‌تواند پاسخ‌گو نباشد. تحلیل دوم این است که بی رحمی اسرائیل در حمله به جنوب لبنان و بی دفاع بودن حزب الله، ایران را وادار به پاسخ‌گویی کرده است. حزب الله متحد ایران است و جنوب لبنان نقطه‌ای کانونی و ژئوپولتیک برای ایران محسوب می‌شود. ایران می‌خواهد تلنگری به اسرائیل بزند، زیرا خساراتی که اسرائیل به جنوب لبنان وارد کرده، خسارت به منافع ملی ایران است. نکته آخر این است که بخش عمده این عملیات از عراق انجام گرفته، از این نظر ایران می‌خواهد با پاسخ‌گویی از مسیر عراق گوشمالی به اسرائیل بدهد. مشخص نیست چنین حمله‌ای چه شکل و ابعادی خواهد داشت، زیرا حمله به ایران از مسیر عراق و بدون هماهنگی با این کشور، پرستیز دولت عراق را زیر سؤال برد و آن‌ها هم در این خصوص مدعی هستند. موضع گیری جدید ایران در قبال حملات اسرائیل نشان می‌دهد حمله بعدی ایران به اسرائیل قطعی است. تهدیدات اسرائیل در روز‌های بعد از حمله بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت و برای ملتهب نگه داشتن فضای سیاسی و اجتماعی ایران بود. اسرائیل هم زمان با تنش نظامی جنگ روانی را دنبال می‌کند و قصد دارد فضای اقتصاد از این تهدیدات آسیب پذیر شود. صحبت‌های علی اکبر صالحی (اگر ما با اسرائیل کاری نداشته باشیم، او هم با ما کاری نخواهد داشت، ساده اندیشی است)، علی لاریجانی (دفاع از امنیت ملی در خارج از مرز‌ها نشان دهنده ضعف نیست و گویای قدرت است) و کمال خرازی (پاسخ به رژیم صیهونیستی قطعی است و اگر ایران با خطر موجودیتی روبرو شود، دکترین نظامی خود را تغییر خواهد داد)، نشان دهنده قطعی بودن پاسخ متقابل است.

بر اساس ادعای «ایندیا تودی»، جنگنده‌های اسرائیلی حملات را در دسته‌های ۲۵ تا ۳۰ تایی انجام دادند. بر این اساس تنها ۱۰ جت حملات موشکی هماهنگ را اجرایی نموده و بقیه وظیفه پوشش و انحراف را بر عهده داشتند. گفته می‌شود در مجموع ۱۰۰ فروند جنگنده از جمله جنگنده‌های پیشرفته اف-۳۵ در سه موج به ۲۰ تاسیسات موشکی و پهپادی ایران حمله کردند. حمله اولیه اسرائیل به اهداف راداری در سوریه با هدف «کور کردن» توانایی‌های هشدار اولیه ایران انجام شد، و در موج دوم و سوم، تهران و کرج و چند مکان دیگر در ایران را هدف قرار داد. اسرائیل از جنگنده‌های نسل پنجم اف-۳۵، جت‌های تهاجمی زمینی اف-۱۵ رعم (رعد) و جت‌های پدافند هوایی اف-۱۶ صوفا (طوفان) استفاده کرد که تقریباً ۲ هزار کیلومتر را پوشش دادند. تسلیحات انتخاب شده برای این عملیات شامل موشک مافوق صوت دوربرد «خشم - Rampage» و موشک هوا به سطح توسعه یافته نسل جدید «صخره‌ها – Rocks» بود. تصاویری وجود دارد که جنگنده‌های اسرائیلی را در ارتفاع کم در اردن نشان می‌دهد که بعید هم نیست، بلکه احتمال دارد که این جنگنده‌ها وارد حریم هوایی عراق شده و از آنجا موشک‌هایی به سمت اهداف نظامی ایران شلیک کرده باشند.

صبح شنبه پنجم آبان ماه ۱۴۰۳ شاهد حمله اسرائیل به ایران بودیم. ادعا می‌شود که حمله به ۲۰ مرکز نظامی در سه استان تهران، خوزستان و ایلام صورت پذیرفته که برخی از منابع داخلی آن را تکذیب کرده اند. در ساعت حوالی ۲ و ۱۵ دقیقه بامداد روز شنبه پنجم آبان ماه چند صدای قوی و بلند شبیه صدای انفجار بویژه در غرب تهران شنیده شد. حدود ساعت ۵ بامداد، برای دقایقی صدای شلیک ممتد پدافند هوایی در مرکز تهران شنیده شد. شبکه ان‌بی‌سی به نقل از یک مقام اسرائیلی در حوالی ساعت چهار صبح بیان کرد که، ارتش اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای یا میادین نفتی ایران حمله نکرده و تنها بر اهداف نظامی تمرکز داشته است. این مقام اسرائیلی که اشاره‌ای به نام او نشده گفته است، «ما اماکنی را هدف قرار دادیم که در گذشته ما را تهدید کرده‌اند و یا ممکن بود در آینده ما را تهدید کنند.». ادعا می‌شود که هواپیما‌های اسرائیلی از حریم هوایی اردن و عراق استفاده کردند و به رادار‌های نظامی در سویدای سوریه حمله کردند تا سیستم‌های نظارتی پیشرفته را کور کنند و سپس اقدام به شلیک موشک‌های دوربرد به سمت ایران کردند. ورود جنگنده به آسمان ایران انجام نشده است. رادیو ارتش اسرائیل ادعا نموده است که حمله در مراحل اولیه بوده و هدف از نخستین حملات، از کار انداختن سیستم‌های دفاعی ایران است.

در حالی که ارتش اسرائیل ساعاتی قبل اعلام کرد که در حال بررسی این است که ببینید در حملات امروز، یحیی سنوار رهبر حماس به شهادت رسیده یا نه، کمی بعد رادیو ارتش اسرائیل ادعا کرد که السنوار ترور شده است. همزمان نیویورک تایمز به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی مدعی شد که اسرائیل دقایقی قبل به آنها اطلاع داده با موفقیت توانسته اند یحیی السنوار، رئیس دفتر سیاسی حماس و رهبر این گروه در غزه را در منطقه تل السلطان در شمال شهر رفح، واقع در جنوب غزه هدف قرار دهند و پیکر وی را به سرزمین های اشغالی انتقال دهند. برخی از منابع با انتشار یکسری تصاویر مدعی شده اند که ارتش اسرائیل پیکر یحیی السنوار را در اختیار دارد.

حزب الله لبنان فعلی امتداد شخصیت شخص نصرالله است. با ترور نصرالله، نه تنها زندگی نصرالله در این دنیا به پایان رسید بلکه با "حزب الله نصرالله" هم خداحافظی می‌کنیم و حزب الله جدیدی خواهیم داشت. حزب اللهی که قطعا به میزان زیادی به رنگ رهبر جدید خواهد بود.برگزاری جلسه حضوری سیدحسن نصرالله و فرماندهان کلیدی حزب الله در منطقه ضاحیه تصمیم و رفتار اشتباهی بود که زمینه را برای موفقیت حمله اسرائیل فراهم کرد. این تصمیم و رفتار اشتباه احتمالا ناشی از نفوذ بود.نفوذ نه تنها برای انتقال اطلاعات بلکه به تصمیم گیری‌ها و رفتار‌های اشتباه هم رسیده است. اجرای برنامه جعل و فریب برای فروش پیجر‌ها و بی سیم‌های بمب گذاری شده به حزب الله و برگزاری جلسه حضوری سیدحسن نصرالله و مقامات کلیدی حزب الله در منطقه ضاحیه بیروت با وجود اشراف دشمن و حملات هوایی، دو نمونه از اشتباهات در سطح تصمیم گیری و رفتاری است. نمونه‌هایی از نفوذ اسرائیل به لایه‌های بالاتری است که منجر به بروز چنین اشتباهاتی در رفتار‌ها شده است.

عباس نیلفروشان (۱۳۴۵ – ۶ مهر ۱۴۰۳) سرتیپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که به‌عنوان معاون عملیات سپاه پاسداران فعالیت می‌کرد، فعالیت نظامی خود را از سال ۱۳۵۹ در بسیج آغاز کرد، سپس به سپاه پاسداران پیوست و در طول جنگ ایران و عراق از اعضای این نهاد بود. نیلفروشان از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ معاونت عملیات نیروی زمینی سپاه پاسداران را برعهده داشت، در فاصله سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ به‌عنوان فرمانده دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه پاسداران فعالیت می‌کرد و از ۱۳۹۸ تا زمان مرگ نیز معاون عملیات سپاه پاسداران بود. ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲ وزارت خزانه‌داری و وزارت خارجه آمریکا در اقدامی مشترک، نیلفروشان را به دلیل سرکوب اعتراضات در ایران تحریم کردند. وی در ۶ مهر ۱۴۰۳ در عملیات ترور سید حسن نصرالله توسط اسرائیل، به همراه وی کشته شد.سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه‌ای،با محکومیت اقدام شنیع رژیم صهیونیستی شهادت وی را تسلیت گفت.مسئولیت عملیات سپاه در لبنان، فرماندهی عملیات در مقابله با تکفیری های سوریه، مستشاری در طراحی عملیات اربعین حزب‌الله لبنان و تشکیل یگان رضوان حزب الله بخشی از اقدامات سردار شهید عباس نیلفروشان در مقابله با آمریکا و اسرائیل طی سال های گذشته بوده است.

تنش‌ها میان اسرائیل و حزب‌الله به‌طور لحظه‌ای در حال افزایش است. هر دوطرف یکدیگر را به حملات شدیدتر تهدید کرده‌اند. موشک‌های حزب‌الله به حیفا رسیده و خطر بیخ گوش کسانی است که در تل‌آویو هستند. در مقابل، اسرائیل نیز در جنایت‌های روز گذشته‌اش جان بیش از ۲۰۰نفر را گرفت.بنظر می رسد که اسرائیل شروع به حملات مختلف به لبنان کرده تا یا حزب الله را وادار به صلح نموده و یا جنگی بزرگ و فراگیر را آغاز کند. اسرائیل مجبور است در مرزهای خود «فضای حیاتی» جدیدی به وجود آورد تا از تکرار عملیات سیف القدس و طوفان الاقصی جلوگیری کند.

با گذشت ۳۱۱ روز از تجاوزات رژیم اشغالگر علیه نوار غزه، دفتر رسانه‌ای غزه آمار هولناکی از وحشی‌گری این رژیم و کشتار غیرنظامیان فلسطینی ارائه داده است. نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی تاکنون ۳۹ هزار و ۸۹۷ غیرنظامی را به شهادت رسانده‌اند که ۱۶ هزار و ۴۵۶ نفر از آن‌ها کودک و ۱۱ هزار و ۸۸ نفر آن‌ها زن هستند و این در حالی است که هنوز نزدیک ۱۰ هزار نفر از شهدا زیر آوار قرار دارند و همچنین هزاران نفر نیز هستند که مفقود شده‌اند و اطلاعی از سرنوشت آن‌ها در دست نیست. روزی بالغ بر ده نفر می‌میرند و هیچ صدایی بجز صدای تعارف، از سازمان‌های بین المللی شنیده نمی‌شود. ایالات متحده آمریکا نیز بدلیل حاکمیت لابی صیهونیست، این کشتار را نوعی عملیات تلافی جویانه و بازدارنده و حتی نوعی حق مشروع بیان می‌کند.

بعد از ترور هنیه در ایران، رهبر انقلاب دستور خونخواهی را دادند. معنای ساده این دستور یعنی زدن سرشاخه / سرشاخه هایی در حد هنیه و حدود بیست ترور گذشته اسرائیل در ایران ، لبنان ، عراق. اما پیگیری این دستور حاکمیتی به معنای کم توجهی به تحلیل مستمر وضعیت و راهبردهای تقابلی رژیم صیهونیستی نخواهد بود. تجارب موجود نشان می دهد که روش های درگیری اسرائیلی ها در چهار روش ترور افراد مهم و سرشاخه ها با کمترین تخریب حاشیه ای ( ترور تمییز) ، زدن و خرابکاری در تاسیسات نظامی و امنیتی ، زدن و خرابکاری در زیرساخت های کلان خدمات رسان و در نهایت ، تهاجم عمومی و کشتار جمعی با حمله به مردم بی دفاع برای ایجاد رعب و وحشت خلاصه می شود. مورد اول و دوم ، بشدت نیازمند اشرافیت اطلاعاتی و امنیتی بوده ( حساس شدن به جریان نفوذ و جاسوسی)، مورد سوم امری ترکیبی و عموما فن پایه با همکاری مزدوران احتمالی داخلی و تلاش های نظامی احتمالی خودشان قابل تعقیب بوده و مورد چهارم ، امری ضد انسانی بوده که باید حتی برای آن هم آمادگی لازم را داشت و سناریوسازی نمود. اینکه سناریوهای احتمالی دفاع مشروع یا حمله پیش دستانه ، فقط در برخورد مستقیم نظامی و یا درگیری با خود اسرائیل و فراموش سازی هم پیمانان و همراهی کنندگان این رژیم، خلاصه گردد، اشتباهی نابخشودنی است . اینکه پاسخ دهی، صرفا مبتنی بر هیجانات و بعضا شور دینی و انقلابی دنباله گیری شود، مسلما پیامدهای ناگواری خواهد داشت. تبدیل تهدید به فرصت با نگاهی چابک و وارد کردن ضربه موثر، باید در دستور کار باشد. اسرائیل اصول غافلگیری ،پنهانکاری، مظلوم نمایی ، پنهان شدن پشت دول غربی و اروپایی ، رسواسازی ، نفوذ و مزدورگیری را همیشه در دستور کار خود دارد. بر این قاعده ، راهبردهای تهاجمی و دفاعی کشور، باید با نظر داشت به این اصول و برای چهار سطح مختلف درگیری ، طراحی شود. آشنایی با وضعیت شهرها ، صنایع زیر ساختی، تاسیسات نظامی و امنیتی کشور، سرشاخه های نظامی و امنیتی و سیاستگذار پشت پرده رژیم اشغالگر، شبکه های نفوذ برون مرزی اسرائیل و مواردی همانند، باید با نگاهی سطح بندی شده مورد توجه قرار گیرد.

حمله اسرائیل به حدیده، دوربردترین حمله‌ای بوده که اسرائیل در فراتر از مرز‌های خود انجام داده است. شاید اسرائیل قصد داشته با این حمله دوربرد پیامی را نیز به ایران ارسال کرده و قدرت نیروی هوایی خود را به رخ بکشد. هرچند بعید است که این اقدام، تاثیری در راهبرد ایران داشته باشد. از یک سو، تشدید درگیری در پیرامون اسرائیل می‌تواند مزایای استراتژیکی برای ایران در پی داشته باشد. اما مشکل زمانی رخ می‌نماید که این تشدید درگیری در پیرامون اسرائیل، به شکلی جدی، تلاش‌های آمریکا را برای ایجاد ثبات در منطقه در راستای منافعش تهدید کند و در نتیجه‌ی ممکن، موجب ایجاد رویارویی میان ایران و آمریکا شود. درگیری‌های دائمی بین اسرائیل و حزب‌الله شبح باز شدن جبهه دوم در شمال اسرائیل را تقویت کرده است؛ جبهه‌ای که احتمالاً به سوریه و حتی عراق گسترش خواهد یافت. در چنین شرایطی، اسرائیل احساس‌کرد که نمی‌تواند اجازه دهد یک گروه دیگر نزدیک به ایران، از جبهه سومی حمله کند بدون اینکه عواقبی را بپذیرد. دو روز بعد، جنگنده‌های اف-۱۵ و اف-۳۵ اسرائیل علیه تأسیسات پالایش نفت، دارایی‌های نیروی هوایی و سایر اهداف در بندر حدیده در دریای سرخ یمن و اطراف آن اقدام کردند.