جریان فرهنگ در کشور ما روزگار عجیبی را سپری کرده و می‌کند. در سیستم فرهنگی ما مدلی از سیاست‌گذاری صورت می‌گیرد که عوامل درگیر درآن را به این نتیجه می‌رساند که تولید محصول فرهنگی در صورتی مورد توجه قرار می‌گیرد که با نیش و کنایه یا حتی لگدپرانی به نظام حاکم همراه باشد این مسأله را با توجه به اتفاقات رخ داده در جشنواره‌های ادبی و فرهنگی به راحتی می‌توان مشاهده کرد.