جای خالی روز ملی چای ایرانی با وجود همه مطالبه گری‌ها و پیشنهادات برای ثبت آن، کام مردم شمال خصوصا شهر‌های چای خیز نظیر لاهیجان، فومن، رودسر و املش را تلخ کرده است. مطالبه‌ای فرهنگی، اقتصادی و هویتی که در امتداد مناسبت‌های دیگری نظیر روز ملی زعفران، روز ملی پسته و روز گلاب در تقویم کشور قابل طرح و پیگیری است. در انتهای فروردین ماه ۱۴۰۳، سید جواد سلیمانی خطیب نماز جمعه لاهیجان در خطبه‌های نماز جمعه شهرستان با اشاره به سالروز درگذشت کاشف السلطنه پدر چای ایران، خواستار آن شد که این روز به عنوان روز ملی چای و چایکاری در تقویم رسمی ایران به ثبت برسد. دو پیشنهاد قابل بررسی برای ثبت این روز در تقویم وجود دارد. ۱۴ آذر، سالروز درگذشت کاشف‌السلطنه یا یکی از روز‌های اواسط اردیبهشت، هم‌زمان با آغاز فصل برداشت چای بهاره در شمال کشور. در حال حاضر روز ۱۵ دسامبر (۲۴ آذر) بعنوان روز جهانی چای در دنیا شناخته می‌شود.

با وجود ارادت خاص به آقای محسن رضایی باید عرض شود که ذخیره دو ساله کالا‌های اساسی با ذهنیت انبارداری و انبارگردانی و واسطه‌های گرگ صفت منتظر لفت و لیس از این طرح، بسیار متفاوت است. بحث چرخش مصرف و متروکه نشدن کالا در کنار افزایش ظرفیت تولید و توسعه صادرات و تنوع بخشی به محصولات تولیدی از الزامات این کار است که مدیران فعلی، چندان کارآمدی برای انجام این کار ندارند. به دکتر رضایی توصیه می‌کنیم بحث برنج‌های آلوده به آرسنیک را دنباله گیری کنند و به سر خط یک کثافت بازی بزرگ برسند. چای سنواتی ، فساد میوه‌های تنظیم بازار شب عید، انبار داری خرما، فساد نهاده‌های دامی، تنها بخشی از دست بخت مدیران دارای ترک فعل یا اهمال کار یا دلال صفت بوده است. آماده ارایه مشاوره به دولت و شخص ایشان، هستیم.

احمد توکلی رئیس هیأت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه خواستار ورود ایشان به پرونده چای سنواتی غیرقابل شرب و جلوگیری از اعمال نفوذ برخی افراد در آن مجموعه شد.

رئیس سازمان چای کشور گفت: در سال رونق تولید که وضعیت تولید داخلی مناسب است افرادی که به دنبال واردات هستند با اظهار نظرهایی در باره ورود چای سنواتی به بازار به دنبال ضربه زدن به تولید داخل هستند.