ریشه تورم ۲۰ درصدی اقتصاد ایران را می‌توان رشد نقدینگی منبعث از ناترازی دولت، خلق پول بانکی و ناترازی برخی بانک‌ها بیان کرد، اما علت جهش‌های تورمی مانند چهار سال اخیر را باید به جهش ارزی نسبت داد.

کارکرد مالیات در اقتصاد را نباید فقط محلی برای درآمدزایی دولت دید؛ مالیات ابزاری است در اختیار دولت‌ها برای سیاست‌های رشد، برنامه‌های ضد رکود، سیاست‌های رفاهی، تنظیم ناکارامدی در برخی بازار‌ها و مورد دیگر که هر کدام به تفصیل مورد بررسی قرارگرفته است. سوال اینجاست که در نظام بودجه ریزی کشور، تحقیقات علمی و منطق اقتصادی و تجربیات جهانی تعیین کننده اعداد در نظرگرفته شده و درصد‌های اخذ مالیات و تفکیک پایه‌های مالیاتی مختلف هستند؟ یا صرفا هر ساله عدد یا درصدی به سال‌های قبل افزوده می‌شود؟

خروج از بحران فعلی و ایجاد اصلاحات ساختاری نیازمند یک بسته‌ی سیاستی جامع است که اصلاحات ساختاری در بودجه را درکنار مجموعه‌ی منسجمی از سیاست پولی فعال، سیاست اعتباری در راستای توسعه صادرات و تشکیل سرمایه، و تغییر رویکرد به نظام حمایتی و اقتصاد جهانی ببیند