درس اول قابل اخذ از تاریخ این است که هیچ دشمن خارجی به فکر آبادانی هیچ کشوری نبوده و نیست. چراغ سبزهای دشمن هم مسلما نوعی جنگ روانی برای ایجاد چند دستگی در کشور است. در این میان هوشیاری رهبر قابل ستایش است. در جایی فرمان توافق صادر می کند و در موقعیتی دیگر با صراحت ، دستور به توقف می دهد. زیاده خواهی های دشمن و تطبیق بالای پیشنهادات ارایه شده با پیشنهادات قبلی داده شده به لیبی دوره معمر قذافی و شوروی سابق قبل از فروپاشی ، سبب ساز بیانات اخیر رهبر بوده است.از طرف دیگر باید توجه داشت که تقابل با دشمن خارجی، بدون جریان اصلاح داخلی امکان پذیر نیست. موضوعی که بنظر می رسد در گام دوم انقلاب و برای گذر از شرایط پیچیده حاضر ، از الزامات باشد.باز باید دید که رهبر انقلاب چه تدبیر و عقلانیتی را منظومه کار قرار می دهند تا با در پیش گیری وحدت کلمه و ارتقا هم توانی ها ، شاهد کاهش مشکلات داخلی و خارجی و تجلی جمهوری اسلامی ایران در وزن جمهوری اسلامی باشیم.

بهبودخواهان را به طرح سؤالات عمیق‌تر و پاسخ‌هایی متفکرانه‌تر درباره وضع جاری کشور و الزامات آن دعوت می‌کنم. مسأله ایران امروز، فراتر از انتخاب آدم‌ها برای پست‌هاست. نظریه دولت چهاردهم، شاید حیاتی‌ترین محصول نظری و فکری برای ایران امروز باشد. آن‌ها که تلاش می‌کنند به هیئت دولت رئیس‌جمهور شکل دهند و بر تصمیم‌های ایشان تأثیر بگذارند نیز باید فهم دقیقی از پاسخ‌ها داشته باشند.

موسسه فرهنگی رسانه‌ای اوج در سال ۱۳۹۰ تاسیس شد. نهاد‌های نظامی مثل سپاه هیچگاه حضور حرفه‌ای در عرصه فرهنگ و هنر نداشت، از ابتدای دهه نود ضرورت تبلیغ و ترویج دیدگاه‌های خود در قالبی کاملا حرفه‌ای را درک و به همین خاطر به تاسیس موسسه اوج اقدام کردند.