افزایش پدیده تجرد در کشور ما از دهه شصتی‌هایی شروع شد که در دهه نود جوانانی در سن ازدواج بودند، اما یا تصمیم گرفتند مجرد بمانند و یا شرایط آن‌ها را به سمتی سوق داد که قید ازدواج را بزنند، آمار تجرد قطعی تا قبل از انقلاب برای زنان ۲ درصد و برای مردان کمتر از ۲ درصد بود و، اما رفته رفته این آمار کاهش یافت تا در سال ۹۰ با آغاز تجرد در ایران رو به رو شدیم.بر اساس آمار‌های موجود، ازدواج در ایران متناسب با جمعیت کشور افزایش پیدا نکرده و کشور ما امروزه با معضلی جدی به نام «تجرد قطعی» روبه رو ست، اصطلاحی که چندسالی است برای جوان‌هایی که دیگر امیدی به ازدواج کردن ندارند یا به واسطه مشکلات فردی، خانوادگی یا اجتماعی احتمال ازدواج برای آن‌ها کمرنگ شده، استفاده می‌شود.

امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس درباره دلایل مجرد ماندن جوانان می‌گوید: «در میان دلایل مجرد ماندن افراد شرایط اقتصادی را نمی‌توان نادیده گرفت. خانواده‌های کم درآمد یا کسانی که شغل ندارند و نمی‌توانند یک زندگی مشترک را شروع کنند بیشتر تمایل به مجرد ماندن دارند. دلیل دیگر مربوط به فرهنگ است. توقعات افراد در حال حاضر خیلی بالا رفته و جوانان نمی‌توانند زندگی را ساده شروع کنند.»