شعار سال: 80 کیلومتری بندرعباس به سمت سیرجان، در بین کوه‌های سر به فلک کشیده روستای گهره، صدای مرغ و خروس‌های زیادی به گوش می‌رسد. با وجود اینکه یک روز تعطیل است، اما در آن حوالی، به غیر از چند نفر که بر سر خاک درگذشتگان‌ فاتحه می‌خوانند، کسی دیده نمی‌شود. سایه نخلستان‌ها بر چاردیواری بلوکی که مرکز نگهداری مرغ‌های تخم‌گذار است، جای مناسبی است تا در گرمای 50 درجه تیرماه دقایقی منتظر باز شدن مرغداری بمانیم.

اقدس انصاری از همان ابتدای حضور ما از هوش مرغ و خروس‌های اشرافی‌اش تعریف می‌کند. من نیشخندی می‌زنم. ولی وقتی لنز و دوربین را به سمت مرغ و خروس‌ها می‌گیریم از سر و صدایشان جرات پا گذاشتن به سوله تنگ و تاریک را نداریم. اینجاست که از نیشخندم پشیمان می‌شوم؛ آن‌ها احساس خطر کرده‌اند.

سرمایه‌گذاری 100 میلیون تومانی

بانوی تولیدکننده تخم‌ مرغ خانگی می‌گوید: زمین ارثی پدرم را خرج علاقه‌ام کردم و با خرید 400 مرغ و 100 خروس روزانه 300 تا 400 تخم ‌مرغ تولید می‌کنم. ایده‌های بزرگ دارم، اما راهنما و مشاوری ندارم که در مسیر اصولی تولید هدایت شوم و با مشکلاتی روبه‌رو هستم. برخی مسئولان هم به جای راهنمایی و حمایت از تولید از من ایراد قانونی می‌گیرند. انصاری در حالی که تخم ‌مرغ‌ها را در شانه و سبد قرار می‌دهد، می‌افزاید: برای راه‌اندازی این شغل خانگی 100 میلیون تومان هزینه کرده‌ام و روزانه 200 هزار تومان درآمد دارم. روستا خالی از سکنه شده و همه به دلیل بیکاری و بی‌آبی اینجا را ترک کرده‌اند، اما من برای حفظ روستا پای کار آمدم و در محلی خالی از سکنه اقدام به راه‌اندازی مرغداری کردم.

نیاز به حمایت دارم

سوی دیگر این چاردیواری 2 هزار متری، چادر خیمه‌ای در زیر شاخ و برگ چند نخل، سایبانی برای مرغان اشرافی اقدس خانم است. هرچند سوله نگهداری مرغان تنگ و کوتاه است، اما فضای باز جای مناسبی برای پریدن و تحرکشان به نظر می‌رسد. او درباره شیوه نگهداری و بهداشت مرغ‌ها هم توضیح می‌دهد: قبول دارم اینجا نامناسب است و نیاز به توسعه دارد، اما برای بهبود وضع نیازمند حمایت هستم. بخشی از محوطه این مرغداری به یونجه‌کاری اختصاص دارد. با تعجب به آن‌ها نگاه می‌‌کنم. اقدس خانم با خنده می‌گوید: برای تغذیه این مرغ‌ها از همه خوراکی‌های طبیعی مثل چای سبز، یونجه، ملخ، هویج، سایر سبزی‌ها و قورباغه استفاده می‌کنم، زیرا ضد سرطان است. سبزی‌ها را هم همین ‌جا در باغچه می‌کارم تا تخم‌ مرغ ارگانیک تولید کنم.

امید به زندگی روستا

همراهی ناصر شجاعی، نایب رئیس شورای روستا، در زمان تهیه گزارش و ابراز خرسندی او از اینکه فانوس تولید در روستا روشن شده، فرصتی است تا دیدگاه این عضو شورا را هم بشنویم. نایب رئیس شورای این روستا می‌گوید: روستای گهره به دلیل کم‌آبی خالی از سکنه شده است و این بانو با هزینه شخصی اقدام به راه‌اندازی تولیدی تخم ‌مرغ خانگی کرده و در صورت توسعه می‌تواند گردشگری و اشتغال در روستا ایجاد کند. شجاعی به سخنان مقام معظم رهبری و رئیس جمهوری در حمایت از تولید ملی اشاره می‌کند و می‌افزاید: انتظار داریم از تولیدکنندگان حمایت بیشتری شود. شورا و مسئولان دهستان همه توان خود را برای حمایت از تولیدکنندگان با هدف روشن شدن مشعل تولید در این روستا به کار خواهند گرفت، اما حمایت‌های اصلی باید در مرکز استان انجام شود.

تسهیلات قرض‌الحسنه مشاغل خانگی

مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی هرمزگان هم درباره حمایت از مشاغل خانگی از جمله تولید اقدس خانم به همشهری می‌گوید: امسال ۱۹۳ میلیارد ریال تسهیلات قرض‌الحسنه برای بخش مشاغل خانگی استان ابلاغ شده است. کارآفرینان مشاغل خانگی می‌توانند با مراجعه به این اداره برای معرفی شدن به بانک‌ها اقدام کنند. محمد سلیمی با بیان اینکه این تسهیلات از سوی بانک‌های ملی، سپه، تجارت و کشاورزی پرداخت خواهد شد و روستایی‌ها می‌توانند برای دریافت آن مراجعه کنند، می‌افزاید: این تسهیلات به متقاضیانی که در زمینه کارآفرینی و طرح‌های پشتیبان و همچنین افراد مستقل که طرح‌هایشان هم‌سو و منطبق با ظرفیت‌های استان و مورد تایید دستگاه‌‌های ذی‌ربط باشد و همچنین توجیه اقتصادی و فنی لازم را داشته باشند، پرداخت خواهد شد.

هوا رو به تاریکی است و مرغ و خروس‌های رنگارنگ اقدس خانم در سوله تنگ و تاریک جایی برای آرامش شبانگاهی خود در داخل جعبه‌های پلاستیکی و چوبی جست‌وجو می‌کردند.

راه نجات روستا

گهره یکی از 3 روستای بزرگ دهستان گهره است. حسن ناصری، دهیار روستای گهره می‌گوید: این روستا با ۱۶۰ خانوار جمعیتی ۳۱۸ نفری را در خود جای داده است که بعد از خشکسالی کشاورزی را کنار گذاشته و به دامداری روی آورده‌اند.

او با بیان اینکه حدود 70 درصد از جمعیت روستا در جست‌و‌جوی کار مهاجرت کرده‌اند و خانواده‌های آن‌ها در روستا باقی مانده‌اند، می‌افزاید: زمینه فعالیت مشاغل خانگی و روستایی مانند پرورش مرغ و گاوداری در روستا وجود دارد، اما متقاضیان برای اجرای هر نوع طرحی با مشکلاتی از جمله شاکی خصوصی روبه‌رو می‌شوند و نمی‌توانند در روستا کار کنند. برای مثال باوجود اینکه محل فعالیت خانم انصاری تقریبا خالی از سکنه است، اما برخی به بیان نگرانی از مسائل بهداشت روستا شکایت دارند و موانعی ایجاد می‌کنند.

ناصری ادامه می‌دهد: برای اشتغال جوانان روستا واگذاری زمین خارج از روستا یا مناطق دیگر فایده ندارد، زیرا با فقدان زیرساخت و در نهایت در فرایند سرمایه‌گذاری با مشکل مواجه می‌شوند.

وی تنها راه نجات روستا را از معضل بیکاری، ایجاد شهرک صنعتی در جوار روستا می‌داند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه همشهری ، تاریخ انتشار 11 تیر 97، کدمطلب:21705، www.newspaper.hamshahri.org