روزگاری تا صحبت از خرید سرویس طلا برای عروسی می‌شد، همگان آگاه می‌شدند که قرار است بهشتی دونفره در گوشه‌ای از شهر در زیر سقفی پدید آید، اما متاسفانه امروز تا صحبت از خرید طلا می‌شود، همان زندگی که قرار بوده به آرامی و با آرامش، پایه ریزی شود را به جهنمی سوزان تبدیل می‌کند تا آن جا که بخش فراوانی از انرژی زوج جوان برای عشق ورزی را به سمت و سوی این که اقساط طلا‌ها را چگونه پرداخت کنند می‌برد.

فلز داغی به نام طلا

خرید طلا برای عروس در ابتدای پیمان زناشویی، از رسومات بسیاری از مناطق ایران به شمار می‌رفته است. یک یا چند قطعه فلز که قرار است نقش و نگاری زیبا را بر پیکره بانوی جوانی پدید بیاورد، اما این خلق زیبایی تا زمانی ارزشمند است که روح زن و مرد و همچنین آرامش زندگی متاهلی آن دو را نخراشد. رسمی که نه فلسفه است و نه منطق، نه وحی است و نه قانون، بلکه صرفاً یک رسم بوده که اگر از او شناسنامه اش را بخواهی تا ببینی هویت اصیلی دارد یا نه، مدرکی ندارد که بتواند خودش را اثبات کند!

این به معنی دوری کردن و زهد ورزیدن خانم‌ها از زیورآلات نیست بلکه باید دید چگونه تزئیناتی با شرایط اقتصادی خانم و آقا تناسب دارد و موجب سلب آرامش آنان نمی‌شود؟

این روز‌ها و با این روند گرانی ها، اگر جوانی بخواهد اقدام به ازدواج کند باید مراحلی را طی کند. در بسیاری از خانواده‌ها یکی از این مراحل، خرید طلاست. در این مواقع، چنان‌چه اقدام به خرید طلا برای داماد سخت و دشوار باشد، ممکن است عروس، علی رغم میل باطنی خود بپذیرد که از این موضوع، صرف نظر کند. اگر عروس شرایط را درک کند و کوتاه بیاید، مرحله بعدی، مادرخانم است. شاید او هم قبول کند، اما در جواب خواهد گفت: «اگر طلا نخریم دیگران چه می‌گویند؟»، «می‌دانی اگر اقوامم بفهمند چقدر بد است؟» و این جوان بیچاره است که باید ثابت کند که خیلی از این اشخاصی که مدنظر مادرخانم هستند، تنها فرق میان مرده و زنده ما برایشان یک خرما، آن هم بدون فاتحه است والسلام!

در هنگام ازدواج، راه‌های مختلفی برای خرید حلقه و زیورآلات وجود دارد. از نقره تا استیل، گزینه‌های پیش‌رویی هستند که باعث می‌شوند از ده‌ها تا صد‌ها برابر در هزینه ها، صرفه جویی شود. هزینه‌هایی که نه پایه‌های زندگی متاهلی را محکم می‌کنند و نه چراغی را روشن، و چه دردناک است زمانی که ببینیم ازدواج‌هایی به خاطر این فلز، به تعویق افتاده و یا در نهایت، منتفی شده است.

جهیزیه یا لاکچریه؟

یکی دیگر از مقدمات شروع زندگی مشترک، جهیزیه است. جهیزیه آن است که برای شروع زندگی، وسایلی فراهم شود تا روند آغازین یک زندگی مشترک را ممکن سازد. کلمه «ممکن» را اگر بخواهیم به تناسب کارکردش در عبارت قبل، تعریف کنیم یعنی آن که مسئله‌ای را از محال بودن به شدنی بودن تغییر دهد.

اگر زندگی متاهلی بدون یخچال یا گاز یا هرآن‌چه که ضروری به نظر می‌رسد، ممکن نیست پس باید آن را تهیه کرد، اما مشکل از آن جایی شروع می‌شود که عده‌ای در تعریف کلمه «ممکن»، به مشکل بر می‌خورند. دخترخانمی «ممکن» را در این می‌بیند که یخچالشان «ساید بای ساید» و با یک برند معروف باشد که مبلغ خرید آن یخچال برابر است با ارزش تمام اقلام یک جهیزیه معمولی؛ و یا آقا پسری که به خانواده عروس اصرار می‌کند تا اگر «ممکن» است اقلام غیر ضروری همچون ساندویچ‌ساز و قهوه‌ساز را نیز تهیه کنند که چنین اقلامی در طول زندگی شاید یک بار هم استفاده نشود.

خشمیه یا مهریه؟

یکی دیگر از مسائل مهم در هنگام ازدواج، بحث مهریه است. قراردادن مهریه برای بانو از سنت های پیامبر بزرگ اسلام (ص) و از آداب دینی ما است و دارای فوایدی نیز می‌باشد، اما این که مهریه را خارج از توان داماد و به طور مثال، مطابق با تاریخ تولد عروس‌خانم قرار بدهیم، نه سنت است و نه خردمندانه که اگر خردمندانه بود آمار زندانی‌های مربوط به مهریه نباید امروز به چشم می‌آمد!

عده‌ای می‌گویند مهریه پشتوانه دختر است پس هرچه که بالاتر باشد زندگی او نیز امن‌تر خواهد شد.

در اینکه مهریه به نوعی و تا حدودی پشتوانه محسوب می‌شود حرفی نیست، اما چه کسی گفته است بالاتر بودنش دلیل بر عاقلانه‌تر بودن آن است؟ کسی که به دنبال محکم کردن پایه‌های زندگی زناشویی و در ادامه، ثبات و امنیت آن است، باید از مسیر اصلی آن پیش برود. افرادی که مهریه هنگفت را عامل خوشبختی و تفاهم می‌دانند، آیا تا به حال اسم مشاوره قبل از ازدواج را شنیده اند؟ آیا به فکر یادگرفتن الفبای زندگی زناشویی بوده اند و یا اینکه گمان برده اند همینکه همدیگر را دوست داشته باشند کافی است؟! زندگی کردن، هنر و دانش می‌خواهد و جای آن را هیچ چیز دیگری نمی‌تواند پر کند. پس آن‌فرد و یا خانواده‌ای که می‌خواهند خوشبختی و امنیت یک زندگی را به زورِ تازیانه‌ای به نام مهریه تامین کنند، خوب است نگاهی به آمار طلاق و تعداد زندانیان مهریه بیندازند تا ببینند این روش تا چه اندازه کاربردی و تاثیرگذار بوده است!

تالار پول‌سابی!

یکی از دست انداز‌های اقتصادی بزرگ در ابتدای زندگی، برگزاری مراسم عروسی در یک تالار پذیرایی برای تمامی آشنایان و فامیل‌های دیده و نادیده است. کسانی که در طول زندگی، حتی یکبار هم دیده نشده اند، فقط یک شب می‌آیند و می‌روند، همان اشخاصی که حتی از ارحام هم محسوب نمی‌شوند که حداقل گفته شود صله رحم صورت گرفته است. تالار عروسی با تمامی هزینه هایش از ورودی، شام، میوه و شیرینی گرفته تا آپشن‌هایی که باعث بالارفتن هزینه‌ها می‌شود را می‌توان به راحتی حذف و یا حداقل، تغییر داد.

تحمل یک روز پر از استرس و شبی با حجم کاری زیاد و صَرف هزینه قابل توجه، صرفاً برای آنکه بگوییم: «بله؛ عروسی گرفتیم!» در حالی که می‌توان این هزینه را به برگزاری یک مراسم خیلی کوچک‌تر با هزینه کمتر و با فامیل‌ها و دوستان نزدیک اختصاص داد و با پولی که خرج نمی‌شود، ابتدای زندگی به یک سفر درست و حسابی رفت و یا می‌توان آن مبلغ را پس‌انداز کرد و یا حداقل به این دلیل، بدهکار و مقروض نشد.

حرف آخر

نیاز افراد به ازدواج، امری است که هم عقل آن را تایید می‌کند و هم دین اسلام، پیرامون آن سفارشات جدی داشته است. پیمان زناشویی، سپهری است که زن و مرد را در بر می‌گیرد تا در آن از عشق بگویند و صدای یکدیگر را در زندگی ماشینی امروز به مانند نغمه‌ای عاشقانه با گوشِ جان بشنوند و فراز و نشیب‌های زندگی را برای همدیگر آسان کنند. پس منطقاً هر اقدامی که انجام این اتفاق را آسان کند را باید مورد توجه قرار داد. ازدواج، بسیاری از سختی‌های زندگی را آسان می‌کند، پس لاجرم باید وقوع آن نیز آسان صورت گیرد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت دیدار، تاریخ انتشار4اسفند 97 ،کدخبر: 21163، didarnews.ir