شعار  سال : یکی از عادات اهالی سیاست در ایران این است که به سهولت از یک واقعیت تلخ و گزنده پرده بر می دارند؛ اما طول موج ماندن روی حرف شان به میزان توجه رسانه ها و فضای مجازی به اظهار نظر آنهاست. زمانی که حس کنند نتیجه مطلوب و دلخواه شان دست نداده یا واکنش ها برعکس آن چیزی باشد که فکر می کرده اند؛ با یک چرخش ناگهانی ، در پی رفع و رجوع واکنش ها بر می آیند که همین کار، ماجرا را بیشتر دچار اشکال و ابهام می کند.

همه این رفتارها، در یک چیز مشترک هستند. کی و کجا از این منحنی و چرخش استفاده کنند تا در مسیر رسانه ها قرار بگیرند. درست مثل حالا، سال پایانی فعالیت مجلس شورای اسلامی در دوره دهم است و بازی رسانه ایی نمایندگان مجلس، کارکردی تبلیغاتی ایفا می کند و به حوزه انتخابیه پیام می دهند که فلان نماینده روشی ضد فساد و ... دارد. اما نکته این جاست ؛ وارونه ایستادن در مسیر رسانه ها، هزینه سنگینی را ایجاد می کند که اثراتش تا مدت ها بر روان جامعه سنگینی می کند و جایی شبیه بومرنگ به سمت خود نماینده ها برخواهد برگشت.

هفته گذشته ابوالفضل ابوترابی،نماینده مجلس گفته بود: «در استیضاح وزرا لیستی در مجلس داریم که آپارتمانهایی برای عدم استیضاح آن وزیر به نمایندگان داده شده، یعنی به نمایندگانی آپارتمان داده شده که استیضاح از وزیر را منتفی کردند که این لیست به شورای نگهبان هم داده شده است؛ پس میبینیم که فساد این چنینی هم وجود دارد.» همین پاراگراف کافی است که نسخه مشارکت حداکثری را پیچید. اما گوینده می تواند خودش را به عنوان افشا کننده و منجی در رأس اخبار قرار دهد شاید بشود پوستینی از این نمد برای خودش ببافد.

این هفته اما، ابوالفضل ابوترابی بعد از دیدن واکنش ها، برای تلطیف ماجرا، گفته است: « مراجعه به نمایندگان زیاد است و خیلیها میآیند و خانه و وضع مالی خوبی ندارند. احتمال دارد یک تعدادی این طوری باشد که خانه ها را برای مردم گرفتهاند»

این که نمایندگان خانه ملت، خانه گرفته اند تا استیضاح نکنند یک جور قطعیت با خودش دارد که تکذیب های پی در پی هم نتوانسته از بار معنایی اش کم کند. فقط قسمت دوم ماجرا ابهام دارد. با آن خانه گرفته شده، چه کردند؟ این چه کرده اند یک احتمال با خودش دارد. آن هم بخشش نماینده ها بدون چشم داشت و از سر خیرخواهی، آن خانه ها به موکلین خود داده اند. اما به راستی کدام موکل و...خانه رایگان دریافت کرده است؟

جالب این که گوینده بازهم مدعی است که در در دوره های گذشته انتخابات مجلس، افرادی به دلیل همین بده و بستان ها رد صلاحیت شده اند. ادعایی که از سوی نجات الله ابراهیمیان عضو شورای نگهبان رد شد و وجود چنین لیستی در شورای نگهبان را تایید نکرد. چیزی که عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان هم، آن را رد کرد.

احتمال واگذاری به موکلین و مراجعه کنندگان از خود ماجرای دریافت خانه برای چشم پوشی از یک وظیفه نظارتی، باعث می شود روی کله آدم جا برای شاخ جدید پیدا نشود. کاش ابوترابی لیست این نمایندگان را فاش می کرد. تا مابقی این هفده هیجده درصد خانوارهایی که مستأجر هستند به دفاتر نمایندگان مراجعه کنند یا دولت مردان آن خانه ها را مستقیم به خود مردم واگذار نمایند. تا فشار و خواست عمومی، مانع از استیضاح وزرا شود.

این گونه اظهار نظرها حتی اگر فقط احتمال داشته باشد جای نگرانی دارد، نگرانی از دگرگونی باور عمومی که نمایندگان مجلس شورای چه قدر پای وظیفه نظارتی خود ایستاده اند؟ ماجرای بذل و بخشش با هر نیتی حتی نیت خیر که اتفاق افتاده باشد؛ باید توسط هیأت نظارت به رفتار نمایندگان بررسی شود و نتیجه به اطلاع مردم رسیده شود تا در انتخابات پیش رو حربه تخریب یا دل سردی مشارکت مردمی نباشد.

این که پول این خانه ها از جیب شخص وزیر پرداخت شده یا از بیت المال، باید توسط نهادهای نظارتی روشن شود اصل قضیه صحت دارد یا ماجرا شکل دیگری داشته است. اگر این خانه ها را وزرا بابت حفظ میز وزارت به نمایندگان واگذار کرده اند و آن ها هم بی هیچ دخل و تصرفی، به مردم بخشیده اند باید از نمایندگان بابت این کار خداپسندانه تشکر کرد و دعا کنیم کسی پاره کننده این زنجیر نباشد. اما همین یعنی یک جای کار می لنگد و نبود حداکثر نظارت ، زمینه فساد را مهیا می کند. فسادی که باید هزینه خانه ها را به هر شکل ممکن جبران کند.

با وجود اصل ۱۴۲ قانون اساسی اما هم چنان خیلی ها ترجیح می دهند که فیش حقوقی و اموال و دارایی شان از مردم و رسانه ها مخفی باشد که اگر این قانون جدی گرفته شود تا حدود زیادی این جور بذل و بخشش کنترل خواهد شد و به اسم مردم تمام نمی شود.

سال منتهی به انتخابات باید لباس ضد گلوله پوشید یا شبیه اسفندیار یا آشیل روئین تن شد و مهیایی این گونه ضربات تبلیغی باشیم. ضرباتی که حتی اگر خارپشت هم بودیم افاقه نمی کرد و مشت صاف وسط روان و قلب مان می نشست . تبلیغ رایگان و حساسیت جامعه روی یک سری لغات مثل مبارزه با فساد و...باعث می شود که مزه گفتن جملات خاص در دهان سیاسیون خوشمزه به نظر برسد.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری عصر ایران ، تاریخ انتشار24تیر 98، کد خبر: 678913، www.asriran.com