از جمله تصویر‌های زشت و آزاردهنده‌ای که چندسالی است با تردد در شهر‌های بزرگ کشورمان به چشم می‌آید، تصاویر زباله گردی است. تصویر زنان و مردان و کودکانی که در سطل‌های زباله مکانیزه و لابلای زباله‌های مختلف به دنبال روزی می‌گردند.

صحنه‌ای که احتمالا نخستین مواجهه با آن برای هر فردی، انبوه رنج و درد را به ارمغان خواهد آورد و تا مدت‌ها در خاطر وی حک خواهد شد؛ اما آنقدر در شهرهایی چون تهران بری شهروندان و مسافران گاه و بی گاهش تکرار شده که به اتفاقی روزمره و عادی تبدیل گشته است.

آنقدر عادی و طبیعی که ممکن است از شنیدن آسیب‌های تحمیل شده به آنان متعجب شوید؛ از اینکه بشنوید مافیایی بسیار بزرگ در پس ماجراست و ظاهرا قانونی امور را هدایت می‌کنند و برای اجازه دادن به سرکردن در سطل‌های زباله از زباله‌گرد‌ها پول می‌گیرند!

این را می‌شود از گفت‌وگو با زباله‌گرد‌ها دریافت که تأکید دارند اگر ماهیانه ۳.۵ میلیون تومان به پیمانکار زباله‌گردی نپردازند، از فعالیتشان جلوگیری خواهد شد. نه جلوگیری به معنای مرسوم، که از نوع ضبط زباله‌هایی که جمع می‌کنند و ضرب و شتمی شدید برای آنکه این خطا را تکرار نکنند!

این کارتی است که «مافیا» به زباله گردها در تهران به قیمت سه و نیم میلیون تومان در ماه می‌فروشند!

قانونی نانوشته، اما جدی و قطعی در اجرا که موجب شده زباله‌گرد‌ها بخش عمده درآمدشان از کار طاقت فرسا را روانه جیب ایشان کنند و به جایش یک کارت بی هویت بگیرند که وقتی مأموران مخصوص باند مافیایی سر راهشان را گرفتند، آن را نشان دهند و از مهلکه جان به در ببرند.

اما این مأموران خشن و بی رحم برای که کار می‌کنند؟ برای پاسخ دادن به این پرسش، باید کمی به عقب بازگشته و مصوبه‌ای را به یادآوریم که چندین سال پیش در شورای شهر تهران به تصویب رسید و بر اساس آن، تفکیک زباله در مبدأ به برخی پیمانکاران واگذار شد.

عبارتی زیبا که معنایش در دیگر کشور‌ها با ایران تفاوت بسیار زیاد دارد؛ به این صورت که در اینجا سر فرو کردن برخی در سطل‌های زباله، تفکیک نام دارد؛ همان پروسه‌ای که انحصارش در اختیار برخی شرکت هاست و زباله‌گرد‌ها را رقیب خود می‌پندارند؛ رقیبی که ظاهرا راهی برای مقابله با ایشان نیست و بهتر دیده اند به جای تلاش برای توقف فعالیتشان، از ایشان سهم انحصار بگیرند!

این در حالی است که جز زباله‌گردها، مجموعه بزرگی از افراد در زیرمجموعه شرکت‌های پیمانکار شهرداری به فعالیت شبانه روزی مشغولند و نتیجه این فعالیت ها، گردش مالی هنگفتی است که اغلبش روانه جیب مالان این مجموعه‌ها می‌شود و ظاهرا بالغ بر چند هزار میلیارد تومان است؛ سود هنگفتی که با دریافت مبالغ میلیونی از زباله‌گرد‌ها بیشتر و هنگفت‌تر هم می‌شود.

مبالغی که بر اساس آن‌ها زباله را طلای کثیف نام نهاده اند؛ طلایی که اخیرا در شورای شهر نظرآباد تصمیم گرفته شده که به مانند تهران به مزایده به پیمانکاران فروخته شود و نتیجه این تصمیم، اعتراض زباله‌گرد‌های این شهر به مسئولان بوده است؛ اعتراضی از جنس برگزاری تجمع و سر دادن شعار علیه مسئولان.

اعتراضی به تصمیمی که گفته می‌شود، هدف از آن، مقابله با مافیای زباله است، در حالی که زباله‌گرد‌های باتجربه می‌دانند، فرجامی جز شکل گیری مافیایی جدید و فروش کارت زباله‌گردی به قیمت‌های هنگفت به ایشان ندارد؛ درست مانند آنچه در تهران بر سر زباله‌گرد‌ها آمده و همچنان ادامه دارد!

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری تحلیلی تابناک ، تاریخ انتشار: 6 آبان 1398 ، کدخبر: 932958 ، www.tabnak.ir