شعار سال:حداقل برای بخشی از مردم، بدون توجه به طبقه اقتصادی و جایگاه فرهنگی آنها، یک شب، آن قدر ارج و قرب دارد که حاضرند مال‌واموالشان را به پایش بسوزانند. قرض و نزول چندساله، فروش خانه و ماشین و زمین و طلا فقط برای شبی که یکی بخواند «گل بریزید رو عروس و دوماد، یار مبارکباد مبارکباد» و جمعیت هلهله کنند و شب پادشاهی به پایان برسد. این ماه‌های اخیر، به فهرست قبلی‌ها، جان هم اضافه شده است، نه به دلیل شرایط اقتصادی، بلکه فقط به دلیل شادی شرکت در جشن عروسی و شبی که هزار شب نمی‌شود و در این روز‌هایی که کرونا چنین قربانی می‌گیرد، هیچ شبی مثل دورهمی‌های چشم در چشم و صورت در صورت نیست.
 
در روزگار کرونایی و هشدار و فریاد حفظ فاصله اجتماعی، باغ تالار‌ها خوب همراهی می‌کنند با عروس و داماد‌هایی که اصرار دارند بدون مجلس و کاروان همراه به خانه بخت نروند و زندگی بی‌هلهله را شروع نمی‌کنند.
 
باغ تالار‌ها، مانند سالن‌های تابلودار و مجوزدار داخل شهرها، اغلب مراسم‌ها را بی‌دردسر و در امنیت نسبی برگزار می‌کنند؛ اما در فضای حاشیه‌ای شهرها. در عوض در این روز‌ها که تالار‌ها خبر می‌دهند که در تعطیلی حاصل از کرونا در حال ورشکسته شدن هستند، باغ تالار‌ها در حال تبلیغ «برگزاری جشن‌ها و مهمانی‌های شما با بهترین سرویس» هستند. تبلیغاتشان در سایت‌ها دیده می‌شود و با زنگ اول و دوم که نه، اما در زنگ سوم جواب می‌دهند. همچنان هم آماده رقم زدن یک شب خوب و فراموش نشدنی هستند، با وجود آن که رییس جمهوری اعلام کرده «عزا و عروسی» تا اطلاع ثانوی ممنوع و تهدید کرد اماکن متخلف پلمپ می‌شوند، اما همچنان برای همه کسانی که بدون مراسم زندگی مشترک را شروع نمی‌کنند، راه وجود دارد و باغ‌تالار‌هایی که پا به پای زوج جوان می‌آیند.
 
امنیت جشن‌ها، فقط در رودهن و جاجرود

آقای عباسی، می‌گوید: «شما تاریخ بده و تعداد مهمانت را بگو.» باغ هزار متری است و فضای داخلی و خارجی برای پذیرایی از مهمان‌ها را دارد؛ اما در حد ۱۲۰ نفر برای مهمان‌ها ظرفیت دارد. در تاریخ‌هایش در همین روز‌های تیرماه، جای خالی هم پیدا می‌شود، اما برای روز‌های تعطیل جایی ندارد و از قبل رزور شده است.
برای این روز‌های کرونایی هیچ تمهید ویژه‌ای ندارد جز این که کارکنانش دستکش و ماسک استفاده می‌کنند و قول می‌دهد قبل از مراسم فضا را ضد عفونی کند.

آقای عباسی خیالش از بگیر و ببند‌ها راحت است و می‌گوید: «این‌ها مال داخل شهر است و جا‌های شلوغ، هر چی بیایی سمت رودهن و جاجرود، امن‌تره. فکر کردی ما چطوری مراسم می‌گیریم؟ تا حالا گرفتنمون؟ نه.»
 
مراسم فقط در فضای باز

باغ تالارها، یک پکیج کامل در اختیار مشتریان می‌گذارند و گذشته از عکس‌هایی که در صفحات سایت‌ها برای تبلیغ دارند، تعدادی را هم برایتان واتس‌آپ می‌کنند تا با خیال راحت برای قرارداد پا پیش بگذارید.

تالاری در شهریار، تلاش می‌کند تا روز کنسل شده‌اش را پر کند، آن هم با ۸۰۰ هزار تومان تخفیف.

مدیر باغ تالار می‌گوید: «اول از مهمان‌ها مطمن بشید، بعد رزور کنید. الان ریسکش بالاست، ۵۰ درصد نمی‌آیند، از ما گفتن.» مثالش هم عروسی است که دو شب قبل برگزار شده و از ۲۰۰ نفر مهمان دعوت شده و تدارک دیده شده، تنها ۵۰ نفر آمده بودند.

سالن او دو بخش داخلی و محوطه دارد. به عنوان پیشنهاد ویژه می‌گوید: «برای شما داخل باغ صندلی می‌چینیم. دکتر مردانی هم توی تلویزیون گفته مراسم بگیرید، با تعداد کم و در محیط باز. پس ما هم همین کار را می‌کنیم.»‌

می‌گوید که تا به حال برای هیچ کدام از مراسم‌ها مشکلی پیش نیامده و برخوردی هم نشده است. البته دلیل هم دارد: «ما فاصله‌گذاری را رعایت می‌کنیم.»

تنها اصلی که در این روز‌های کرونایی رعایت می‌کنند، ضدعفونی کردن وسایل است. حرف تب‌سنج که می‌شود، می‌گوید: «تب‌سنج که یک چیز الکی است. من الان تبم ۴۵ درجه است، اما در خانه و بعد از کمی استراحت، تبم ۲۱ درجه است. پس تب‌سنج در این دما و هوا، کاملا الکی است.»
 
فکر کن منزل شماست

مدیر باغی در الهیه تهران، خیلی اهل خط و نشان کشیدن است. این روز‌ها مراسم دارد، اما مهمان‌ها نمی‌آیند. در آخرین مراسم، از ۲۰۰-۳۰۰ مهمان، تنها ۳۰ خانم و ۵۰ آقا در مراسم حاضر شدند و باقی، همه به ضرر صاحب مجلس، نیامدند و از نیامدنشان هم خبر ندادند. می‌گوید: «اول از مهمان‌ها مطمئن بشید، البته خیلی‌ها دقیقه ۹۰ تصمیم می‌گیرند نیایند. البته به ما هیچ ربطی ندارد و پول‌مان را می‌گیریم.»

چند تایی رزروی دارد که خیلی عجله‌ای بوده‌اند یا قصد مسافرت داشته‌اند و ماه عسل خارج از کشور، حالا برای آن‌ها هم نگران است که مهمان‌هایشان نمی‌آیند.

باز صدایش را تهدیدآمیز می‌کند که «هیچ مسئولیتی در قبال هیچی نداریم. ما شما را نمی‌شناسیم، قراردادی با شما نمی‌بندیم، نه تب‌سنج داریم و نه هیچ‌چیز دیگه. همه‌چیز پای شماست. خدمه سالن، به سرعت پذیرایی می‌کنند و سالن را ترک می‌کنند، اگر ریختند و گرفتند، ما شما را نمی‌شناسیم، اگر مهمان‌ها مریض شدند یا مردند، ما شما را نمی‌شناسیم، شما فکر کن منزل خودت مهمانی گرفته‌ای، همه مسئولیت‌ها با خودت؛ فقط هزینه‌اش را باید پرداخت کنی. چه مهمان‌ها بیایند یا نیایند. ما کامل و پیش از مراسم، همه هزینه را دریافت می‌کنیم.» او مصداق واقعی یک کلام، ختم کلام است. باقی را می‌گذارد بر عهده میزبان که هر چه می‌خواهد انجام دهد. البته به نظر می‌رسد که میزبان‌ها هم به دلیل آن که دورنمایی از تمام شدن این روز‌ها ندارند، ترجیح می‌دهند مراسم‌هایشان را برگزار کنند. حتی اگر بگیر و ببند باشد.

 

شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از سایت خبری تحلیلی    ،تاریخ انتشار:   20 تیر 1399،کدخبر: 65290 ،www.didar.news