شعار سال: حجت الاسلام و المسلمین صحتی سردرودی، محقق و عاشورا پژوه، حذر از جنگ، مکارم الاخلاق، نفی ترور، فرار از فاجعه با فریادی رسا  و گفت وگو را پنج آموزه مهم قیام امام حسین(ع) عنوان کرد و گفت: این آموزه برای امروز جامعه ایران و سایر جوامع مسلمین در موارد مختلف کاربردی است. امروز هم باید بسیار مراقب باشیم که اگر دشمنان بخواهند جنگ را به ما تحمیل کنند، کاری نکنیم که بهانه ای به دست آنان دهیم تا هرگز نتوانند ما را متهم به آغازگر جنگ کنند لذا مبادا به جای منطق، بهانه ای به دست دشمن دهیم، حتی باید کاری کنیم که جایی برای این اتهام های دروغین نباشد.

وی بیان کرد: امام حسین(ع) به همگان آموختند که تا می توانیم کارها را با منطق، اخلاق، گفت وگو  پیش ببریم ولو اینکه در روزی مثل عاشورا گرفتار شده باشیم؛ در آن روز هم نباید از گفت وگو با سپاه دشمن دست برداشت؛ همین گفت وگوها باعث شد که بیش از سی نفر از صفوف اشقیا جدا شوند و به یاران امام بپیوندند و از شهدای عاشورا شوند.

نفی ترور؛ ترور در اسلام قدغن و حرام است

حجت الاسلام و المسلمین صحتی سردرودی در گفت وگو با شفقنا، به پنج آموزه مهم قیام امام حسین (ع) با عنایت به بیانات و عملکرد ایشان در فرآیند نهضت حسینی (ع) اشاره و اظهار کرد: اولین آموزه مهم از قیام امام حسین(ع) «نفی ترور» است و نکته مهم اینکه ترور در اسلام قدغن و حرام می باشد.

وی ادامه داد: این خبر در همه تواریخ ثبت شده که شریک بن اعور بیمار و در خانه هانی بن عروه در بستر بود، همان زمان که مسلم بن عقیل در خانه هانی مخفی شده بود، عبیدالله بن زیاد قصد عیادت از شریک بن اعور را داشت لذا شریک بن اعور به مسلم بن عقیل پیشنهاد می کند که پشت پرده پنهان شود و عبیدالله بن زیاد که به عیادت وی آمد از پشت پرده ناگهان شمشیر را بکشد و سر عبیدالله بن زیاد را از تن جدا کند. زمانی که عبیدالله بن زیاد به منزل هانی می آید، مسلم بن عقیل پشت پرده پنهان می شود، اما هر چه شریک بن اعور به مسلم نشانه هایی می دهد و موضوع را یادآوری می کند، مسلم بن عقیل اقدامی نمی کند تا اینکه ابن زیاد خانه را ترک می کند. پس از آن شریک ابن عور می پرسد که چرا ابن زیاد را ترور نکردی؟ مسلم می گوید: یادم آمد که عمویم حضرت علی(ع) از رسول الله(ص) نقل می کرد که «الاِسْلاَمَ قَیَّدَ الْفَتْکَ؛ اسلام ترور را قدغن کرده است» لذا از سفیر امام حسین(ع) در کوفه می آموزیم که تروریست در اسلام هرگز جایگاهی ندارد ولو اینکه شخصِ مرودِ ترور، شرورترین و جانی ترین انسان مثل عبیدالله بن زیاد باشد. ناجوانمردانه است که انسان بخواهد جان انسانی را ناگهانی و با از پشت ضربه زدن بگیرد.

مکارم الاخلاق؛ انسان دارای مکارم الاخلاق در برابر بدی دیگران بدی و مقابله به مثل نمی کند

وی دومین آموزه مهم از نهضت امام حسین(ع) را «مکارم الاخلاق» عنوان و بیان کرد: امام حسین(ع) همیشه پایبند به مکارم الاخلاق بود، مکارم الاخلاق هم اوج اخلاق است به عبارت دیگر اخلاق سه مرتبه دارد، پایین ترین مرحله آن محاسن اخلاقی می باشد بدین معنا که کسی به شما خوبی کرده و شما در برابر خوبی این شخص چنان خوبی کنید که مدیون وی نباشید.

وی افزود: مرتبه دوم اخلاق، فضایل اخلاق است بدین معنا که اگر کسی به شما خوبی کرد، شما در برابر خوبی ایشان خوبی کنید به علاوه خوبی بیشتر؛ اما مکارم الاخلاق عبارت از این است که اگر کسی به شما بدی کرد، در برابر بدی ایشان خوبی کنید تا وجدانش بیدار شود. در حقیقت بدی را با خوبی پاسخ دادن، مکارم الاخلاق است.

این محقق و عاشورا پژوه با بیان اینکه مکارم الاخلاق خلق و خوهای کریمانه و بزرگوارانه تعریف می شود، گفت: انسانی که دارای مکارم الاخلاق باشد در برابر بدی دیگران بدی و مقابله به مثل نمی کند بلکه بدی آنان را با خوبی پاسخ می دهد. به عنوان مثال در نهضت امام حسین(ع) می بینیم، سپاه حربن یزید ریاحی که هزار نفر بودند، راه را گم کرده و خستگی بر آنان چیره شده و آبشان نیز تمام شده بود، آنان راه امام حسین(ع) را می بندند و امام حسین(ع) را در دو راهی قرار می دهند و می گویند که یا باید با یزید بیعت کنید و اگر بیعت نکنید، راه را بر شما می بندیم و اجازه عبور نمی دهیم لذا امام را مجبور می کنند که در کربلا توقف نمایند.

وی بیان کرد: پیش از اینکه این سپاه به امام حسین(ع) برسند، به حضرت خبر رسید که این هزار نفر تشنه هستند و آبشان تمام شده است، وقتی سپاه به حضرت می رسند، ایشان دستور می دهند از آب ذخیره شده، به افراد این سپاه آب دهند، سپس دستور می دهند که به اسبان هم آب داده شود در حقیقت حضرت حتی حقوق حیوانات را نیز رعایت می کند ولو اینکه حیوانات در استخدام دشمنان و سپاه معاندی باشد که راه را بر امام حسین بستند.

راوی می گوید که من از آن هزار نفر عقب افتاده بودم و خودم و اسبم از تشنگی بی رمق شده بودیم، دیر رسیدم و حسین بن علی مرا صدا کرد و آب مشک را نشان داد و گفت که تشنه ای آب بنوش، من مشک آب را برداشتم و از خجالت دست و پای خود را گم کردم و مشک را برعکس به سمت دهانم بُردم، امام حسین(ع) با لبخند مشک را گرفت و دهانه آن را به سوی لب های من آورد تا آب بنوشم. این رفتار امام حسین(ع) یعنی در برابر بدی دیگران خوبی کردن که حقیقت مکارم الاخلاق است.

متقین کسانی هستند که اگر به آنان ظلم شود، عفو می کنند

وی اظهار کرد: حضرت علی(ع) در خطبه مُتقین در نهج البلاغه می فرماید: متقین کسانی هستند که اگر به آنان ظلم شود، عفو می کنند، اگر کسی با آنان قطع رحم کرد و از آنان بُرید و گسست، با او صله رحم می کنند و اگر کسی آنان را محروم کرد، در برابر آن که محروم کرده بود، به او عطا می کنند، بذل و بخشش بدون چشم داشت، دارند، خلاصه اینکه در بدی دیگران خوبی می کنند، امام حسین(ع) هم امام متقین و سومین امام پارسایان بود لذا همیشه در نهضت خویش پایبند به مکارم الاخلاق بود.

حذر از جنگ؛ امام حسین(ع) با تمام وجود از شروع کردن به جنگ بر حذر بود

وی «حذر از جنگ» را سومین آموزه مهم قیام امام حسین(ع) دانست و تصریح کرد: امام حسین(ع) با تمام وجود می خواست از شروع کردن به جنگ بر حذر باشد، فرصت های طلایی چندین بار پیش آمد و به ایشان پیشنهاد کردند که اگر دست به شمشیر ببرید ما پیروز می شویم، یکی از این فرصت ها همان زمان بود که به حضرت خبر رسید آن هزار نفری که از کوفه به فرماندهی حربن یزید ریاحی اعزام شده اند، راهشان را گم کرده اند و آبشان تمام شده و بسیارخسته و داغون هستند، زُهِیر بن قَیْن شخص نظامی و عثمانی مذهب بود، اما به امام حسین پیوست و روز عاشورا فرمانده جناح چپ سپاه امام بود. زهیر پیشنهاد می کند که در پشت سر ما تپه بلندی است آنجا موضع بگیرم و با این سپاه خسته وارد جنگ شویم که حتماً بر این هزار نفر پیروز می شویم، زهیر به امام حسین می گوید؛ مردم نمی دانند که کار به کجا منجر می شود، بسیاری از دور تماشا می کنند که چه کسی پیروز خواهد شد لذا اگر در این موقعیت استراتژیک و استثنائی حمله را شروع کنیم و بر این هزار نفر پیروز شویم، خبر پیروزی ما در همه جا پیچیده می شود و بیشتر مردم به یاری شما می آیند. امام حسین(ع) می فرمایند: من هرگز جنگ را شروع نمی کنم. در واقع حضرت این فرصت طلایی نظامی و سپاهی را نادیده می گیرد به این دلیل که شروع جنگ را حرام می دانستند، ایشان تأکید داشتند هرگز جنگ نخواهند کرد مگر اینکه مجبور به دفاع شوند.

این محقق و عاشورا پژوه به نمونه دیگری از حذر امام حسین(ع) از شروع جنگ اشاره و بیان کرد: صبح عاشورا بود که شمر بن ذی الجوشن با گروهی به سوی چادرهای امام حسین(ع) و یاران ایشان آمدند و دیدند که حضرت شبانه دستور داده اند دور چادرها خندق کنده شود لذا نمی توانند به چادرها برسند، شمر عصبانی شد و شروع به فحاشی کرد، یکی از یاران امام حسین(ع) که تیرانداز ماهری بود و هرگز تیرهایش به خطا نمی رفت به امام حسین پیشنهاد داد تا اجازه دهند شاهرگ گردن شمر که آن سوی خندق ایستاده و فحاشی می کند و اکنون در تیررس اوست را هدف گیرد تا کشته شود. امام حسین(ع) می فرماید: هرگز نمی خواهم جنگ را شروع کنم.

امروز هم در دنیا کسی که آغاز کننده جنگ است، مذمت، سرزنش و توبیخ می شود

وی گفت: امام حسین(ع) هرگز جنگی را آغاز نکردند حتی روز عاشورا نیز عملکرد امام حسین تدافعی بود. حضرت در حال اقامه نماز ظهر بودند که ایشان و یارانشان را به تیر بستند و پس از آن بود که جنگ شروع شد. این آموزه حضرت سیدالشهدا بسیار مهم است که هرگز آغازگر جنگ نبودند، امروز هم در دنیا کسی که آغاز کننده جنگ است، مذمت، سرزنش و توبیخ می شود.

فرار از فاجعه با فریادی رسا؛ حرکت امام(ع) به سوی کوفه برای کشتن و کشته شدن اتهام و تهمت بزرگی است

وی «فرار از فاجعه با فریادی رسا» را چهارمین آموزه و تعلیم مهم از تعالیم حسین(ع) عنوان و اظهار کرد: اقدامات امام حسین(ع) در شش ماه آخر عمرشان هم بسیار سنجیده و قانونمند و براساسِ اصلِ مهمِ فرار از فاجعه -منتها با فریادی رسا- بود، امام از مدینه به خانه خدا پناه برد و ۱۲۵ روز در مکه ماند تا فاجعه و جنگی رخ ندهد.

وی ادامه داد: حضرت حسین می گفت: حکومت یزید مشروع نیست و این بدعت جدیدی است که خلیفه فرزند خود را جانشین خود کند، حضرت هرگز این بدعت را تأیید نمی کند و به اصطلاح امروز به حکومت و سیستم یزیدی ملوک الطوایفی رأی نمی دهد، اما در عین حال از فاجعه فرار می کند. این نکته بسیار مهمی می باشد که امروز توجه به آن ضروری است چرا که این اصل توسط برخی از مداحان کم سواد و بی سواد به صورت اشتباه به مردم انتقال می یابد، آنان بیان می کنند که امام حسین(ع) از ابتدا قصد شهادت داشتند، اما حقیقت این است که امام حسین(ع) می خواستند با یزید بیعت نکنند و پس از دریافت نامه های دعوت متعدد از سوی کوفیان به امید حمایت آنان در راستای امتناع از بیعت راهی کوفه شدند لذا اگر کسی بگوید که امام حسین از ابتدا برای کشتن و کشته شدن به سوی کوفه حرکت کردند، اتهام و تهمت بزرگی است؛ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ.

این محقق و عاشورا پژوه گفت: یزید قصد داشت با بیعت گرفتن از امام حسین(ع) بر ستم خود مُهر تأیید بزند و به نام اسلام تقدس پیدا کند و خلیفه گری طایفه ای شود به عبارت امروز آقازاده جای آقا بنشیند، امام حسین(ع) زیر بار چنین ظلمی نرفت و یزید و حکومت سمتگر وی را با صدای بلند نفی کرد، در عین حال حضرت هرگز نمی خواستند کشتار و جنگی رخ دهد.

دشمنان امام حسین(ع) فاجعه عاشورا را به حضرت تحمیل کردند

وی با تأکید بر اینکه دشمنان امام حسین(ع) فاجعه عاشورا را به حضرت تحمیل کردند، گفت: امام حسین(ع) هرگز نمی خواستند خود و دیگران را به کشتن دهند بلکه هدف یزید و یزیدیان این بود که امام حسین(ع) را به شهادت برسانند.

مذاکره و گفت وگو حتی در آخرین لحظات

وی به پنجمین آموزه مهم قیام امام حسین(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت در هر حال، حاضر به مذاکره و گفت وگو بود. زمانی که حضرت گفت وگو را با حربن یزید ریاحی و همراهانش آغاز می کند و این گفت وگو چنان دوستانه می شود که آنان زمان نماز، به امام حسین(ع) اقتدا می کنند. در واقع مذاکره و  گفت وگوهای مودبانه با حربن یزید بود که حر را از سپاه یزید، ابن زیاد، عمرسعد و صفوف اشقیا جدا کرد و به صفوف شهدای کربلا و انصارالحسین پیوست به گونه ای که همه آزادگان تا قیامت فریاد می زنند: اَلسَّلامُ‏ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ دینِ اللَّهِ؛ درود بر شما ای یاران حق و حقیقت و آیین یکتاپرستی.

وی به نمونه دیگری از اصل پایبندی امام حسین(ع) به گفت وگو و مذاکره اشاره و خاطرنشان کرد: امام(ع) سه شبانه روز در کربلا با عمرسعد گفت وگو می کند و می فرماید: به من نامه نوشتید که به سوی شما بیایم و اگر حال پشیمان هستید بگذارید برگردم به جایی که از آنجا آمده ام یعنی مکه تا باز پناه به خانۀ خدا ببرم یا در این زمین بزرگِ خدا«ارضُ الله الواسعه» به سوی شهری دیگر بروم، شما به دین خود و من هم به دین خودم، لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ؛ در  حقیت امام حسین(ع) همواره می خواستند گفت وگو  کنند حتی روز عاشورا و پس از اینکه دهها نفر از یاران ایشان شهید شده بودند، خطاب به دشمنان فرمودند: چرا در کشتن من عجله دارید؟ مگر من از شما کسی را کشته ام که می خواهید مرا قصاص کنید؟ یا مگر اموالی از شما مصادره کرده ام که می خواهید تقاص بگیرید؟ شمشیرهای خود را غلاف کنید و به سخنان من گوش دهید، اما دشمنان عجله داشتند چون می ترسیدند که اگر حسین را به زودی و فوری نکشند مردم پشت سر ایشان بیآیند تا یاری اش کنند لذا حتی به حضرت فرصت صحبت هم نمی دادند. امام حسین(ع) به همگان آموختند که تا می توانیم کارها را با منطق، اخلاق، گفت وگو  پیش ببریم ولو اینکه در روزی مثل عاشورا گرفتار شده باشیم؛ در آن روز هم نباید از گفت وگو با سپاه دشمن دست برداشت؛ همین گفت وگوها باعث شد که بیش از سی نفر از صفوف اشقیا جدا شوند و به یاران امام بپیوندند و از شهدای عاشورا شوند. این پنج تعلیم از تعالیم نهضت حضرت حسین(ع) بسیار مهم است که هرکدام می تواند امروز برای همه مسلمانان سرلوحه و سرمشق باشد.

وی در پاسخ به این پرسش که توجه به کدام آموزه قیام امام حسین(ع) برای اصلاح جوامع مسلمین در شرایط فعلی  ضروری تر است؟ گفت: معتقدم توجه به هر پنج آموزه مهم و ضروری است چون گریز از اینکه مسلمانان متهم به تروریست شوند، لازم است، مخالفان اسلام و مسلمین می خواهند به ما این انگ را بزنند لذا مسلمانان باید کسانی را که به نام اسلام تحت عنوان داعش یا هر نام دیگری دست به ترور می زنند را از خود برانند و اجازه ندهند تروریست ها ترور خود را به اسلام نسبت دهند.

بزرگان و مراجع قم و نجف نباید از مکارم الاخلاق تخطی کنند

دوری از شروع به جنگ نیز ضروری است، باید بسیار مراقب باشیم که اگر دشمنان بخواهند جنگ را به ما تحمیل کنند، کاری نکنیم که بهانه ای به دست آنان دهیم تا هرگز نتوانند ما را متهم به آغازگر جنگ کنند لذا مبادا به جای منطق، موشک به دنیا صادر نکنیم و بهانه ای به دست دشمن دهیم، حتی باید کاری کنیم که جایی برای این اتهام دروغین نباشد در روایت نیز آمده است: «اتّقوا من مواضع التّهم؛ بترسید از موضع گیری هایی که باعث اتهام به شما می شود» در حقیقت باید چنان حرکت کنیم که حتی کسی تصور نکند که ممکن است یکی از کشورهای اسلامی یا گروه و حزبی از مسلمانان به دنیا اسلحه و موشک صادر کنند. در این زمینه فرار از فاجعه و مذاکره و گفت وگو نیز نهفته و ضروری است.

وی بیان کرد: شاید برخی بر این عقیده باشند که مکارم الاخلاق کار هر کسی نیست، اما ما معتقدیم که بزرگان، مراجع قم و نجف و کسانی که در کشورهای اسلامی منبع رجوع مسلمانان هستند، باید از این مکارم الاخلاق تخطی نکنند؛ امام سجاد(ع) نیز در صحیفه سجادیه دعایی دارند به نام مکارم الاخلاق و به همین معنا تأکید می کنند.

وی در پاسخ به این پرسش که برای اصلاح مشکلات جامعه ایران کدام آموزه از قیام امام حسین(ع) در دو سطح مردم و کارکزاران اولویت فوری تری دارد؟ گفت: هر پنج آموزه ای که به آن اشاره کردم، در اولویت هستند منتها شنونده یا خوانندۀ مصاحبه متوجه است که جای هر یک از آموزه ها کجاست؛ با توجه به آموزه های قیام امام حسین(ع) اگر برای ما فرصت ترور هم پیش بیاید، حتی نباید رییس جمهور یک کشور بسیار معاند را هم ترور کنیم بلکه باید جوانمردانه و رو در رو با او مبارزه کنیم.

امروز دوری جستن از اینکه مبادا به شروع جنگ متهم شویم نیز اولویت دارد

این محقق و عاشورا پژوه بیان کرد: دوری جستن از اینکه مبادا به شروع جنگ متهم شویم نیز اولویت دارد. مذاکره و گفت وگو در هر حال نباید قطع شود چرا که انسانیت انسان براساس گفت وگو است، انسان حیوان ناطق می باشد یعنی موجود زنده ای است که متکی به منطق نطق دارد و گفت وگو می کند، در حقیقت انسان عاقل تا مجبور نشود، دست به اسلحه نمی برد لذا به نظر من همه پنج آموزه اولویت دارد منتها هرکدام شرایط زمانی و مکانی خود را دارد لذا نمی توان گفت از این پنج آموزه موردی است که نسبت به دیگری اولویت داشته باشد.

وی گفت: بسیاری از تندروهای مسیحیت و یهودیت وابسته به صهیونیسم به دنبال متهم کردن مسلمین هستند چون می دانند که اگر اسلام در دنیا درست شناخته شود، دایره برای مسیحیت و یهودیت تنگ می گردد. اسلام آموزه های کاربردی و مفید برای انسان امروز فراوان دارد، تندروهای یهود و امثالهم می دانند کسی که قرآن را داشته باشد، انجیل و تورات را  هم در ضمن آن به صورت صحیح و کامل خواهد داشت که گفت:«چون که صد آمد نود هم پیش ما است» لذا هر سال چندین هزاران هزار یا میلیاردها دلار و یورو برای تبلیغ علیه مسلمین هزینه می شود و مسلمانان را به تروریست و رعایت نکردن اخلاق و خشونت و شروع جنگ و آغازگر فاجعه و مخالف مذاکره، متهم می کنند؛ نباید به اینان فرصت دهیم که این اتهامات دروغین را به ما بزنند لذا هر پنج آموزه قیام امام حسین(ع) برای امروز کشورمان نیز اولویت دارد.

شعار سال،  با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از سایت خبری شفقنا، تاریخ انتشار 4 شهریور    99، کد خبر:   998384، www.shafaqna.com