شعار سال:  داستان فیلم "خرچنگ"  کمدی سیاه  "یورگوس لانتی موس" در دنیایی ابزورد و دسپوتیک میگذرد .اثری که با نمایش رابطه ی بغرنج  فرد و سیستم آغاز میشود و با ترسیم پیچیدگی های رابطه ی فرد با دیگری( زوج اصلی داستان) به پایان میرسد. رنگ آمیزی سرد تصاویر فیلم  که متناسب با مضمون تلخ آن است، به خلق یکی از بدبینانه ترین آثار سالهای اخیر منجر شده است.
 
فیلم زمانی نا معلوم در آینده را نشان میدهد.آدم ها در جهانی زندگی میکنند که حق ندارند مجرد باشند.افراد مجرد(زن و مرد) به هتلی خارج ازشهر تبعید میشوند.دیوید که همسرش او را ترک کرده به همراه سگ خود به هتل برده میشود.سگ او در واقع برادرش است.هر تازه واردی ۴۵ روز وقت دارد همسر مناسبی پیدا کند.درصورت عدم موفقیت، فرد باید به انتخاب خود  تبدیل به یک حیوان شود(مثل برادر دیوید که قبلاً سگ شده) یا به ازای شکار مخالفان درجنگل مدت اقامت اش در هتل را افزایش دهد. دیوید  تصمیم دارد در پایان مهلت خود خرچنگ بشود، ولی سرانجام به جنگل میگریزد و نزد فراریانی پناه میگیرد که مخالف سیستم ازدواج در شهر هستند.آنها نیز قواعد سختگیرانه خود را دارند. برقراری رابطه عاطفی و جنسی بین زن و مرد ممنوع است.اما دیوید به زنی دل میبازد که مثل او نزدیک بین است. رهبر گروه  به رابطه آنها پی میبرد و زن را کور میکند. دیوید و زن به شهر فرار میکنند.دیوید که  نسبت به زن سرد شده تصمیم میگیرد برای تدوام رابطه عاشقانه اش خود را کور کند.
 
فروید اعتقاد داشت ما بخاطر اینکه دوست مان بدارند، دوست میداریم. چون میخواهیم عاشقمان باشند، عاشق میشویم. در فیلم "خرچنگ" آدم ها برای اینکه زوج  خویش را پیدا کنند ناچار به تظاهر هستند. عشقی وجود ندارد، هرچه هست تظاهر است یا کشش ناخواسته به نقاط اشتراک تصادفی، مثل دیوید و زن که هردو نزدیک بین هستند.در هتل نیز مجردها برای اینکه حیوان نشوند ناچاربه تظاهر و ریا کاری اند تا زوج خود را بیابند . مرد جوانی عمدا خود را خون دماغ میکند تا با دختری ازدواج کند که خون دماغ میشود. انگیزه اصلی منافع شخصی و صیانت از نفس است. معضل شخصیت های فیلم فقط سیستمی نیست که زندگی عاطفی و میل جنسی آنها را کنترل میکند.این سیستم بیش ازهر چیز برساخته ی مشکلات انسان ها درارتباط با دیگری است. هنگام مواجهه با دیگری بقا و امنیت "خود" از هر چیزی مهم تر است.
 
از سوی دیگر سرکوب "میل" از جانب سیستم حاکم(خدایگان) مخالفانی را ایجاد میکند که آنتی تز ایدائولوژی مسلط هستند. اما گروه مخالف هم برای حفظ بقای خویش به ورطه افراط گرایی افتاده. نگرش رهبر مبارزان  جنگل به اندازه ی همان تفکری که با آن میجنگد مضحک و بیرحمانه است.آنچه لانتی موس با طنزی تلخ به تصویر میکشد حکایت بسیاری از گروه های سیاسی تند رو و مخالفانی است که علیه یک سیستم مخوف سر به شورش گذاشته اند ولی در نهایت ایدائولوژی صلب دیگری را پدید آورده اند.
 
هر ایدائولوژی در واقع نوعی مرز بندی است بین خودی و غیر خودی، بین خود با دیگری. اگر در زندگی اجتماعی وسیاسی هیچ نوع ایدائولوژی ای انسان ها را به سر منزل مقصود و رضایت کامل نمیرساند ، در زندگی شخصی نیز هیچ رابطه ی عاشقانه ای " میل" فرد را ارضا نمیکند.دیوید میگوید علت اینکه خرچنگ را انتخاب کرده عمر صد ساله خرچنگ وماندن با یک جفت تا پایان حیات است. دلایلی که  بیانگر آرزوها و امیال بشری است.در صحنه پایانی دیوید  قصد دارد برای ماندن در کنار زن نزدیک بین خود را در دستشویی یک رستوران کور کند اما مردد است. زن را میبینیم که پشت میزرستوران منتظر دیوید نشسته و فیلم تمام میشود. در واقع این  پایانی باز به شیوه ی متداول نیست. حتی اگر دیوید خود را کور کند رابطه ی آنها رابطه ای معنا باخته و از پیش محکوم به شکست است. یکی شدن با دیگری در قالب پیوندی عاشقانه آرزویی است که هرگز برآورده نمیشود.

پایگاه تحلیلی- خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی