غیر تخصصی و عموما ناکارآمد بودن روندهای برنامه ریزی کشور برای جلوگیری از خام فروشیها، داستان تازهای نیست. غالب وجه نظر حوزه برنامه ریزی کشور برای ممانعت از خام فروشی ها، بر روی معدن و نفت قرار داشته و کمتر توجهای به سایر صنایع و مواد میشود. اما داستان مهلو یا گیلاس وحشی از لردگان تا یاسوج و از یاسوج تا فرانسه، بسیار شنیدنی است. بعد از دیدن مستند، قضاوت کنید که آیا معتقد به ناکارآمدی برنامه ریزی دولتی هستید یا خیر؟
شعار سال: مهلو یا گیلاس وحشی، گیاهی است که به صورت پراکنده در جنگلهای کوه سفید شهرستان لنده و دیگر نقاط استان کهگیلویه و بویر احمد دیده میشود. دامنه انتشار این گیاه در آسیای صغیر، آسیای غربی و اروپا بوده و در ایران در اغلب جنگلهای شمال کشور، منطقه البرز، آستارا، گیلان تا مازندران و گرگان انتشار دارد. ولی امروزه به دلایلی چند، در اکثر شهرهای ایران قابل روئیت بوده و یا کشت میشود. این درخت قابلیت قدکشیدن و بلند شدن زیاد را دارد. در بهار با گلهای سفیدش و تابستان با گیلاسهای ریز، خودنمایی میکند. قسمتهایی از این درخت خواص دارویی داشته و میوه آن سرشار از اسانسهای قابل استفاده در صنایع عطر و ادکلن میباشد.
به دلیل کم توجهی و عدم برنامه ریزی و تعریف چرخه تولید تا مصرف گیلاس وحشی، میوه این گیاه به خارج از کشور خصوصا برای صنایع عطر و ادکلن فرانسه، صادر میشود.
پیشنهاد میشود، در گزارشی مستقل اقدام به شناسایی ظرفیتهای ملی در دستیابی و تولید میوه این گیاه (با دو رویکرد بهره برداری از منابع طبیعی با نظر داشت به بحث حفاظت و تولید در قالب باغداری) شده، چرخه چند گانه استفاده دارویی، اسانسی و تغذیهای ان ترسیم گردیده و در نهایت در خصوص قیمت یابی و قیمتگذاری و چرخه زنجیره ارزش، زنجیره صنعتی و زنجیره تامین آن، برنامه ریزی و سیاستگذاری صورت پذیرد.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون