او درباره فعالیت‌های ادبی افراسیابی اظهار کرد: اولین مجموعه شعر این شاعر «حرف‌های پاییزی» حدود سال ۱۳۴۸ منتشر شد که مورد توجه قرار گرفت. او از نوادر ادیبانی بود که شعر مدرن هلند و غرب را به فارسی برگرداند و شعر ایران را هم ترجمه کرد. اما رسانه‌ها آن‌طور که باید به آثار افراسیابی نپرداختند. بسیار باسواد بود و از شاگردان مهندس سیحون در زمینه معماری بود. در حال حاضر هم آخرین مجموعه شعر او «ایستگاه آخر» و زندگی‌نامه‌اش را به همراه دو ترجمه از شعر هلند در دست چاپ داریم.

«ایستگاه»، «بر عرض راه»، «تا ایستگاه بعدی»، «آواز شگفت یک شاید» (گزیده شعرها)، «عشق وقت نمی‌شناسد»، «و خانه‌ای که خانه ما نیست» و «بعد از هفتاد و سه پروانه» از دیگر مجموعه شعر‌های امیرحسین افراسیابی متولد سال ۱۳۱۳ هستند که در سال‌های گذشته وارد بازار نشر شده‌اند.

همچنین گزیده شعر امیرحسین افراسیابی «نبض چارراه از تپش افتاد» به همراه ترجمه‌های او از شعر هلند با نام‌های «از کنار نگاه»، «در سطر رو به خانه مه آغاز می‌شود»، «دختران المپ» (گزیده‌ای از شعر زنان هلند) و «جاودانگی ناپایدار» و همچنین برگزیده شعر‌های «شیموس هینی»، شاعر ایرلندی برنده جایزه نوبل از سوی انتشارات سرزمین اهورایی منتشر شده است.