اسرائیل، بازیگر دو بحران

پوتین امیدوار است که با کمک لابی صهیونیستی به آنچه می‌خواهد برسد؛ اما به‌طور قطع پوتین در این قمار بزرگ سیاسی به‌ناچار باید امتیازاتی به تل‌آویو بدهد که به‌نظر می‌رسد این امتیازات در دو حوزه خواهد بود. اول، سوریه است که روسیه تاکنون نیز ملاحظات اسرائیل را مدنظر قرار داده است و با ایجاد یک خط حائل امنیت مرز‌های شرقی تل‌آویو را تامین کرده است و ادامه حضور نظامی در سوریه قوت قلبی برای اسرائیل است. اما حوزه دوم، ایران است که به‌نظر می‌رسد روسیه به‌خوبی با برگ ایران بازی می‌کند. عدم مخالفت بنت با مسیری که مذاکرات وین تاکنون طی کرده است، نشان می‌دهد که اسرائیل تضمین‌های کافی دریافت کرده است.

شعار سال: سفر بدون هیاهوی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل، به مسکو و دیدارش با پوتین تاحدودی از فشار غرب به روسیه کاسته است و ناخرسندی زلنسکی از آمریکا و ناتو نشان می‌دهد که اوکراین به‌شدت با فرسایشی شدن جنگ دچار بحران خواهد شد.

پوتین امیدوار است که با کمک لابی صهیونیستی به آنچه می‌خواهد برسد؛ اما به‌طور قطع پوتین در این قمار بزرگ سیاسی به‌ناچار باید امتیازاتی به تل‌آویو بدهد که به‌نظر می‌رسد این امتیازات در دو حوزه خواهد بود.
اول، سوریه است که روسیه تاکنون نیز ملاحظات اسرائیل را مدنظر قرار داده است و با ایجاد یک خط حائل امنیت مرز‌های شرقی تل‌آویو را تامین کرده است و ادامه حضور نظامی در سوریه قوت قلبی برای اسرائیل است.
اما حوزه دوم، ایران است که به‌نظر می‌رسد روسیه به‌خوبی با برگ ایران بازی می‌کند. عدم مخالفت بنت با مسیری که مذاکرات وین تاکنون طی کرده است، نشان می‌دهد که اسرائیل تضمین‌های کافی دریافت کرده است.

اکنون بهترین فرصت است که اسرائیل از یک بازیگر منفعل به به بازیگر فعال در منطقه تبدیل شود. البته، اسرائیل سه متحد استراتژیک در عرصه بین‌المللی دارد که آمریکا، چین و روسیه هستند که هرکدام به‌نوعی منافع اسرائیل را مدنظر قرار می‌دهند.

آنچه باعث شد که اسرائیل در خاورمیانه به یک بازیگر فعال تبدیل شود، ضعف تحلیلی و عملکردی ایران است که با تمرکز بر نوعی سیاست هیستریک ضدآمریکایی موجب انفعال و انزوای ایران در عرصه بین‌المللی شده است.

نتیجه این سیاست محاصره سیاسی ایران با کمربندی است که سگک آن را اسرائیل شل‌وسفت می‌کند. اسرائیل اکنون در جنوب خلیج‌فارس، شمال ایران و غرب حضوری موثر دارد و دیر یا زود ردپای آن‌ها را در افغانستان هم مشاهده خواهیم کرد.

هنوز تا امکان و ظرفیت شکستن این محاصره را داریم، باید با اتخاذ سیاست‌های واقع‌بینانه از این وضع نجات یابیم و کار سیاست خارجی را به تیمی حرفه‌ای و درست‌اندیش بسپاریم.

گفت‌وگوی رودررو با آمریکا و تبدیل سیاست ضدیت هیستریک به سیاست واقع‌گرا تنها روزنه‌ای است که باقی مانده است و الا، اعتماد به روسیه و چین سپردن گوشت چرب و نرم به گربه است.
باج‌خواهی روسیه و چین از آمریکا درباره برجام حداقل باید این پیام را برای ما داشته باشد که هیچ دوست و دشمن دائمی در جهان پیچیده کنونی وجودندارد و آنچه مهم است و ملاک دوستی و دشمنی است، منافع‌ملی است.

مجید یونسیان
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی مجمع فعالان اقتصادی