شعار سال: رویکردهایی که تاکنون نسبت به اراضی بکر شمال کمربندی شهر تاکستان از سوی مدیریت شهری اتخاذ شده است ، این بخش جدید از شهر، که می‌توانست دارای محله‌هایی با استانداردهای بالای شهرسازی باشد را تهدید می‌نماید. در واقع می‌توان گفت بیم آن می‌رود که شمال شهر تاکستان تبدیل به جنوب شهر اجتماعی شود. تجربه‌ی محلات قدیمی و با هویت شهر تاکستان که در جنوب شهر واقع شده‌اند نشان می‌دهد که بی‌توجهی و کم‌توجهی مدیریت شهری می‌تواند نتایج نامطلوبی را به همراه داشته باشد چرا که در حال حاضر محله‌های قدیمی شهر تاکستان از نظر کالبدی و فعالیتی آسیب‌پذیر بوده و وضعیت مناسبی ندارند.

لازم به توضیح است که در این نوشتار شهر تاکستان به سه بخش اصلی تقسیم شده است.

حال اگر ناحیه‌ی جدید شهر(بخش 3) که جهت توسعه‌ی شهر به آن سمت است را در نظر بگیریم عوامل مهم مشابهی را می‌یابیم که پیش‌تر از این برای نواحی جنوبی شهر (بخش 1) اتفاق افتاد و ساختار هویت‌مند اجتماعی آن محله‌ها را از بین برد و سپس کالبد آنها را مورد هجمه قرار داد.

- نخستین عامل تفرق کالبدی‌ای بود که به وسیله‌ی دو لبه‌ی قوی : 1.راه‌آهن سراسری و 2. بلوار آیت‌الله خمینی(ره) ، ایجاد شد و موجب جدایی محله‌های جنوبی(بخش 1) از بافت مرکزی شهر(بخش 2) گردید.

- دومین عامل تمرکز امکانات و کاربری‌های خدماتی نظیر مدارس نوساخت، بیمارستان و درمانگاه ، مراکز فرهنگی و ورزشی ، ادارات دولتی و ... در بافت جدید آن زمان شهر بود که موجب شد مهاجرت درون‌شهری ساکنان اصیل و بومی این محله‌های (بخش 1) با هویت به سمت بافت جدید (بخش 2) آن‌زمان اتفاق بیفتد.‌

حال اگر این عوامل را در رابطه با نواحی جدید شمال شهر (بخش 3) که در حال شکل‌گیری است در نظر بگیریم می‌توانیم عوامل تهدید کننده‌ی ذیل را یادآور شویم.

الف. دسترسی‌ها

دسترسی از بافت موجود به این نواحی از شهر بسیار نامناسب و نامطلوب بوده و در واقع ورودی نواحی جدید و کریدور جریان‌ها‌ی شهری به سمت‌ این نواحی به لحاظ کالبدی و زیبایی‌شناختی شامل شاخص‌های موردنظر نمی‌گردد.

1.دسترسی اول از خیابان شهید غفاری که به صورت زیر‌گذری با پایین‌ترین سطح استاندارد در تمامی ابعاد (همانطور که در تصویر مشاهده ‌می‌نمایید.)

2. دسترسی دوم از خیابان 22 بهمن شمالی که ابتدا در طرح تفصیلی به صورت یک میدان وسیع در نظر گرفته شده بود و می‌توانست فضای شهری سرزنده و پویایی را شکل دهد اما با تغییر آن و اجرای تقاطعی غیرهمسطح جایگزین شد که دیگر نمی‌توان ارتباطات و تعاملات اجتماعی را در چنین فضایی مشاهده نمود چرا که نه دارای مقیاس انسانی است و نه دارای کیفیات یک فضای اتصالی سرزنده.

3. دسترسی سوم از ورودی شرقی شهر که در واقع از انتهای نواحی شمالی میسر می‌گردد و نمی‌توان گفت که نقطه‌ی اتصال درون شهری است.

ب. بافت کالبدی موجود

1.کیفیت‌های نامناسب ساخت و ساز به لحاظ معماری و سازه

2. عدم تنوع در بناهای سکونتی ( سبک سکونت فقط به صورت آپارتمانی شکل گرفته است.)

3. عدم توجه به معماری ایرانی اسلامی در ساخت شهرک‌ها

4. عدم وجود مهر و نشان از هویت شهری تاکستان در این نواحی

پ. امکانات و تسهیلات

1. اولین اشتباه مدیریت شهری در این نواحی صدور مجوزهای ساخت و ساز مسکونی قبل از ایجاد تاسیسات و زیرساخت‌های لازم بود که مشکلات بسیاری را برای ساکنان به همراه داشت.

2. در بخش امکانت رفاهی و نیازهای محله‌ای حتی در سطح نیازهای روزانه ، نیز هیچ نوع کاربری‌‌ای تامین نشده بود.

3. تک عملکردی بودن این نواحی که آن را به مجتمعی خوابگاهی مبدل نمود.

موارد فوق تبعات اجتماعی و روانشناختی نامناسبی را به دنبال داشت و همچنین باعث کاهش شدید ارزش اقتصادی این نواحی گردید.

همچنین در حال حاضر آسیب‌های اجتماعی در این نواحی به صورت موردی مشاهده است و بررسی موشکافانه و علمی آن نیازمند یک پیمایش جامعه‌شناختی است. هدف از این نوشتار ، هشداری بود برای جلوگیری از تبدیل شدن این نواحی ارزشمند و بکر به جنوب شهر اجتماعی تاکستان که به نظر می‌آید با در پیش گرفتن رویکردهای گذشته از سوی مدیریت شهری، حادث شدن چنین آسیب‌هایی دور از انتظار نیست.

حال برای جلوگیری از شکل‌گیری نامناسب این نواحی از شهر می‌توان با شناخت آسیب‌ها و تهدید‌ها ، راهکارهای مناسبی را در پیش گرفت که نیازمند توجه بیش از پیش مدیریت شهری تاکستان می‌باشد تا از آسیب‌پذیری‌های آتی این نواحی ارزشمند جلوگیری شود.

با اندكي تلخيص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری کلید شهر، تاریخ انتشار: 8 تیر 1395، کد مطلب: 619:www. keyshahr. ir