شعارسال: در همین راستا با فریال مستوفی، رئیس کمیسیون سرمایهگذاری اتاق بازرگانی ایران، ابوالفضل روغنی رئیس صنایع اتاق بازرگانی ایران و محمدرضا نجفی منش، رئیس کمیسیون تسهیل کسبوکار اتاق بازرگانی تهران و عضو انجمن قطعه سازان گفتوگویی کوتاه را انجام دادهایم که به شرح زیر است:
*دربسته جدید خروج از رکود، تزریق نقدینگی به خودروسازان بهعنوان محور اصلی این بسته تلقی میشد، به نظر شما سرمایهگذاری مجدد دراینباره اقدام مثبتی بود؟
فریال مستوفی:متأسفانه بزرگترین اشتباهی که از سوی تدوینکنندگان این بسته رخ داد، هدف قرار گرفتن معیشت افراد کم درآمدی از جامعه بود که زندگی خود را بیشتر بر روی وامهای بانکی بناکردهاند و در متقاضیان خودرو نیز شاهد بودید که اکثر افرادي کارمنداني بودند که سطح زندگی و درآمد آنها بر هیچ فردی پوشیده نیست.
نباید در راستای خروج از رکود یا تحریک تقاضا شرایطی را پدیدآوریم تا این قشر زحمت کشی که امروز نیازمند درآمد بیشتری هستند تا رفاه را بر خانواده خود حاکم کنند، با ارائه وامهای اینچنینی فقط به فکر برخی تولیدکنندگان بود و درازای آن، این سطح از افراد جامعه را مخوض کرد.
از سوی دیگر، زمانی که چنین بستههایی ارائه میشود، عدهای از این قشر در این تفکر به سر میبرند که حتماً باید وسایل خانه خود یا خودرویی که هنوز قابلاستفاده است را با استفاده از این تسهیلات تغییر دهند که این تفکری اشتباه است زیرا نتیجهای بهغیراز بدهکاری آنها به سیستم بانکی کشور را به همراه ندارد ؛ امروز سیستم بانکی کشور در راستای تأمین اهداف تولید و مشتریان خود نیست زیرا اگر در این مسیر حرکت میکرد برای ارائه تسهیلات لوازمخانگی سود 16درصد را تعیین نمیکرد.
در اکثر کشورهای دنیا بستههای تشویقی تقریباً با درصد بهره 2درصدی ارائه میشود تا مردم برای حمایت دستبهکار شوند نه اینکه مردم را از چاله به چاه بی اندازند ؛ نباید شک کنید که در آیندهای نهچندان دور، معضل عدم بازپرداختهای این تسهیلات گریبان گیر نظام بانکی هم میشود و تنها منت آن بر سر تولیدکنندگان باقی میماند.
*دولت در راستای تحریک تقاضا دست به این اقدام زد، پس شما منتقد این جریان هستید؟
در تمامی دنیا برای تحریک تقاضا اقداماتی به این شکل صورت میگیرد، اما تنها ما در ظاهر اقدامی اقتصادی به نفع مردم و تولیدکننده انجام دادیم اما مطمئن باشید که در آینده این اقدام مضراتی را به دنبال دارد ؛ در بیشتر کشورهای صنعتی ارائه چنین وامهایی اجتنابپذير است اما با بهره صفر؛ اگر دولت درصدد نجات خودرو از بدبختي کمبود منابع مالي بود، چرا مردم را آلوده به وامهاي با سود بالا کرد، حداقل دولت ميبايست قيمت خودرو را تسهيلات میداد تا مشتري تا 7سال مجبور به پرداخت بهره بانکي نباشد. دولت نبايد از بسته اقتصادي که براي خروج از رکود ارائه داد، خودش به فکر سود ميبود و بايد تنها با تفکر خروج از بنگاهها و عدم زيان مشتريان، وامهاي منطقي را ارائه ميداد.
*نظر شما درباره اعطای تسهیلات به بنگاههای تولیدی چیست؟
ابوالفضل روغني گلپايگاني:اگر اختصاص منابع در راستای تحریک تقاضا برای فروش کالاهای بادوام ساخت داخل باشد، طبیعتاً میتواند گره از هزاران مشکل تولیدکنندگان را باز کند، اما قطعاً ارائه بستههاي مُسکن اینچنینی به اقتصادي که درگير بحران رکود است، جزو حرکتهاي مثبت به شمار ميآيد.
*یک بحث مهمی که پیش میآید، منتفع شدن قطعه سازان است، خودروسازان آیا حرکت مثبتی را در این راستا انجام میدهند؟
در این طرح ضد رکودی، خروج حدود 120هزار خودرو را باید از پارکینگ خودروسازان قطعی دانست و برای تکمیل چرخه خودروسازی، باید کارخانههای خودروساز به فکر تأمین زنجیره ساخت خودرو باشند و از این منابعی که امروز در قالب همین بسته به آنها ارائه میشود، قطعه سازان را هم نباید بینصیب بگذارند.
*اگر از پرداخت دیون سرباز بزنند آن موقع تکلیف چیست؟
عملاً قطعه سازان خود را از ادامه حيات عاجز کردهاند ؛ وزارت صمت نیز که تاکنون سخنی از پرداخت مطالبات قطعه سازان به میان نیاورده است که آيا قطعه سازان نيز در اين بسته حمايت ميشوند يا خير؛ اما اگر ديون کارخانههاي خودروسازي به قطعه سازان تسويه نشود، یقیناً چالشهاي اساسيتري مواجه بنگاههاي ساخت قطعههاي خودرو قرار ميگيرد.
*به نظر شما آیا پرداخت به قطعه سازان در اولویت خودروسازان بزرگ قرار میگیرد؟
محمدرضا نجفی منش:همانطور که مستحضر هستید، پرداخت ریالی از بانک مرکزی به خودروسازان از هفته گذشته آغازشده است و قرار است که کارخانههای خودروسازی به فکر تأمین چرخه تولید خود نیز باشند و با تزریق نقدینگی به این واحدهای تولیدی، این واحدها را از تعطیلی بیرون بیاورند. دولت باید بار دیگر دست به چنین اقدامی بزند و با ارائه تسهیلات به مردم، تحریک تقاضای نسبی را در بازار ایجاد کند تا با توجه به کاهش قدرت خرید مردم در چند سال اخیر، بار دیگر این قدرت به آنان بازگردد تا هم رشد اقتصادی در کشور با این حرکت رقم بخورد هم اینکه اشتغالزایی در صنایع مرتبط با خودروسازی بار دیگر رونق بگیرد.
*میزان اشتغالزایی در صنایع قطعهسازی به چه شکل است، آیا تزریق بخشی از این تسهیلات میتواند راهگشای مشکلات باشد؟
در آن برهه زمانی که به خاطر رکود، صنایع کشور به سمت درهای مهیب در اقتصاد یعنی کاهش تولید گام برمیداشت، خودروسازان نیز از این قضیه مستثنا نبودند و در بنگاههای آنان نیز شاهد ریزش و تعدیل نیرو بودیم ؛ امروز این امیدواری در دل کارگران این صنایع به وجود آمده است که بار دیگر میتوان با بازگشت به کار مجدد این نیروها، از ظرفیت لازم آنها برای تولید استفاده کرد.
*منتقدان به طرح خروج نیز زیاد هستند و اولویت را خودروسازان نمیدانند؟
اصولاً در تمامی طرحهای اقتصادی، نمیتوان رضایت تمامی اقشار تولیدکننده و جامعه را جلب کرد، اما قطعاً تحریک تقاضا اقدام بسیار مثبتی در راستای تحرک بخشی به بازار بود و البته ممکن است که بعضیها ناراضی باشند و ما تنها میتوانیم اینها را به خدا بسپاریم.
*قطعاً برای بهبود کار، سرمایهگذار خارجی نیز باید وارد گود و بازار ایران شود؟
داستان ورود خارجیها یا تکمیل زنجیره سرمایهگذاری مشترک آنها با آغاز رفع تحریمها کلید میخورد اما نکته اصلی برای قطعه سازان و خودروسازان ما نیز آن است که تنها چشمشان به دست و ذهن طرفهای خارجی نباید باشد و باید حداقل 40درصد از کار را ایرانیها در دست بگیرند تا بتوانند از سهم بازارهای صادراتی آنها در منطقه استفاده لازم را ببریم و ارزشافزوده مناسبی را برای کالاهای تولیدی در داخل کشور ایجاد کنیم.
البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که باید بنگاههای بزرگ تولیدی سطح تولیدات و کیفیت خود را به درجهای برسانند که این شرکتهای خارجی، مواد اولیه و اصلی خود را از داخل کشور تأمین کنند.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری موج، تاریخ انتشار خبر 1 دی 1394، کدمطلب: 7371، www.mojnews.com