شعارسال:پدیده ی کودکان کار بیش از یک دهه است در ایران به مشکلی اجتماعی تبدیل شده است. این پدیده علی‌رغم جهان‌شمول‌بودن، ویژگی‌های خاصی در هر جامعه دارد.

طبق استانداردهاي بين‌المللي، كودك كار به كودكاني اطلاق مي‌شود كه به كارهايي دشوار و غيرمتناسب با شرايط سني خود مشغولند و كارشان به‌گونه‌اي است كه وقت زيادي را از آنها مي‌گيرد، رفاه آنها را به خطر مي‌اندازد، آنها را از بازي‌هاي سالم كودكانه محروم مي‌كند يا امكان تحصيل را از آنان سلب مي‌كند

کودکان كار چاره‌ای ندارند جز آن‌که، خرج اعتیاد پدر عصبانی خود را بدهند و زندگی مادر مریض و معتاد خود را تأمین کنند، مادری که معلوم نیست آن‌ها را به دنیا آورده یا به قیمتی ناچیز خریده است، كه بر اساس ماده 32 پیمان جهانی حقوق کودک، آنان باید در برابر هر کاری که رشد و سلامت آن‌ها را تهدید می‌کند حمایت شوند و دولت‌ها باید سن کار و شرایط کار کودکان را مشخص کنند.

بر اساس آمار سازمان جهانی کار، سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان از کودکی محروم می‌شوند، طبق این آمار ۱۲۰ میلیون‌ نفر از آن‌ها وارد بازار کار شده و مشغول به کار تمام‌ وقت هستند، ۶۱ درصد این کودکان در آسیا، ۳۲ درصد در آفریقا و۷ درصد در آمریکای لاتین زندگی می‌کنند.

طرح «جذب و ساماندهی کودکان کار خیابان» از مرداد ماه آغاز شد، اما ساعتی پس از آغاز این طرح موجی از انتقادات به نحوه جمع‌آوری به فرمانداری وارد شد تا جایی که وزارت کار، بهزیستی، اعضای شورای شهر و NGOهای فعال در حوزه کودک بارها از اجرای این طرح اظهار نگرانی کرده‌ و نسبت به این طرح نقدهایی داشتند و بارها اعلام کردند که جمع‌آوری کودکان باید مطابق با آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی مصوب ۱۳۸۴ هیات دولت انجام گیرد، نه اینکه جمع‌آوری کودکان همراه با طرح جمع‌آوری متکدیان و معتادان اجرایی شود.

بر این اساس ارگان های بسیاری برای حمایت از کودکان کار اعلام حمایت کردند اما این سوال پیش می آید آیا این دست حمایت ها خود به افزایش تعداد کودک کار منجر نمی شود و نیاز به برنامه ای مدون وجود ندارد؟

سید پرویز فتاح ، رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) با اشاره به جمع آوری کودکان کار در تهران گفت: ماه گذشته در استانداری تهران جلسه ای در این خصوص تشکیل و در آن جلسه متولی این کار مشخص شد.

وی با بیان اینکه مسئولیت جمع آوری، ساماندهی و نگهداری کودکان کار به کمیته امداد سپرده نشده است، خاطرنشان کرد: آنچه ما مسئولیت پذیرفته‌ایم حمایت از خانواده‌های این کودکان و تامین نیاز آن‌هاست.

فتاح با اشاره به این که باید این شناسایی شوند که از چه پدر و مادری هستند افزود: مسئولیت همه اینها با ماست و همه هزینه و نیاز آنها را تامین می کنیم و آنچه اعلام کردیم این است که خانواده‌های این کودکان در صورتی که نیازمند باشند بدون طی مراحل اداری تحت پوشش قرار می گیرند و نیازهای خانواده و کودک را نیز تامین می‌کنیم.

وی همچنین در شهریور سال گذشته اعلام کرده بود اگر پس از اجرای طرح ساماندهی کودکان کار اگر مشخص شود که یک کودک به دلیل مشکلات مالی مجبور به کار کردن شده است، خانواده او مورد حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار می گیرد.

حمایت برخی ارگان ها می تواند از فرصت به یک تهدید و برعکس تبدیل شود اما برای پاسخ به این سوالات به سراغ الهام فخاری، عضو شورای شهر تهران رفتیم و روند مدیریت حمایت از کودکان کار را از او جویا شدیم. وی در خصوص حمایت های برخی ارگان ها گفت: من فکر می کنم این اتفاق را باید به فال نیک بگیریم زیرا همه تمایل به همکاری دارند.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران بیان کرد: ایده های پراکنده وجود دارد اما باید به برنامه جامع مشترک برسیم و با هم پیش ببریم و هر ارگانی که تمایل به همکاری دارد برایش تعریف نقش کنیم.

فخاری خاطر نشان کرد: پیشنهادم این است تا با هم طراحی مشترکی داشته باشیم. مشکل اینجاست که برخی از بخش ها، پیش از این که به توافق برسیم وارد اجرا شده اند اما بنا داریم به یک برنامه مشترک برسیم. حسن قضیه در این برنامه این است که فرصت ها و تهدیدها را بررسی کرده ایم و جمع بندی خوبی انجام شده است و میتوانیم راهکار مشترک برای برنامه جامع برسیم.

عضو شورای شهر تهران بیان کرد: راه این است که مکانیسم تشویقی دیگری تعریف کنیم که فرد ناچار نشود کودک را به خیابان بفرستد. از طرفی فکر میکنم این حمایت های برخی ارگان ها مانند کمیته امداد به بازتولید کودک کار منجر نخواهد شد. زیرا در برنامه ای که در نظر می گیریم دیگر دستگیری کودک مد نظر نیست تا فردی کودک خود را برای دریافت حمایت به خیابان بفرستد. باید از طریق نهادهای کمکی، وضعیت خانواده ها بهبود بیاید.

شعارسال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت تیتر شهر ، تاریخ انتشار4 آبان 96، کدخبر: 54351، www.titreshahr.com