پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

رضا داوری اردکانی، رئیس فرهنگستان علوم و چهره ماندگار فلسفه می‌گوید: از اهل فلسفه نباید توقع داشت و خواست که مستقیماً برای مشکلات اقتصادی- اجتماعی چاره‌ای بجویند. فیلسوف با اینکه توجه خاص به زبان و گفتار و کردار حکومت و اخلاق مردمان دارد در مقام مصلحت‌بینی نیست و نمی‌تواند بگوید که مردم و حکومت چگونه و از چه راه باید مسائل سیاست و اقتصاد و مدیریت را حل کنند و به رفع مشکل‌ها در شئون مختلف بپردازند.

حکیم و فقیه و مفسّر نامی فیض کاشانی می‌نویسد: سماع (خنیاگری و خوانندگی) گاهی حرام است و گاهی مباح، گاهی مستحب و گاهی مکروه. اما «حرام» برای کسانی است که شهوت دنیا بر آنان چیره شده، و آنچه سماع در وجودشان به حرکت درمی‌آورد، تنها همان صفتهای ناپسندی است که بر دلهاشان غلبه یافته است. اما «مکروه» برای کسانی است که بر سبیل لهو به آن معتاد شده و بیشتر اوقات، از سر بازیگری به آن می‌پردازند. اما «مباح» برای کسانی است که از آن بهره‌ای جز لذت بردن از آواز خوش ندارند. اما «مستحب» برای کسانی است که عشق خدای برتر بر آنان غلبه یافته و آنچه سماع در وجودشان به حرکت درمی‌آورد، تنها همان صفت های پسندیده است. کم توجهی به استخراج و تبیین احکام شرعی در این خصوص، متاسفانه بستر را برای تفسیر به رای ها ، تندروی ها و اعمال سلیقه های شخصی به اسم دین و حکم الهی فراهم کرده است.

زاهدان پر است از فقر و محرومیت؛ پر است از آدم‌های ژنده و مستاصل در خیابان‌هایی که حتی آسفالت درست و حسابی ندارند! کرونا هم که آمده همه چیز را بدتر کرده؛ کاسبی مغازه دار‌ها در همه شهر حتی در چهارراه رسولی که مرکز خرید و فروش لباس و عطریجات و لوازم آرایشی است، کساد شده؛ کارگران بسیاری بیکار شده‌اند و کودکان بسیاری برای کار به خیابان‌ها ریخته‌اند؛ در این شرایط، کسی به فکر عثمان، شنبه و صد‌ها کودک مانند آن‌ها نیست؛ این کودکان محروم، باید خودشان در خیابان‌ها با هزاران خطر بجنگند و «نان» دربیاورند!

خط فقر در بهار ۱۳۹۷ نسبت به بهار ۱۳۹۶ در مناطق مختلف کشور حدود ۹ تا ۱۱ درصد رشد داشته و این رشد برای تابستان ۱۳۹۷ نسبت به تابستان ۱۳۹۶ به حدود بین ۲۲ تا ۲۵ درصد رسیده است.آنچه دراین گزارش از فقر مورد نظر بوده، “خط فقر مطلق” است. فقر مطلق، ناتوانی در کسب حداقل استاندارد زندگی تعریف شده‌است. در واقع فقر مطلق، شرایطی است که افراد گرفتار به آن امکان دسترسی به حداقل‌های معیشت را نیز ندارند. این فقر تحت تأثیر توزیع درآمد در جامعه قرار ندارد. به هیم خاطر هم در برخی از کشورهای پیشرفته ممکن است فقیر مطلق وجود نداشته باشد ولی در کشورهایی که دچار فقر مطلق هستند، بخشی از جامعه هنوز امکان دستیابی به حداقل‌های زندگی را ندارند.