پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

کامبیز نوروزی، حقوق‌دان، در یادداشتی با عنوان «قانون یا زور» نوشت، «راه‌اندازی مجدد چیزی شبیه گشت ارشاد و اجرای آن چیزی که نیروی انتظامی «اجرای طرح حجاب و عفاف» نامیده است مستند به هیچ قانونی نیست». اگر مقصود از این اقدام اجرای طرح حجاب و عفاف است که هنوز در شورای نگهبان تایید نشده،لذا تا زمانی که این متن تشریفات مربوط به تایید شورای نگهبان و ابلاغ رییس جمهور را نگذراند، معتبر نیست و غیرقابل اجراست. علاوه بر اینها مفاد همین طرح نیز مجوزی برای احیای چیزی شبیه گشت ارشاد نبوده و حتی بعد از اینکه این طرح به شکل قانون درآمد، بازهم نمی‌توان به استناد آن اقدامات مشابه گشت ارشاد اجرا کرد. اگر چیز دیگری مثلا آیین‌نامه و مانند اینها وجود دارد اولا با آیین‌نامه نمی‌توان با مردم برخورد کرد و آنها را از حقوق قانونی محروم نمود(قوانین اساسی و عادی حقوقی برای مردم برشمرده‌اند و آیین‌نامه نمی‌تواند آن حقوق را نقض کند). ثانیا هیچ مصوبه‌ای که موضوع آن مربوط به عموم مردم باشد قبل از اعلام قابل اجرا نیست.

حضور مجدد کاظم صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با واکنش‌های انتقادی روبرو شد هرچند حمایت کمرنگی نیز از این تصمیم شد. تحلیل گران و منتقدین سیاسی، ادامه حضور ایشان را در قالب لجاجت، دهن کجی، تبرئه و مصادیقی از این جنس، تحلیل نموده اند. بنظر می‌رسد که زمان خداحافظی با آیت الله بدلیل عملکرد نامناسب و خارج از چارچوب برای یک آیت الله، فرا رسیده باشد. نکته قابل تاسف اینجاست که پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، از سال ۱۳۹۶ تاکنون، بشکل غیرمستقیم در خصوص عملکرد‌های آقای کاظم صدیقی در حال هشدار دادن است. هشدار‌هایی که بعضا باعث نقد دوستان از ما شده بود. اما کسی، توجه و حساسیت کافی به این هشدار‌ها نشان نداد. سوال کلیدی قابل طرح این است که منافع ملی، حفاظت از انقلاب، جمهوریت و اسلامیت کشور اولویت است یا توجیه و تمایل به ادامه حضور بعضی از اشخاص؟! موضوعی که بهتر است، یکبار برای همیشه و بشکلی صادقانه با خودمان حل و فصل کنیم. نمونه‌های قابل ذکر با داستان‌هایی نسبتا متشابه کم نیستند، اما نقد زمانی مناسب خواهد بود که خریدار داشته باشد. در خصوص مرحوم امامی کاشانی، چقدر گفتیم و کسی نشنید؟ خداوند همه ما را عاقبت بخیر کند ان شاالله.

رهبر انقلاب ضمن دیدار نوروزی با مسئولان و مدیران نظام به تبیین ابعاد گوناگون شعار سال پرداخته و بیان داشتند که یک تصوّری وجود دارد که اگر چنانچه مردم وارد عرصه‌ی اقتصاد بشوند، مدیریّت ها را به مردم بدهیم، این، دست دولت را می بندد، دست مسئولین دولتی را می بندد؛ این فکر درست نیست. وظایف باید تقسیم بشود بین مسئولین دولتی، مسئولین حکومتی [و مردم]. حالا دولتی که می گوییم، فقط دولت نیست، [بلکه] بخش های مختلف نیمه‌دولتی هم مثل دولتند؛ فرقی نمی کند. باید تفکیک قائل بشویم؛ یک وظایفی به عهده‌ی دولت است، یک وظایفی به عهده‌ی مردم است.راه‌های مشارکت باید به مردم نشان داده بشود. به نظر من، دولت و مجلس نیاز دارند به یک گروه زبده‌ی صاحب فکر و صاحب اندیشه که بنشینند اندیشه‌ورزی کنند، راه‌های مختلف مشارکت مردم را به مردم نشان بدهند. کارهای مشکلی است، امّا کاملاً عملی است که بتوانند حتّی با سرمایه‌های اندک وارد میدان مشارکت بشوند.

هجمه به پناهیان با توجه به سخنانش در خصوص شیوه حکومت داری پیامبر و حضرت علی و سخت بودن آن دو بزرگوار در امر اجرای دین با توجه به الفاظ نامناسبی که برای بیان منظور خود بکار برده بود، بشدت در حال اجرا است. منتقدین در چند دسته متاثر شدگان از سخنان اخیر پناهیان، منتقدین با سبقه قبلی، منتقدین بهره بردار از موقعیت، اقدام به نقد سخنان او در موضوعات مختلف می‌کنند. یکی از این موضوعات و حوزه‌ها روایت پناهیان درباره گرامی داشت سالگرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ ارسال پیام توسط حضرت، اما از طریق آقای عراقی برای طیب رضایی است. پناهیان مدعی شده که در سال‌گرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ امام از شهید عراقی یا فردی دیگر می‌خواهد به ایران برود و از طیب حاج رضای (لات لوطی‌های ۲۸ مرداد که ۱۰ سال بعد به نهضت ۱۵ خرداد پیوسته و از شاه‌دوستی برگشته بود) بخواهد با راه‌اندازی دسته جات مراسم سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار کند. در واقع از کسی که در ۱۱ آبان ۱۳۴۲ اعدام شده، بخواهند سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار نماید؟ منتقدین می‌گویند که ماجرای ضدیت پناهیان و همفکران ایشان با اخلاق و مهربانی و اصولا هرچه که به مدارا و تساهل و تسامح مربوط می‌شود و ترویج خشونت، نقل امروز و دیروز نبوده و پروژه‌ای است که جناب پناهیان و دوستانشان سال‌هاست آن را کلید زده‌اند و بر اهل اشارت پوشیده نیست که قصد و غرض از چنین سخنانی چیست و سوداییان محال با طرح آن، چه غایتی در سر دارند. پناهیان به دنبال رواج تئوری قدرت خشن در سیاست و کسب قدرت به هر طریق ممکن از کانال دین می‌گردد و به‌قدری در این مسیر جدی است که دست به داستان‌سرایی و تحریف تاریخ هم می‌زند. فرقی هم نمی‌کند این تاریخ، تاریخ معاصر باشد یا تاریخ صدر اسلام. منتهی وقتی شخصی تاریخ معاصر را با این شجاعت و صراحت به رنگ دلخواه خودش درمی‌آورد تا نتیجه سیاسی مورد نظرش را به دیگران تحمیل کند، با تاریخ گذشته چه‌ها نخواهد کرد.

اگر تا آخرین روز‌های سال ۱۴۰۲، کاظم صدیقی را با ویژگی‌هایی مانند اظهارنظر‌های عجیب می‌شناختیم، در روز‌های نزدیک به سال نو انتشار گزارشی پیرامون او و پسرانش باعث شد تا طی روز‌هایی متوالی تبدیل به سوژه اصلی بحث‌ها در جامعه شود و حتی در کوچه و خیابان درباره او حرف بزنند.

در سال گذشته ۷ وزیر دولت سیزدهم با حضور در صحن علنی مجلس به سوالات تعدادی از نمایندگان پاسخ دادند و ۲ وزیر از مجلس کارت زرد گرفت. کارت زرد مجلس یا اخطار، به قانع نشدن نمایندگان مجلس از توضیحات وزیر در حین بررسی سؤال در صحن و رأی به وارد بودن سؤال نمایندهٔ سؤال‌کننده اطلاق می شود.هرچند تعدد کارت زردها به یک وزیر موجب استیضاح وی نمی‌شود و الزامی برای استیضاح وزیر به وجود نمی‌آورد ،اما زمینه‌ساز استیضاح است(از مجلس هشتن به بعد، عده ‌ای از نمایندگان معتقدند در صورتی که کارت زردها به عدد سه برسد وزیر استیضاح خواهد شد).زمانی طرح استیضاح به جریان می‌افتد که با امضای حداقل ۱۰ نماینده تحویل هیئت رئیسه مجلس شود. سوال اینجاست که آیا مجلس تازه تاسیس دوازدهم، دارای توان نظارتی و اشرافیت سیاسی برای توسعه نظارت ها بر کار وزرا و طرح سوال و ارایه کارت زرد می باشد یا خیر؟ آیا سال ۱۴۰۳ ، سال چلچلی وزرای کابینه سیزدهم محسوب می شود؟

وحید سلطانی پاجی جرم شناس تاکید کرد که نوشتن یادگاری بر روی آثار تاریخی و به‌طورکلی وارد کردن هرگونه آسیب خواسته یا ناخواسته به آثار تاریخی به موجب ماده ۵۸۸ قانون مجازات اسلامی، مشمول مجازات حبس از یک تا ۱۰ سال خواهد شد.هرچند قانون مقرره های مشخصی برای مقابله با تخریب کنندگان آثار تاریخی و باستانی در نظر گرفته است ، اما بدلیل ضعف ضمانت اجرایی و کم آگاهی های عمومی، شاهد تداوم این رفتارهای تخریبی هستیم. بعنوان نمونه، تخریب گنجنامه همدان، دیوار فلک الافلاک حرم آباد، مقبره فردوسی، مقبره ملک الشعرای بهار، بدنه پل های تاریخی اصفهان و غیره در چهارشنبه سوری های آخر سال. 

حکم محکومیت ۳۵ مقصر حادثه پلاسکو‌ بعد هفت سال در دادگاه تجدید نظر تایید شد.سه کارگر مغازه ای که کانون آتش سوزی بودند به شش ماه حبس محکوم شدند. بر اساس رای،شخصیت حقوقی شهرداری تهران، آتش نشانی،بنیاد مستضعفان،وزارتخانه های راه،کار و … هم به جریمه ۲۴ تا ۲۰۰ میلیون تومانی محکوم گردیدند.این حکم ، مورد انتقاد برخی از محافل حقوقی قرار گرفته و آن را بشدت غیرمتناسب با قصور و تقصیرهای صورت پذیرفته خصوصا توسط دستگاه های اجرایی، قلمداد کرده اند.

احسان تحیری، مدیرعامل شرکت «تضامنی تحیری و شرکا» بدلیل آنچه که می توان آن را مبرا سازی خود از پرونده فساد بزرگ نامید ، جزئیات جدیدی از یک فساد ۲۲ میلیون دلاری در حوزه واردات لاستیک را افشا کرده است. وی بیان داشته است که اواخر دی‌ماه امسال یکی از روزنامه ها، از فساد ۲۲ میلیون دلاری قرارداد واردات لاستیک که در سال ۱۳۹۸ رخ داده، پرده برداشت؛ بر اساس این قراداد، علیرضا پیمان‌پاک، مدیرعامل وقت شرکت مدیریت زنجیره تامین رضوی ۸۰ میلیون دلار ارز دولتی را در اختیار "محمد ذوالفقاری"، مدیرعامل شرکت توسعه تجارت دلفین قرار می‌دهد تا ۲۰۰ هزار حلقه لاستیک وارد کشور کند، اما سرنوشت ۲۲ میلیون دلار آن هنوز مشخص نشده است.

سوالی که امروز در ذهن افکارعمومی وجود دارد این است که آیا در وزارت جهادکشاورزی همچنان حسن روحانی رئیس جمهور بوده و وزارت تحت تسخیر سایه بنفش است؟ آیا کسانی که احتمالا به برنامه ها و اهداف این دولت اعتقاد قلبی و عملی نداشته و یا فاقد توانمندی های اثبات شده برای عهده داری وظایف هستند( بر اساس عملکرد گذشته) همچنان در عرصه های مختلف مدیریتی جولان خواهند داد؟ در زمان انتصاب محمدعلی نیکبخت هشدار داده شده یکی از پاشنه های آشیل ایشان تیم سازی هدایت شده در چند طیف زابلی های بخش کشاورزی ، همکاران سابق در رمان تصدی تعاون روستایی و معاونت وزارتخانه ، نمک گیری و دعوت از برخی افراد نظیر خاوازی ، وانهادن ساخت تیم توسط همین گروه عموما با گرایشات دولت اصلاحات خواهد بود. در همان دوران توصیه نموده بودیم که ایشان باید از توانمندی نیروهای شاخص در سایر تیم های فعال( رغیب تا از قبل از تصدی پست وزارت) بهره برداری نموده تا بتوان انتظار تحول در بخش کشاورزی را داشت. اما نتیجه کار متاسفانه شد،آنچه که بدان هشدار داده بودیم. حضور افرادی نظیر شاهرخ رمضان نژاد بعنوان سرپرست دفتر وزارتی معنایی جز کنار نهادن و نادیده گرفتن افراد توانمند و حاکمیت سایه بنفش نمی توانست داشته باشد. بر خود وظیفه می دانیم با توجه به شناختی که از تیم سازی های متمرکز و نمک گیر شده داریم، در خصوص رانت خواهی های خاص هشدار دهیم. دوستان حوزه نظارت و امنیت خوب می دانند از چه آفت و آسیبی صحبت می کنیم.

دستور غلط سرپرست وزارتی دفتر وزیر جهاد کشاورزی درباره توزیع گوشت قرمز در میادین بهمن و امین‌آباد تهران، ضمن ایجاد رانت گسترده برای برخی دلالان گوشت، موجب ایجاد صف‌های طولانی و وهن جمهوری اسلامی ایران در رسانه‌های معاند طی روزهای گذشته شد. هرچند در چند روز اخیر، این رویه قطع گردیده است ، اما باید مشخص شود که هزینه چنین تصمیمات غلطی را چه کسی قرار است بپردازد؟ سوال مشخص ما از نهادهای امنیتی تائید صلاحیت کننده در انتصاب مدیران است؟ سوال مشخص ما از بازرسین ویژه دفتر رئیس جمهور است؟ سوال خاص ما از بازرسی دفتر معاون اول است؟سوال ویژه ما از سکوت سازمان بازرسی کل کشور است؟ آقایان به چه دلیل قصد پرداخت این حجم هزینه را داشته و حساسیت لازم به منافع ملی را ندارند؟ سربسته عرض شد. هرچند در صورت کم توجهی ، در آینده نزدیک از بازرسی دفتر مقام معظم رهبری ، دادخواهی برای پیگیری را خواهیم داشت. دوستان گلایه مند نگردند، ما بشکلی شفاف اتمام حجت ها را کرده ایم.

از سال گذشته شاهد هستیم که رهبر معظم انقلاب با نوعی آینده نگری، مکررا چهار عبارت یعنی مشارکت، سلامت، امنیت و رقابت در انتخابات را مطرح نموده و تاکید داشتند که سلامت انتخابات زیر سوال نرود. این حجم تاکیدات به این دلیل است که مطلبی وجود دارد و متاسفانه ما خیلی به آن توجه نکردیم. کم توجهی به بیانات رهبر انقلاب سبب شد که نفوذ تندرو‌ها به مجلس آینده نه فقط اعتدال گرایان و اصلاح طلبان که حتی خود اصولگرایان را نیز نگران کند. آنقدر که حتی دفاع تمام قد از شورای نگهبان را کنار بگذارند و اعتراف کنند که آن فضای رقابتی مدنظر رهبری با عملکرد شورای نگهبان رقم نخورد. خیلی‌ها در ماجرای پسر و دختر قالیباف همه مشاهده کردند که شورای نگهبان چگونه برخورد می‌کند، خود قالیباف هم پاسخ روشنی نداد و مشاورین هم به فکر توجیه افتادند. لاریجانی را بخاطر دخترش ردصلاحیت می‌کنند، اما قالیباف به خاطر پسرش ردصلاحیت نشد.

محمد جواد ظریف وزیر پیشین امور خارجه در هفدهمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران اظهار کرد: پوتین در مصاحبه خود با تاکر کارلسون می‌گوید، سال ۲۰۰۸ ما حاضر بودیم برای مقابله با ایران با آمریکا متحد شویم. ما هر کاری کردیم تا با غرب همکاری کنیم، اما غرب با ما همکاری نکرد. عین همین عبارات در هفت بهمن ۱۴۰۰ (پنج شنبه- در دیدار با جمعی از فرهنگیان کشور) توسط محمود احمدی نژاد مطرح گردید.

آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در دیدار جمعی از مبلغین اعزامی به مساجد و مراکز دینی مازندران در ماه مبارک رمضان توصیه هایی بدان ها نمودند.مردم گرفتاری‌های فراوانی دارند، حضور و دفاع روحانیت از نظام موجب شده همه مشکلات را از چشم روحانیت ببینند، این وضع بسیار بد اقتصادی که متأسفانه در کشور ما حاکم است برای مردم قابل توجیه و تحمل نیست، طبیعی است که از روحانیت ناراحت بشوند.یا حرکات نمایشی که برخی طلاب با این لباس انجام می‌دهند، حرمت این لباس را بعضی جاها شکسته‌ایم. از جمله همین قضیه‌ای که این روزها در یک درمانگاه اتفاق افتاده، اگر واقعاً آن طلبه مشغول فیلمبرداری شده باشد، که بعضی می‌گویند اینطور نبوده، عکس و فیلم گرفتن از کسی که منکری را انجام می‌دهد خود نیز منکر است. ما دولت را قبول داریم، دولت اسلامی است، جایگاه رهبری کاملا محفوظ است و ولایت فقیه را نیز قبول داریم، ولی مردم از ما توقع ندارند که توجیه‌گر کارهای غلط مسئولین بشویم، مثلاً در چای دبش اختلاس شده روحانیت باید از مسئولین مطالبه روشنگری کند.دائماً مالیات‌ها را افزایش می‌دهند و گرانی‌ها را بیشتر می‌کنند، چرا؟ مردم واقعاً توان ندارند، ما باید در این موارد با مردم همراهی کنیم. شما از کارهای اشتباه دفاع نکنید و اگر دفاع کنید خود دین و حوزه و روحانیت ضربه می‌خورد.

مدیر کل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال اعلام کرده است که در پاییز ۱۴۰۲ نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان ۱۱.۴ بوده است. نرخ مشارکت کاردانی در سال ۱۴۰۱ معادل ۵۰ درصد، نرخ بیکاری آن‌ها ۱۰ درصد، نرخ مشارکت کارشناسی حدود ۴۸ درصد و نرخ بیکاری آن ۱۵ درصد، نرخ مشارکت کارشناسی ارشد بالای ۶۸ درصد و نرخ بیکاری آن‌ها نزدیک به ۹ درصد، نرخ مشارکت فارغ التحصیلان دکتری بالای ۷۰ درصد و نرخ بیکاری آن‌ها سه درصد است. طبق برآورد‌های مرکز آمار در سال ۱۴۰۱ تقریبا ۵۰۰۰ فارغ‌التحصیل دکتری داشتیم که موفق به پیدا کردن شغل نشده اند. زهرا نژادبهرام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم به تازگی بیکاری فارغ‌التحصیلان مقطع دکتری را نگران‌کننده دانسته و هشدار داده: «نمایندگان به فکر پنج هزار دکترای بیکار باشند.» این برای نخستین‌بار نیست که مسوولان درباره افزایش دکتری‌خوان‌ها هشدار می‌دهند، اما عجیب اینجاست که در روز‌های پایانی ۱۴۰۲ هستیم و به‌نظر نمی‌رسد برنامه‌ریزی جدی در این زمینه انجام شده باشد.

استاد دانشگاه جرج‌ واشنگتن با بیان اینکه رابطه علم و دین در مسیحیت مطرح شده است زیرا علم مدرن در عالم مسیحیت رشد کرده است، گفت: فروکاستن رابطه علم و دین به رابطه مسیحیت و علم، خطای بزرگی است که خیلی اوقات صورت می‌گیرد و ما مجاز نیستیم وقتی رابطه علم و دین را مطرح می‌کنیم صرفا به رابطه مسیحیت و علم مدرن بپردازیم.

عباس ظفری بازیگر پیشکسوت ایرانی و متولد دهه ۳۰ است. عباس ظفری را اکثر افراد با آقای حکایتی و شب دهم می‌شناسند. ظفری با بغض و گلایه می‌گوید روزگاری انقدر معروف بودم که نمی‌توانستم از خانه خارج شوم، مردم در خیابان از من امضا می‌گرفتند. با تاسیس یک شرکت و کلاهبرداری شریکم و وامی ۳۸ میلیونی که در سال ۱۳۸۵ گرفته بود، حالا بدهکار میلیاردی هستم و تمام حساب هایم بسته است. گلایه دارد چرا اهالی سینما، او را فراموش کرده اند.

طبق روایت برخی از مسافران، عده ‌ای با خرید ارزان‌ترین بلیت خارجی حتی کمتر از ۲ میلیون تومان، وارد فرودگاه حضرت امام می‌شوند و ۱۰۰۰ دلار با نرخ ۴۲ هزار تومانی را دریافت می‌کنند، اما در سالن ترانزیت سوار هواپیما نمی‌شوند و از فرودگاه خارج می‌شوند و بلیت را کنسل می‌کنند و ۵۰ درصد هزینه بلیت را هم از ایرلاین پس می‌گیرند. در نهایت ارز ۴۲ هزار تومانی را در بازار بیش از ۶۰ هزار تومان می‌فروشند. این موضوع انتقادات زیادی را متوجه بانک مرکزی و مصوبه دولت نموده و همچنین برخی از افراد از ازدحام ایجاد شده شاکی هستند.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

انتخابات مجلس دوازدهم و خبرگان ششم به پایان رسید. انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ از چند ماه پیش درگیر حواشی و اظهارنظر‌های فراوانی بود. اعتراضات پاییز ۱۴۰۱، وضعیت بد اقتصادی کشور و انتخابات کم‌رونق ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را شاید بتوانیم از جمله مسائلی بدانیم که از ماه‌ها پیش روی این انتخابات سایه انداخته بود. جبهه اصلاحات ایران اعلام کرد که در این انتخابات شرکت و از لیست و کاندیدایی حمایت نمی‌کند، اما صحبتی مبنی بر تحریم انتخابات از سوی اصلاح‌طلبان مطرح نشد. از سوی دیگر، چهار حزب اصلاح‌طلب و میانه‌رو کارگزاران سازندگی، اعتدال و توسعه، ندای ایرانیان و اعتماد ملی تصمیم به حمایت از فهرست «صدای ملت» به سرلیستی علی مطهری و معرفی کاندیدا تا حد ممکن در استان‌های دیگر کردند تا در فضای کنونی، بتوانند حرکتی را رقم بزنند. اصول‌گرایان که برای شرکت در این انتخابات هیچ مانعی پیش پایشان نبود، بیشتر درگیر دعوا‌های درونی خودشان بودند و لیست‌های متعددی منتشر کردند.