شعار سال: دلایلی که دونالد ترامپ برای عقب نشینی زودهنگام از سوریه آورد، قانع کننده نبود. در حالی که توجیه می کرد که هفت تریلیون دلار خرج جنگ ها در خاورمیانه شده و امریکا هیچ چیز در مقابل این همه هزینه به دست نیاورده است. این صحیح است که این مرد بر اساس سکولوژی برد و باخت مالی هر شب سر بر بالین می گذارد و حساب و کتاب مادی در راس تمامی محاسباتش است اما تریلیون ها دلاری که از آن صحبت می کند به هیچ وجه واقعیت ندارد. امریکا نه در مبارزه با القاعده و نه در جنگ با صدام حسین و داعش این قدر هزینه نکرده است. حتی اگر رویارویی های غیرمستقیم امریکا با ایران در منطقه را هم در نظر بگیریم امریکا این میزان هزینه نکرده است.

حداقل باید دست اندرکاران پشت پرده سیاست در امریکا به او یادآور می کردند که نظری به نقشه جنگ موجود در سوریه بیندازد تا دریابند چه در این کشور می گذرد و دقت نظر ولادیمیر پوتین و حسن روحانی تا به کجاست. آنها به آنکارا آمدند و با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه نشست سه جانبه برگزار کردند که در امتداد نشست سوچی برای کاهش تنش در سوریه بود. روشن است که کشورهایی که بیشترین تلاش را برای منافع خود می کنند بیشترین سهم را از کیک قدرت می برند.

آیا پوتین قرار است از سوریه عقب نشینی کند؟ چگونه می تواند عقب نشینی کند؟ عقب نشینی کند تا قربانی ذلت های امریکا و پیمان بین المللی مبارزه با داعش از کوبانی تا رقه و از آن جا تا موصل و الانبار شود؟ امریکایی ها در اوج خیانت متحدان کرد را در سوریه تنها رها کردند و قواعد بازی را به جاه طلبی های رجب طیب اردوغان واگذار کردند. امریکایی ها در حالی عرصه را در سوریه خالی کرده اند که ایرانی ها و روس ها و ترک ها شمشیرهای آخته مبارزه خود را رو به روی خود گرفته اند و به مبارزه ادامه می دهند! چرا که خوب می دانند فردای سوریه از آن کیست.

نمی دانم آیا محاسبات در کاخ سفید بر اساس قاعده ای روشن دنبال می شود یا همه چیزی تصادفی و بدون برنامه است. آن چه روشن است سیاست های ترامپ همگی ضد و نقیض و مضحک هستند. شاید با آمدن مایک پمپئو به جای رکس تیلرسون و جان بولتون به جای هربرت مک مستر کاخ سفید حداقل نظمی بیابد اما باز هم بعید است که کاخ سفید دست از سیاست های یک بام و دو هوای خود بردارد و واقعا کاری کند. آن هم در حالی که اسرائیلی ها برای «بازی با آتش» در سوریه عجله دارند.

روحانی در آنکارا از اردوغان خواست که عفرین را بازگرداند و استقلال سوریه را به رسمیت بشناسد همچنین بر قواعدی که برای ادلب تعریف شد و هشت منطقه کاهش تنش در این شهر پایبند بماند.

روس ها سرمایه گذاری خود را در سوریه آغاز کرده اند و روی دیرالزور خیمه زده اند، ایرانی ها نیز به صراحت اعلام کرده اند که مجانی به سوریه نیامده اند، با این وجود دولت ترامپ همچنان هیچ برنامه ای برای سوریه ندارد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت دیپلماسی ایرانی، تاریخ 20 فروردین 97، کد مطلب: 1975898: www.irdiplomacy.ir