سیاسی - رویدادهای منطقه‌ای و بين‌المللی

فرماندهی جنوبی آمریکا با اعلام اینکه یک کشتی را در دریای کارائیب «هدف ضربه مرگبار» قرار داده است ادعا کرد که این «کشتی حامل مواد مخدر قاچاق و متعلق به سازمانی تروریستی بوده است».تاکنون آمریکا بارها به کشتی های تجاری ونزوئلایی به ادعای حمل مواد مخدر بدون هیچ سندی برای اثبات این اتهام، حمله کرده است. همزمان، نیکولاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا از ملت آمریکا خواست نقشی قهرمانانه ایفا کنند و مانع از تکرار نسل کُشی مشابه کشتار غزه در آمریکای جنوبی شوند.مادورو ادامه داد: من به مردم ایالات متحده می‌گویم که بشریت در حال حاضر به اندازه کافی از نسل‌کشی در غزه رنج می‌برد. آیا یک غزه دیگر در آمریکای جنوبی می خواهید؟

هرچند هنوز نتایج رسمی انتخابات در سراسر استانهای عراق اعلام نشده ولی نتایج گزارش شده اولیه از برخی استان های کلیدی توسط رسانه‌های عراقی حاکی از پیشتازی ائتلاف بازسازی و توسعه (اعمار و تنمیه) به ریاست محمد شیاع السودانی نخست وزیر فعلی عراق است. اغلب ناظران با توجه به رضایت نسبی جامعه از عملکرد السودانی از سال ۲۰۲۱ تاکنون، پیش بینی می‌کردند که وی شانس اول پیروزی در این انتخابات است که دلیل این امر موفقیت دولت السودانی در بهبود زیرساخت‌ها و فاصله گرفتن از دعواهای سیاسی بود. به باور ناظران موفقیت در انتخابات ۲۰۲۵ می‌تواند زمینه ای برای استقلال عمل بیشتر السودانی مقابل نیروهای سنتی بلوک شیعه در عراق باشد و حتی نقش مرکزی این نیروهای سیاسی را تضعیف نماید.

انتخابات ۲۰۲۵ آمریکا به پایان رسید و راه طولانی کمپین‌های انتخابات شهرداری‌ها به روزی ختم شد که روز پایان نیست. از ساعات پایانی همان روز انتخابات سه‌شنبه، انتخابات ۲۰۲۶ آغاز شده است. دموکرات‌ها روزی خوش را تجربه کردند و به دستاورد‌های بزرگی رسیدند. ممدانی در نیویورک بر دموکراتی پیروز شد که مورد حمایت ترامپ بود. این یکی را بگذاریم کنار... دموکرات‌ها شب خوش در نیوجرزی را برای همیشه به عنوان دستاوردی بزرگ در خاطر خواهند داشت. نیوجرزی، ایالتی است که جمهوریخواهان در سه سال اخیر جدی گرفتند و به ویژه روی لاتین‌های این ایالت خوب کار کردند. نتیجه نیز دستاورد عظیم ترامپ بود که نسبت و میزان رأیش در این ایالت را در سال گذشته به طور جدی افزایش داد. مایکی شریل، خلبان و مقام قضایی و نماینده سابق دموکرات‌ها را به پیروزی بزرگی رساند که جالب توجه بود. برای اسرائیل، این پازل معنایی نگران‌کننده دارد. جایگاه اسرائیل در میان دموکرات‌ها هرگز تا این حد ضعیف نبوده است — چه در نظرسنجی‌های عمومی که نشان می‌دهد رأی‌دهندگان دموکرات به‌طور گسترده از اسرائیل فاصله گرفته‌اند، و چه در کنگره، جایی که تنها شمار اندکی از دموکرات‌ها هنوز به اصل حمایت بی‌قید و شرط از دولت یهود پایبند مانده‌اند.

سناتور برنی سندرز با انتقاد از اقدامات اخیر دونالد ترامپ علیه ونزوئلا تأکید کرد که تهدید به جنگ از سوی رئیس‌جمهور سابق آمریکا اقدامی خلاف قانون اساسی است و تنها کنگره اختیار اعلام جنگ را دارد.این در حالی است که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا در کنفرانسی خبری در پاسخ به سوالی عنوان کرد که در حال حاضر حمله به خاک ونزوئلا در برنامه‌های دولت او نیست.دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، گزارش‌های مبنی بر احتمال حمله نظامی علیه ونزوئلا را تکذیب کرد. مارکو روبیو، وزیر امور خارجه این کشور هم گزارش یک روزنامه مبنی بر قریب‌الوقوع بودن حمله به ونزوئلا را، «خبری جعلی» خواند. افزایش قابل توجه نیروهای نظامی ایالات متحده در کارائیب این نگرانی را در ونزوئلا ایجاد کرده است که آمریکا در تدارک یک رویارویی نظامی است.

به دلایل مختلف ادعای دونالد ترامپ مبنی بر پایان دادن به ۸ جنگ در ۸ ماه اول دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش (از ژانویه ۲۰۲۵ تاکنون) اغراق‌آمیز و گمراه‌کننده به نظر می‌رسد. برای این کار کافی است تا وضعیت کنونی در این جنگ‌های مورد ادعا را بررسی کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهند که، در بسیاری از این درگیری‌ها ایالات متحده به جای آنکه تسهیل‌گر صلح باشد، خود کارگزار جنگ بوده است.. ترامپ این ادعا را بار‌ها از جمله در سخنرانی‌هایش در مجمع عمومی سازمان ملل (سپتامبر ۲۰۲۵)، کاخ سفید، و مراسم‌های دیپلماتیک تکرار کرده و بر اساس آن خواستار در و آن را به تلاش‌هایش برای دریافت جایزه نوبل صلح مرتبط دانسته است. با این حال، بررسی‌های مستقل نشان می‌دهد که بسیاری از این «جنگ‌ها» اصلاً جنگ تمام‌عیار نبوده‌اند: ترامپ مناقشات دیپلماتیک یا تنش‌های محدود را به عنوان «جنگ» حساب کرده در حالی که هیچ جنگی در جریان نبوده. برای مثال، تنش‌های کوزوو-صربستان یا مصر-اتیوپی (بر سر سد نیل) هرگز به درگیری نظامی نرسیده‌اند.

آن‌طور که رسانه اسرائیل هیوم مدعی شده است، نتانیاهو سفر خود به نشست شرم الشیخ مصر را نه به دلیل «تعطیلات» یا «فشار یهودیان ارتدوکس»، بلکه به دلیل مخالفت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، لغو کرد.پیش از این نیز، محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق به طرف مصری و آمریکایی اطلاع داد که در صورت مشارکت نتانیاهو، در اجلاس حضور نخواهد یافت. عطاءالله مهاجرانی در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «‏عدم شرکت و البته عدم مشارکت ایران در کنفرانس ترامپ در شرم الشیخ؛ خردمندانه، منطقی و موجه است. تئاتر ترامپ است. نتانیاهو و محمود عباس هم حضور دارند. به نظرم در کنفرانس اسلو کمر نهضت مقاومت فلسطین را شکستند. ساف را تبدیل به گماشته و پیشکار کردند. شرم الشیخ بهتر از اسلو نیست.» .

با گسترش همکاری‌های حمل‌ونقلی میان ایران و پاکستان، دو کشور در آستانه تبدیل شدن به محور جدید ترانزیت منطقه قرار گرفته‌اند؛ از اتصال ریلی و دریایی تا حضور در کریدور چین-پاکستان، چشم‌انداز تازه‌ای از تجارت آسیا در حال شکل‌گیری است. با تکمیل تمامی زیرساخت‌ها و اجرای راه‌آهن چابهار - ریمدان، این مرز می‌تواند به دروازه صادرات ایران به پاکستان و چین تبدیل شود و نقش مهمی در پیوند ایران با کریدور بین‌المللی چین–پاکستان (CPEC) ایفا کندسازمان منطقه آزاد چابهار طرح جامع کل و طرح تفصیلی ۲۱۵ هکتار از این اراضی را تهیه کرده است و محصورسازی ۲۱۵ هکتار با دیوارهای بتنی پیش‌ساخته اجرا شده و حداکثر تا چند ماه آینده صادرات و واردات انجام می شود.مرز ریمدان به دلیل فاصله حدود ۷۰۰ کیلومتری با کراچی پاکستان و ۷۰ کیلومتری با بندرگوادر درصورت تکمیل تمام زیرساخت‌ها و رونق ورود و خروج کالا ایجاد اشتغال به مراتب بیشتر از سایر نقاط خواهد داشت.در شرایطی که رقابت جهانی برای شکل‌دهی به شبکه‌های حمل‌ونقل و انرژی شدت گرفته، ایران میان ۹ کریدور راهبردی ایستاده‌ است؛ مسیرهایی که با تدبیر می تواند به فرصت‌ بدل شوند.

آخرین نشست سران سازمان کشورهای تُرک که در «قبله» جمهوری آذربایجان و در نزدیکی مرزهای روسیه برگزار شد، رویدادی بود که می‌توان آن را آغاز مرحله جدیدی در تحول این سازمان دانست‌.حتی انتخاب شهر «قبله» به عنوان محل برگزاری این نشست، اقدامی نمادین است. این شهر جایی است که ایستگاه راداری روسیه در آن قرار داشت و در زمان حکومت الهام علی‌اف تخریب شد. در طول این نشست هم علیف مرتبا درباره توسعه روابط خود با ترکیه و اینکه تنها در سال گذشته ۲۵ مانور نظامی آذربایجانی-ترکی برگزار شده است صحبت کرد تا نشان دهد در پس پرده چه اهدافی را در این سازمان ظاهرا اقتصادی و فرهنگی دنبال می‌کند.شکی نیست که ترکیه مرکز ثقل این جهان ترک است. آنکارا پیوسته ایده «جهان ترک» را ترویج می‌دهد و آن را با دستور کار نظامی و سیاسی پیوند می‌دهد. محصولات صنایع نظامی ترکیه - از پهپادها گرفته تا سیستم‌های ارتباطی - به طور فعال به آذربایجان و کشورهای آسیای مرکزی صادر می‌شوند. در عین حال، نهادهای قدرت نرم ترکیه در این منطقه در حال تقویت هستند: برنامه‌های آموزشی و فرهنگی، رسانه‌های مشترک و ایجاد یک روایت تاریخی جعلی واحد. همه اینها در یک چارچوب ایدئولوژیک مشترک ساخته شده که در آن ترکیه به عنوان رهبر طبیعی فضای ترک ظاهر می‌شود. البته باید توجه داشت کشورهای آسیای مرکزی برای حفظ استقلال تصمیم گیری خود در عرصه‌های سیاسی و نظامی در تلاش هستند، اما مشخص نیست در آینده این رویه تا چه حد ادامه یابد.

کمیته جایزه صلح نوبل امروز جمعه رئیس مخالفان دولت ونزوئلا را به عنوان برنده این جایزه انتخاب کرد.انتخاب ماچادو به عنوان برنده صلح نوبل، بار دیگر با واکنش‌های دوگانه میان تحلیلگران و فعالان سیاسی مواجه شد. عده‌ای از تحلیلگران که حامی سیاست‌های غرب هستند انتخاب ماچادو به عنوان برنده صلح نوبل را ستودند با این حال عده‌ای دیگر آن را ادامه رویکرد سیاسی و غربگرایانه کمیته دخیل در اعطای این جایزه دانستند.

صباح زنگنه، دیپلمات پیشین و کارشناس مسائل منطقه، درباره واکنش حماس به طرح ترامپ بیان داشت که، پایان جنگ فصل جدیدی در معادلات منطقه خواهد بود. می‌توان این گام‌های اولیه را مثبت تلقی کرد و امیدوار بود که بالاخره جنگ پایان بگیرد. اما نباید دستپاچه یا هیجان‌زده شد. این تنها یک مرحله است که باید از آن عبور کرد تا امکان تحلیل عمیق‌تر فراهم شود. این نشان می‌دهد بخشی از فضای منطقه در حال تغییر است. اکنون باید واکنش ایران، سایر کشور‌های منطقه و دیگر گروه‌های فلسطینی را نیز مشاهده کرد. همچنین کشور‌های همسایه از جمله لبنان، سوریه، عراق، مصر، اردن و حتی عربستان باید مدنظر قرار گیرند.برخی دیگر از تحلیل گران معتقدند که ایران از این روند به‌طور کامل حذف شده است. هیچ اشاره‌ای در بیانیه‌ها به نقش تهران نشده و هیچ کانال رسمی یا غیررسمی از سوی جمهوری اسلامی در این فرآیند دیده نمی‌شود. این گروه از تحلیل گران دارای گرایش به سمت غرب ، می گویند که برای حکومتی که سال‌ها خود را «حامی اصلی مقاومت» معرفی می‌کرد، این حذف، معنایی جز کاهش نفوذ منطقه‌ای ندارد. حماس اکنون به‌صورت رسمی در کنار میانجی‌گران عرب و تحت نظارت ایالات متحده عمل می‌کند؛ یعنی از خط سیاسی ایران فاصله گرفته است.از منظر ژئوپولیتیک، این تحولات بیانگر گذار خاورمیانه از دورهٔ جنگ‌های نیابتی به دورهٔ جدیدی از دیپلماسی دولت‌محور است. محورهای ایدئولوژیک جای خود را به شبکه‌های عمل‌گرایانه داده‌اند.

آمریکا بار دیگر چشم به افغانستان دوخته و قصد دارد حضور نظامی خود را در پایگاه بگرام احیا کند. دونالد ترامپ این اقدام را برای مهار توان هسته‌ای چین توجیه می‌کند، اما تحلیلگران معتقدند بازگشت آمریکا به بگرام تهدیدی فراتر از چین است و می‌تواند امنیت روسیه، ایران و کل آسیای میانه را تحت تأثیر قرار دهد.هدف واقعی از نگاه ناظران، نه مهار چین بلکه بازگرداندن واشنگتن به مرکز معادلات ژئوپلیتیک آسیای میانه است.آمریکا پس از جنگ اوکراین می‌کوشد با استفاده از افغانستان تمرکز روسیه را برهم زند و همزمان از طریق بگرام، به غرب چین و عمق آسیای میانه اشراف نظامی و اطلاعاتی پیدا کند.پایگاه بگرام در مجاورت مرز‌های غربی چین قرار دارد و استقرار احتمالی تجهیزات راداری، شنود و سامانه‌های پرتابی آمریکا در آن، می‌تواند توازن بازدارندگی پکن را برهم زند. از سوی دیگر، بازگشت نیرو‌های آمریکایی، نه‌تنها مسکو و پکن بلکه ایران و پاکستان را نیز وارد فضای جدیدی از تهدید امنیتی می‌کند. واشنگتن در دوره پیشین حضور خود در افغانستان طرحی برای «شراکت قدرت» با طالبان داشت که طبق آن، نیمی از کابینه به طالبان و ریاست دولت به فردی معتمد آمریکا واگذار می‌شد. اکنون برخی تحلیلگران معتقدند بازگشت احتمالی به بگرام می‌تواند احیای همان طرح با ظاهری تازه باشد؛ طرحی که اگر طالبان به آن تن دهد، افغانستان بار دیگر به میدان رقابت قدرت‌های جهانی تبدیل خواهد شد.

ا هنوز شاهد آغاز رسمی جنگ جهانی سوم نیستیم، اما این پرسش جدی مطرح است که آیا جهان به‌شکلی خزنده و بی‌صدا درگیر نوعی جنگ جهانی جدید شده است؟ بسیاری بر این باورند که نظم جهانیِ برآمده از جنگ جهانی دوم، نظمی که بر محور رهبری ایالات متحده، سلطه دلار و نهادهای بین‌المللی شکل گرفت، اکنون در حال فروریختن است. در برابر این نظم، قدرت‌های شرقیِ چین، روسیه و ایران با ائتلافی نانوشته اما مؤثر، در پی برهم‌زدن قواعد پیشین‌اند و می‌کوشند جهانی چندقطبی بنا کنند که بر منافع ملی، اقتدار نظامی و بازگشت به مرزهای کلاسیکِ حاکمیت استوار باشد. جهان دیگر به دو جبهه‌ «خیر و شر» تقسیم نمی‌شود. بازیگران غیردولتی، غول‌های فناوری، میلیشیاهای فراملی، شبکه‌های هکری و بحران‌های فراگیر زیست‌محیطی و انسانی، صحنه‌ نبرد را به فضایی آشفته و چندلایه بدل کرده‌اند. دشمن دیگر لزوماً یک کشور یا ارتش کلاسیک نیست؛ گاه در قالب ایدئولوژی، گاه نرم‌افزار و گاه حتی در قامت مفهومی چون زمان یا روایت ظهور می‌کند.

نت‌بلاکس که وضعیت ترافیک اینترنت در دنیا را گزارش می‌دهد، اعلام کرده در ۳۰ سپتامبر اختلالات گسترده‌ای در خدمات اینترنت و تلفن همراه در سرتاسر افغانستان مشاهده شده است و اتصال به اینترنت به حدود یک درصد سطح عادی کاهش یافته است.طالبان با صدور حکمی فوری، داشتن تلفن همراه را برای تمام زنان افغانستان ممنوع اعلام کرد. بر اساس این حکم، از هر خانواده تنها یک مرد - که باید پدر خانواده باشد - اجازه دارد صاحب تلفن همراه باشد.بر اساس برخی از اخبار دریافتی، تقاضا برای خرید و استفاده از اینترنت ماهواره ای بشدت افزایش یافته و همچنین در مناطق مرزی، مردم از اینترنت کشورهای همسایه استفاده می کنند. لازم به توضیح است که قطع دسترسی به اینترنت در شرایط غیر اضطراری و غیرجنگی در حقوق بین الملل مصداق مقابله با حقوق شهروندی محسوب شده و قابلیت پیگیری و شکایت در دادگاه های بین المللی برعلیه حکومت طالبان و درخواست غرامت را دارد.بر اساس برخی اخبار غیر رسمی دریافتی، اینترنت افغانستان در حال اتصال تدریجی است.

عذرخواهی نتانیاهو به دنبال حمله اخیر رژیم اسرائیل به قطر رخ داد که طی آن محل اقامت برخی رهبران حماس که برای بررسی طرح ترامپ مبنی بر پایان جنگ غزه گردهم آمده بودند، هدف قرار گرفت.عذرخواهی «نتانیاهو» از قطر که سومین عذرخواهی تاریخ سیاسی او محسوب می‌شود،موضوعی که نشان می دهد رژیم صیهون در صورت نیاز، مجددا اقدام به چنین فعالیت های غیر قانونی و جرایمی می کند.این عذرخواهی به دنبال حمله اخیر رژیم اسرائیل به قطر رخ داد که طی آن محل اقامت برخی رهبران حماس که برای بررسی طرح ترامپ مبنی بر پایان جنگ غزه گردهم آمده بودند، هدف قرار گرفت.نتانیاهو پس از تلاش «موساد» برای ترور «خالد مشعل» رئیس دفتر سیاسی حماس از «حسین بن طلال» پادشاه اردن عذرخواهی کرد و همچنین از اردوغان به دلیل حمله نیروی دریایی اسرائیل به کشتی « مرمره» عذرخواهی کرده بود.

دولت انگلیس از افزودن ۷۱ مورد به فهرست تحریم‌های ایران ذیل مقررات تحریم‌های هسته‌ای ایران خبر داد.طبق گزارش رویترز، ۹ فرد و ۶۲ نهاد از جمله وزارت نفت و وزارت نیرو به فهرست تحریم‌ها اضافه شده‌اند.در دور جدید تحریم ها، تمرکز تحریم کنندگان بر سه حوزه تحریم افراد کلیدی، تحریم شرکت ها و سازمان ها و دستگاه های اجرایی و دولتی یا شرکت های همکار با دولت و همچنین اقدامات موثر بر کاهش سرعت و پرهیزینه کردن چرخه های لجستیکی مطرح در بازرگانی داخلی و خارجی( با تاکید بر حوزه دریایی و هوایی) ، قرار دارد.

پزشکیان در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، حملات اخیر آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران را «خیانت به دیپلماسی» خواند و جامعه جهانی را به بازاندیشی درباره ثبات و صلح فراخواند.رئیس‌جمهور کشورمان تأکید کرد: «ایران هیچ‌گاه به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نبوده و نخواهد بود. این نه‌تنها یک موضع سیاسی، بلکه یک باور اعتقادی و فتوای رهبری است. در حالی‌که برهم‌زننده آرامش در منطقه رژیم اسرائیل است، فشارها و تحریم‌ها ناعادلانه علیه ایران اعمال می‌شود.».پزشکیان خطاب به سران کشورها گفت: «آیا شما حمله به تاسیسات‌تان و هدف‌گرفتن خبرنگاران و کشتن دانشمندان‌تان را می‌پسندید؟».مردم ایران با وجود شدیدترین، طولانی ترین و سنگین ترین تحریم های اقتصادی، جنگ روانی و رسانه‌ای و تلاش‌های مستمر برای ایجاد تفرقه، به مجرّد شلیک نخستین گلوله به خاکشان، یکپارچه حامی نیروهای مسلح دلیر خود شدند و امروز نیز خون شهدایشان را پاس می‌دارند.

شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان روز چهارشنبه ۱۷ سپتامبر در ریاض با محمد بن‌سلمان، ولیعهد و حاکم دوفاکتوی عربستان سعودی دیدار کرد. دو طرف در این دیدار توافقی دفاعی و بسیار مهم را امضا کردند که سطح همکاری‌های نظامی و امنیتی دوجانبه را به‌طور قابل توجهی افزایش خواهد داد.برای هند، این پیمان دفاعی چندین زنگ خطر استراتژیک را به صدا در می‌آورد. موسسه ایتالیایی مطالعات سیاسی بین‌المللی در تحلیلی نوشته است: «این توافق در بحبوحه یکی از گرم‌ترین دوره‌ها در روابط عربستان و هند صورت می‌گیرد. دهلی‌نو نگران است که آغوش گشودن ریاض به روی اسلام‌آباد بتواند جایگاه خودش را به عنوان شریک آسیایی منتخب عربستان سعودی تضعیف کند.چینی‌ها نگاه خاصی به این توافق دارند. لی شیجون، پژوهشگر «مرکز تحقیقات چین و عرب در زمینه اصلاحات و توسعه» در گفت‌وگو با شینهوا، نسبت به تفسیرهای اغراق‌شده درباره این توافق هشدار داد. او تأکید کرد که این توافق نه یک تصمیم آنی و شتاب‌زده و نه یک واکنش هدفمند به یک رویداد خاص است.

پست دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا در شبکه مجازی «تروث»، توجه مخاطبان را به خود جلب کرده و گمانه‌زنی‌هایی را در پی داشته است.هرچند در هیچ زبانی (دست کم در مترجم گوگل) برای آن معنای مشخص و دقیقی پیدا نشد، با اینهمه احتمال‌هایی درباره معانی آن وجود داشت. مثلا «bela» می‌تواند به این معانی اشاره داشته باشد؛ از جمله یک نام کوچک مردانه مجارستانی به معنای «قلب» یا «درون»، یک نام کوچک زنانه چِکی به معنای «سفید» و «شفاف»، یک نوع میوه (Aegle marmelos، بِه‌های عقابی)، یک ساز موسیقی، اسم خاص یک شخص، مانند نام شخصیت‌هایی در «کتاب مقدس» یا هنرمندی در برلین. و البته یک معنای دیگر که شاید منطقی‌تر و پذیرفتنی‌تر از سایر معانی به نظر برسد؛ «پلتفرمی برای پروژه‌های تعاملی». در کنار این معانی، اما بیش از همه، توییت یکی از کاربران در ایکس(X) در این رابطه جلب توجه میکند؛ این کاربر «bela» را مخفف «belarus» دانسته و با بازنشر پست ترامپ نوشته: «آیا ملاقات بعدی در بلاروس خواهد بود؟» منظور او از «ملاقات بعدی» احتمالا به ملاقات پوتین و ترامپ در آلاسکا اشاره دارد، اما نکته اینجاست که دلیلی برای رمزآلود کردن ملاقات رهبران روسیه و آمریکا وجود ندارد.

جزاير دايوميد (يک جفت جزيره صخره‌اي در ميانه تنگه برينگ)بين منطقه سيبري و آلاسکا قرار گرفته و مرز بين المللي آمريکا )آلاسکا) و روسیه( سیبری) است و طول آن در حدود چهار کیلومتر می باشد. در سال ۱۷۹۹، امپراتوری روسیه شرکت «روسیه-آمریکا» را برای ساماندهی تجارت خز و تثبیت سکونت روس‌ها در سرزمینی که بعد‌ها آلاسکا نام گرفت، تأسیس کرد. شرکت «آمریکای روسیه» تا کالیفرنیا امتداد داشت.چالش‌های نگهداری آلاسکا با تحولات دیگر قاره‌ها پیچیده‌تر شد. یکی تجارت بود: روسیه بیشتر می‌خواست بر گسترش امپراتوری خود در شرق دور تمرکز کند.عامل دیگر جنگ بود. وقتی روسیه از سال ۱۸۵۳ با بریتانیا، فرانسه و امپراتوری عثمانی در کریمه جنگید، مقامات روس نگران بودند که نیرو‌های بریتانیایی از طریق آمریکای شمالی به شرق دور روسیه حمله کنند. حتی پس از کاهش این تهدید، حضور بریتانیا در اقیانوس آرام همچنان نگران‌کننده بود.در چنین شرایطی، مقامات روس، از جمله فرمانده ناوگان اقیانوس آرام، امپراتوری ضعیف خود را به فروش آلاسکا ترغیب کردند.شرایط دیپلماتیک برای فروش در آن مقطع مناسب بود. تجارت بین روسیه و ایالات متحده در حال شکوفایی بود و هر دو روزبه‌روز نسبت به بریتانیا بدبین‌تر می‌شدند.در مارس ۱۸۶۷، وزیر امور خارجه ویلیام هنری سوارد مذاکرات را با پیشنهاد ۵ میلیون دلار برای سرزمین آغاز کرد. دو هفته بعد، توافق بر سر ۷.۲ میلیون دلار شد، یعنی کمتر از دو سنت به ازای هر هکتار. معاهده در دفتر سوارد ساعت ۴ صبح پس از یک جلسه مذاکره طولانی امضا شد و بعد‌ها توسط کنگره و تزار الکساندر دوم تصویب شد.

اسراییل از وعده و ایده نیل تا فرات حرف می زند و با پوشش دینی و مقدس سازی ایده، به ظاهر در حال تحقق باورداشت های مذهبی است. اما پشت این ایدئولوژی به ظاهر دینی، منافع و مطامع اقتصادی نهفته است. ایده «اسرائیل بزرگ» می‌تواند با تجمیع منابع کشورهای هدف، کنترل حدود ۵۰۰ میلیارد بشکه نفت جهان را در اختیار بگیرد.این رقم معادل ۲۹ درصد از کل ذخایر نفت دنیاست. همچنین حدود ۷ درصد از ذخایر گاز دنیا نیز در دسترس اسرائیل قرار می‌گیرد.