بازي سياست با دين

دیدار پاپ از عربستان و امارات، بازی سیاست با دین است.

شعار سال: حضور عالی‌جناب پاپ در دو کشور امارات متحده عربی و عربستان ‌سعودی یک اتفاق بی‌سابقه و مهم است.این دیدار بیشتر از آنکه در چارچوب مذهبی و گفت‌وگوی ادیانی ارزیابی شود، دیداری سیاسی است. عربستان‌سعودی کشوری است که بارها اعلام کرده یک نفر مسیحی با اصالت و شناسنامه سعودی در آن وجود ندارد. این نکته‌ای بود که تا یک دهه قبل مقامات سعودی که مرتب عناوین دینی را برای خود انتخاب می‌کردند و پادشاه آن در مراسمی رسمی عنوانش را به خادم‌الحرمین تغییر داد، به آن افتخار می‌کردند.حساسیت منفی مردم کشورهای عربی روی افراد و واژگان مسیحی که با توجه به مشکلات تاریخی بیشتر از آنان به‌عنوان صلیبی یاد می‌کردند یا بنا به دلایل دینی به‌جای مسیحی آنان را نصاری می‌خواندند بسیار بالا بود. اکنون که این کارت سبز به پاپ داده شده تا از این دو کشور و به‌خصوص عربستان‌سعودی دیدار کند، بیشتر از همه به نفع واتیکان است که در پنهان سیاسی خود از ورود به کشوری که قبله مسلمانان در آن هست و هیچ مسیحی‌ای در آن با شناسنامه و ملیت قدیمی سعودی ندارد خوشحال باشد.
به همین دلیل پاپ علیرغم بیانیه‌های انسان‌دوستانه‌ای که در مورد محکومیت حملات ناجوانمردانه به یمن داده بود و علیرغم ماجرای بین‌المللی‌شده قتل خاشقجی، بدون هیچ پیش‌شرطی سفر به این دو کشور درگیر جنگ یمن را می‌پذیرد.ولیعهد سعودی هم یقینا این کار را گامی در جهت اصلاحات خود و برای بازگرداندن وجهه تلخ سعودی بعد از مشکلات بین‌المللی و حقوق‌بشری اخیر می‌داند.من اطلاع خبری ندارم، اما با توجه به تبلیغات گسترده متعصبانه دینی در طول دهه‌های گذشته توسط رسانه‌ها و امامان‌جمعه و روحانیت متعصب وهابی، حتما حضور پاپ در این کشور مورد انتقاد گسترده و تعجب مردم باید باشد.شاید رفتن پاپ به عربستان‌سعودی در ذهنیت مردم آن کشور از خبر دیدار نتانیاهو از ایران تعجب‌برانگیزتر باشد. از سوی دیگر وقتی شرایط بحرانی سیاسی در عربستان‌سعودی به وجود آمده است و برخلاف بلندپروازی‌های ولیعهد به درهای بسته خورده است و در جنگ با یمن به ناکامی رسیده و در قتل خاشقجی دنیا روبه‌روی آن کشور ایستاده است، دیدار پاپ از آن کشور برگ‌برنده‌ای برای سعودی است که از آن در برابر بحران‌های سیاسی‌اش استفاده می‌کند.من به‌عنوان کسی که سال‌هاست در حوزه گفت‌وگوی ادیان تلاش می‌کنم، به صورت کلی از دیدارهای رهبران ادیان خوشحال می‌شوم. خاورمیانه بدون ادیان گوناگون، بیشتر از هرچیزی برای خود جایگاه مردم این منطقه خطرناک است.
اما بازی سیاسی با دین را آفت همه ادیان می‌دانم. دعوت از پاپ برای دیدار از عربستان‌سعودی در شرایط فعلی یک بازی دوطرفه با دین برای نادیده‌گرفتن مبانی اعتقادی است که هم مسیحیان اصیل و هم مسلمانان سعودی و منطقه قانون این بازی را می‌فهمند و از حراج‌کردن مسیحیت و اسلام برای سیاست رنج می‌برند.
یک‌بار دیگر هم سعودی‌ها به هنگام اشغال افغانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی از این حربه استفاده کردند و برای خارج‌کردن شوروی و برای حمایت از آمریکا، فریاد حی علی الجهاد سر دادند و از نیروهای مذهبی به‌عنوان مبارزه با کفر استفاده کردند و از میان آن حمایت، طالبان سر برآورد.
از مسیحیان، یهودیان و پیروان همه ادیانی که فرزندان این منطقه هستند باید حمایت شهروندی کرد، اما از دین نباید برای بازی‌های سیاسی منطقه‌ای استفاده کرد.