او افزود: اصلاح‌طلبان تصور می‌کردند همه کاندیداهای آنها تائید صلاحیت می‌شوند و انتخابات رقابتی را پیش رو دارند، تا جایی این رقابت‌ها بین اصلاح‌طلبان جدی شده بود. بین خود اصلاح‌طلبان از جمله اعضای شورای هماهنگی یعنی احزاب، یک سری رقابت‌هایی وجود  داشت. اوضاع این‌گونه نشان می‌داد و عقل حکم می‌کرد، در حالی که نارضایتی وجود دارد و حوادثی مثل آبان 98 و دی ماه 96 رخ داده، برای جلب مشارکت حداکثری که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است زمینه مشارکت را با حضور کاندیداهای جریانات سیاسی فراهم کنند، بنابراین پیش بینی ما اصلاح‌طلبان این بود.

دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات ادامه داد: بنابراین با این پیش‌بینی و شرایط، اصلاح‌طلبان خود را به صورت صد درصدی برای انتخابات رقابتی آماده کرده بودند و در واقع از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. وقتی که همه اصلاح‌طلبان به صورت گسترده رد صلاحیت شدند به عنوان شوکی برای آنها محسوب شد اما اصلاح‌طلبان باز هم امیدوار بودند که این رد صلاحیت‌ها، ممکن است اقدام سلیقه ای باشد و موضع حاکمیت و یا شورای نگهبان و یا حتی جریان سیاسی مقابل هم نیست. حتی عقلای اصولگرا نیز این رد صلاحیت اصلاح‌طلبان را نمی‌پذیرند کما اینکه احمد توکلی و غیره به این رد صلاحیت‌ها اعتراض کردند و از شورای نگهبان خواستند تجدیدنظر کند. بنابراین اصلاح طلبان تا روز آخر از تلاش خود دست نکشیدند.

علی صوفی تصریح کرد: من کاندیدا بودم و رد صلاحیت شدم اما در همان ابتدا به بنده خبر دادند مشکل ما حل نمی‌شود و به نوعی چشم انداز روشن است. این خبر را به عارف که به عنوان رئیس فراکسیون امید که در ارتباط با اعضای شورای نگهبان بود و همچنین مورد اعتماد جریان مقابل بود، داده بودند. عارف پادرمیانی و تلاش و رایزنی کرد تا مشکل را حل کند. عارف بیش از حد امیدوار بود ولی عجیب بود که اوضاع برگشت به ویژه پس از موضعگیری رئیس جمهور درباره رد صلاحیت گسترده، اما در نهایت شورای نگهبان، به طور کامل درها را بست. بنابراین اصلاح‌طلبان تا آخرین لحظه برای حضور در انتخابات و رقابتی شدن این انتخابات تلاش کردند اما اتفاقاتی رخ داد که خلاف خواسته و تلاش اصلاح طلبان، بود.