شعار سال: بی جهت نیست که کنار الماس شرق مشهد دیوار کشیده اند. دیوار کشیده اند تا چهره زشت و پر از حقیقت شهر خاطر سرمایه داران را مکدر نکند. دیوار کشیده اند بر همه تبعیض ها، بر همه شکاف ها، بر همه بی عدالتی ها، بر همه نادرستی ها. انگار که هیچ گاه نبوده اند و نیستند. عدم مطلق..

اینجا مشهد است. در واقع چیز چندانی عوض نشده است. ییغوله ها و حلبی آبادی ها محکم و استوار در خاک ریشه دارند و فلاکت و بدبختی از سر و کول مردمان بالا می رود..

ناشکری نباید کرد. در عوض آستان قدس برای تزیین و اجلال حرم در شب عید بیش از دهها میلیارد هزینه کرده است.

مشهد فقط شلوغی های بازارهای اطراف حرم نیست؛ مشهد فقط قاسم آباد و وکیل آباد نیست، مشهد فقط رستورانهای پدیده و طرقبه نیست

آستان قدس روزانه ۳۰ هزار غذا به زائران میدهد، آیا بهتر نیست همین هزینه ها رو به مجاوران گرسنه ای بدهد که در حاشیه شکمشان به پشتشان چسبیده است؟ آستان قدس تا چه مقدار به مسئولیتهای اجتماعی خود عمل کرده و چقدر از موقوفات هنگفتی که در اختیار دارد را صرف مستضعفین کرده است؟ سهم این بیچارگان از توسعه توریستی-زیارتی مشهد چه بوده است؟آستان قدسی که هولدینگهای اقتصادی با سرمایه های غیرقابل تصوردارد؛ دهها کارخانه دارد و ارزش زمینهایش در تخمینهای چند سال پیش از ۲۰ هزار میلیارد فراتر رفته بود.

این مشهد مقدس است. مشهد و مقتل امام رئوف، یا امام رئوف مددی..

برگرفته از فضای مجازی