- چرایی وجود حاشیه ها در تشریفات دیدار مقامات ایرانی با مقامات روسی + توضیحات
- بستن تنگه هرمز به همین آسانی ها هم نیست برادر حسین
- برگزاری نشست دورهای شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱ و برجام ۲۸ آذر
- هشدار چین:ناتو از مرزهای جغرافیایی و حدود اختیارات خود تجاوز نکند
- پارلمان اروپا ارتباط مستقیم خود را با جمهوری اسلامی ایران «تا اطلاع ثانوی» قطع کرد
- نماینده مجلس: وزیر کشور و فرماندهی انتظامی، باید پاسخگوی رفتار لباسشخصیها باشند
- تصویب سومین قطعنامه ضد ایرانی توسط شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه ایران
- محمودوند و زیر سوال بردن ۲۲۷ نماینده امضا کننده بیانیه محارب خواندن معترضان+ قطع میکروفن
- هشدار فیاض به احتمال افزایش خودکشی و ضرورت ترویج فراگیر هنر
- جای رئیسی بودم تجدید نظر ویژه می کردم
- آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید + فایل خلاصه
دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ - 2024 June 17 
ساخت منزل اشرافی برای روحانی در جماران خبری بود که یکی از اعضای شورای شهر اعلام کرد.
شعار سال: خبر ساخت ۴۰۰۰ متر بنای مسکونی توسط «روحانی» در منطقه جماران آن هم بدون مجوز به اندازه کافی عجیب بود که بشود در صحتش شک کرد. اما تایید یکی از اعضای شورای شهر که از قضا در طیف سیاسی همسو با رییس جمهور قرار دارد این موضوع را جدی‌تر کرد. با این حال حتی تایید توییت وار این عضو شورا نیز چندان دقیق نبود و این موضوع را روشن نکرد که آیا این مجوز شخصی است یا مربوط به نهاد ریاست جمهوری است؛ نکته‌ای که دیروز از سوی شهردار منطقه یک تهران پاسخ دقیق تری گرفت:
«تخلف ساخت و ساز انجام گرفته در منطقه یک تهران که اعلام شده مربوط به حسن روحانی است صحت ندارد و ملک متعلق به نهاد ریاست جمهوری است.
در سال ۹۸، نهاد ریاست جمهوری نسبت به تکمیل ساخت و ساز در این ملک اقدام کرده بود و درخواست اخذ پروانه از شهرداری تهران داشت.
طرح ارائه شده به صورت دو طبقه روی زمین و سه طبقه زیر زمین ارائه شده که منطبق بر ضوابط طرح تفصیلی است.
با این وجود مأموران شهرداری اخیراً متوجه شدند که این طبقه برخلاف ضوابط مصوب ساخته شده است و مأموران اجرائیات نسبت به تخریب آن اقدام کردند.»
عصر دیروز نیز نهاد ریاست جمهوری مسکونی بودن و شخصی بودن آن را کذب محض و شیطنت خواند.
به این ترتیب موضوع مسکونی بودن و انتساب این ملک به شخص رییس جمهور و ساخت بدون مجوز آن چنانکه قابل پیش بینی بود تکذیب شد. اما همچنان جای این پرسش برای افکار عمومی هست که نهاد ریاست جمهوری به چه منظوری در این منطقه اقدام به ساخت بنایی (گیریم اداری) آن هم در ۴۰۰۰ متر نموده نموده است؟!
متاسفانه بنا برعرفی غلط که شاید بنابر مقتضیات زمانه شکل گرفته است مسوولان ارشد در جمهوری اسلامی از امتیازاتی در سکونت (چه مسکونی، چه اداری) در مناطق بالای شهر برخوردار شده اند که این عرف تا کنون نیز ادامه پیدا کرده و چندان شفاف نیست که کدام مسوول، برای چه منظوری و برای چه مدتی و به چه صورتی در این بنا‌ها اقامت داشته و دارند و آیا این اقتضائات همچنان برقرار است یا خیر؟
درباره همین ساخت و ساز نهاد ریاست جمهوری نیز اقوالی تایید نشده از پیشنهاد یکی از چهره‌های بانفوذ به روحانی حکایت می‌کند که بر اساس آن به روحانی گفته شده خوب است روحانی از ولنجک یا پاستور به جماران نقل مکان کند.
میزان حساسیت افکار عمومی به این موارد تا حدی است که حتی این روز‌ها دامن امام راحل را نیز گرفته است و تقریبا هر سال در ایام ارتحال ایشان ساده زیستی امام با طرح موضوع دروغین سکونت رهبر فقید انقلاب در دو هزار متر باغ و عمارت اشرافی و (پنهانکاری در این زمینه!) از سوی مخالفان هدف قرار می‌گیرد. متاسفانه برخی اظهارات مرحوم هاشمی رفسنجانی و اعضای خانواده ایشان در سالها‌های گذشته نیز در این زمینه به باورپذیری این القائات کمک کرده است. اظهاراتی که در توجیه نحوه زندگی خانواده مرحوم هاشمی مطرح شده و موضوع ساده زیستی امام را بعضا حتی به صورت مستقیم و صریح زیر سوال برده است!
هر چند قصد این نوشته پاسخگویی به این القائات نیست، اما به دلیل ارتباطش با موضوع این نوشته و ضرورت روشنگری برای افکار عمومی باید گفت که امام راحل بنابر توصیه پزشکان علیرغم قصد خود برای بازگشت به قم در تهران ماند و در خانه‌ای که متعلق به آقای امامی جمارانی بود به صورت اجاره‌ای همراه با بیت خود زندگی کرد. باغ و بستان وعمارت اشرافی که در برخی از فیلم‌ها و ادعا‌ها به امام نسبت می‌دهند نیز متعلق به همسایگی این ملک بوده است که صاحب آن به امام اجازه داده بود گاهی از حیاط آن برای قدم زدن و حفظ سلامتی جسمانی شان استفاده کند.
احتمالا نظر به ضرورت هماهنگی بیشتر و سریعتر سران قوا یا مسوولان ارشد کشور با امام برخی از آنان نیز در همان سال‌ها در همین منطقه ساکن شدند، اما سال به سال و به خصوص پس از رحلت امام (ره) این ضرورت کم رنگ‌تر شده است و امروز نه تنها ضرورتی ندارد بلکه شاید ضرر هم داشته باشد!
متاسفانه به نظر می‌رسد این ضرورت مقطعی در ذهن و ضمیر برخی مسوولان ارشد کشور ایجاد حق نموده است و زندگی و کار در این منطقه گران قیمت از شهر تهران را کاملا عادی و حق خود می‌دانند و بعضا به ذهنشان خطور می‌کند که چرا همگی با هم در این منطقه همسایه نباشند؟!
توجه به این حساسیت‌ها در این روز‌ها برای خانواده و بیت مکرم امام راحل ضروری‌تر است. آن‌ها جدا از توصیه‌های صریح امام درباره ساده زیستی مسوولان و توجهات شدید ایشان به محرومان باید درباره زندگی خود تا آنجا که به افکار عمومی ربط پیدا می‌کند شفاف سازی کنند و به پرسش‌هایی که در ارتباط مستقیم با باور قلبی و خالصانه مردم به امام راحل است پاسخ بدهند.
پرسش‌هایی که در صورت نگرفتن پاسخ روشن، به این باور‌های صادقانه که منشا آثار عمیق و گسترده‌ای در تاریخ این سرزمین چند هزار ساله بوده است خدشه وارد می‌کند و گاه حتی منجر به قضاوتی نادرست و ناحق درباره صداقت مردی می‌شود که تمام عمرش را بی اعتنا به این قبیل امور مادی گذراند و به همین دلیل هم محبوب همگان شد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از جامعه خبری تحلیلی الف، تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۹، کد خبر: ۳۹۹۰۳۳۱۱۲۹، www.alef.ir
«تخلف ساخت و ساز انجام گرفته در منطقه یک تهران که اعلام شده مربوط به حسن روحانی است صحت ندارد و ملک متعلق به نهاد ریاست جمهوری است.
در سال ۹۸، نهاد ریاست جمهوری نسبت به تکمیل ساخت و ساز در این ملک اقدام کرده بود و درخواست اخذ پروانه از شهرداری تهران داشت.
طرح ارائه شده به صورت دو طبقه روی زمین و سه طبقه زیر زمین ارائه شده که منطبق بر ضوابط طرح تفصیلی است.
با این وجود مأموران شهرداری اخیراً متوجه شدند که این طبقه برخلاف ضوابط مصوب ساخته شده است و مأموران اجرائیات نسبت به تخریب آن اقدام کردند.»
عصر دیروز نیز نهاد ریاست جمهوری مسکونی بودن و شخصی بودن آن را کذب محض و شیطنت خواند.
به این ترتیب موضوع مسکونی بودن و انتساب این ملک به شخص رییس جمهور و ساخت بدون مجوز آن چنانکه قابل پیش بینی بود تکذیب شد. اما همچنان جای این پرسش برای افکار عمومی هست که نهاد ریاست جمهوری به چه منظوری در این منطقه اقدام به ساخت بنایی (گیریم اداری) آن هم در ۴۰۰۰ متر نموده نموده است؟!
متاسفانه بنا برعرفی غلط که شاید بنابر مقتضیات زمانه شکل گرفته است مسوولان ارشد در جمهوری اسلامی از امتیازاتی در سکونت (چه مسکونی، چه اداری) در مناطق بالای شهر برخوردار شده اند که این عرف تا کنون نیز ادامه پیدا کرده و چندان شفاف نیست که کدام مسوول، برای چه منظوری و برای چه مدتی و به چه صورتی در این بنا‌ها اقامت داشته و دارند و آیا این اقتضائات همچنان برقرار است یا خیر؟
درباره همین ساخت و ساز نهاد ریاست جمهوری نیز اقوالی تایید نشده از پیشنهاد یکی از چهره‌های بانفوذ به روحانی حکایت می‌کند که بر اساس آن به روحانی گفته شده خوب است روحانی از ولنجک یا پاستور به جماران نقل مکان کند.
میزان حساسیت افکار عمومی به این موارد تا حدی است که حتی این روز‌ها دامن امام راحل را نیز گرفته است و تقریبا هر سال در ایام ارتحال ایشان ساده زیستی امام با طرح موضوع دروغین سکونت رهبر فقید انقلاب در دو هزار متر باغ و عمارت اشرافی و (پنهانکاری در این زمینه!) از سوی مخالفان هدف قرار می‌گیرد. متاسفانه برخی اظهارات مرحوم هاشمی رفسنجانی و اعضای خانواده ایشان در سالها‌های گذشته نیز در این زمینه به باورپذیری این القائات کمک کرده است. اظهاراتی که در توجیه نحوه زندگی خانواده مرحوم هاشمی مطرح شده و موضوع ساده زیستی امام را بعضا حتی به صورت مستقیم و صریح زیر سوال برده است!
هر چند قصد این نوشته پاسخگویی به این القائات نیست، اما به دلیل ارتباطش با موضوع این نوشته و ضرورت روشنگری برای افکار عمومی باید گفت که امام راحل بنابر توصیه پزشکان علیرغم قصد خود برای بازگشت به قم در تهران ماند و در خانه‌ای که متعلق به آقای امامی جمارانی بود به صورت اجاره‌ای همراه با بیت خود زندگی کرد. باغ و بستان وعمارت اشرافی که در برخی از فیلم‌ها و ادعا‌ها به امام نسبت می‌دهند نیز متعلق به همسایگی این ملک بوده است که صاحب آن به امام اجازه داده بود گاهی از حیاط آن برای قدم زدن و حفظ سلامتی جسمانی شان استفاده کند.
احتمالا نظر به ضرورت هماهنگی بیشتر و سریعتر سران قوا یا مسوولان ارشد کشور با امام برخی از آنان نیز در همان سال‌ها در همین منطقه ساکن شدند، اما سال به سال و به خصوص پس از رحلت امام (ره) این ضرورت کم رنگ‌تر شده است و امروز نه تنها ضرورتی ندارد بلکه شاید ضرر هم داشته باشد!
متاسفانه به نظر می‌رسد این ضرورت مقطعی در ذهن و ضمیر برخی مسوولان ارشد کشور ایجاد حق نموده است و زندگی و کار در این منطقه گران قیمت از شهر تهران را کاملا عادی و حق خود می‌دانند و بعضا به ذهنشان خطور می‌کند که چرا همگی با هم در این منطقه همسایه نباشند؟!
توجه به این حساسیت‌ها در این روز‌ها برای خانواده و بیت مکرم امام راحل ضروری‌تر است. آن‌ها جدا از توصیه‌های صریح امام درباره ساده زیستی مسوولان و توجهات شدید ایشان به محرومان باید درباره زندگی خود تا آنجا که به افکار عمومی ربط پیدا می‌کند شفاف سازی کنند و به پرسش‌هایی که در ارتباط مستقیم با باور قلبی و خالصانه مردم به امام راحل است پاسخ بدهند.
پرسش‌هایی که در صورت نگرفتن پاسخ روشن، به این باور‌های صادقانه که منشا آثار عمیق و گسترده‌ای در تاریخ این سرزمین چند هزار ساله بوده است خدشه وارد می‌کند و گاه حتی منجر به قضاوتی نادرست و ناحق درباره صداقت مردی می‌شود که تمام عمرش را بی اعتنا به این قبیل امور مادی گذراند و به همین دلیل هم محبوب همگان شد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از جامعه خبری تحلیلی الف، تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۳۹۹، کد خبر: ۳۹۹۰۳۳۱۱۲۹، www.alef.ir
برگزیده ها