آمارهای رسمی حاکی از غرق شدن 70 نفر منهای چند غریق طی چند روز گذشته دارد و نکته جالب در این بخش بیان مسئول بازرسی وزیر کشور درباره ساماندهی وضعیت گردشگری دریایی در مازندران و ضرورت ارائه خدمات به مسافران دریا در مازندران است که در این بخش باید پرسید که سهم وزرات کشور و دولت در این بخش چیست؟

هنوز دولت دریا را به عنوان یک سرمایه ملی نمی داند و چرا هیات بازرسی وزرات کشور تنها دو هفته به پایان طرح دریا خود را مجاب می‌کند تا اکیپی را برای بازرسی از طرح‌های دریا به مازندران بفرستد در حالی که طرح دریا از اول خرداد در مازندران بازگشایی شده بود.

آیا افزایش آمار غریق علت آمدن بازرس وزرات کشور به مازندران نبود؟ 10 غریق طی 10 روز در مازندران خبر خوشایندی نیست وقتی مرور می‌کنیم که غریق در گروه سنی 15 تا 30 سال قرار دارند فاجعه سخت‌تر می‌شود.

تلاش برای نگهداشت مسافر در شمال و دریا نیز دیگر سناریوی بود که علیرضا جانی رئیس هیأت بازرسی وزارت کشور از طرح‌های دریا در مازندران مطرح کرده است که باید در این جا پرسید این تلاش و زیرساخت‌ها را چه کسی باید انجام دهد وقتی اعتقادی برای گردشگری مدون دریایی و اینکه دریا سرمایه‌ای برای اشتغال درست جوانان مازندران و استان‌های شمالی می‌تواند باشد.

دریا در بیشتر شهرهای مازندران ساحل دارد و در بیشتر شهرها نیز طرح‌های دریا اجرا می‌شود اما اینکه این ظرفیت منجر به تولید اشتغال نمی‌شود داستان سر به مهری است که هنوز کسی به آن پاسخ داده نشده و آنچه از دریا در ذهن باقی مانده است، چادرهای برزنت، چند سوت و نهایتا اینکه مقایسه شود امسال نسبت به سال گذشته در دریا کاهش آمار غریق داشتیم یا افزایش و نهایتا تحلیلی مبنی بر اینکه شناگران در خارج از طرح‌های دریا شنا کردند و به علت ناآشنایی با فنون شنا جان خود را از دست دادند.

واقعا دریا فقط این ظرفیت محدود را دارد وقتی در محاوره‌های عادی قرار است از ظرفیت و توانمندی یک شخص، منطقه و یا استعدادی تعریف شود می‌گویند فلانی، فلان طرح و یا فلان منطقه دریای از توانمندی، دریایی از استعداد و قابلیت است اما فراوانی دریا در مازندران محدود شده به 3 تا 4 ماه حضور گردشگران و نداشتن نتیجه اقتصادی و داشتن تبعات اجتماعی و مرگ جوانان در کرانه آبی...

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، تاریخ انتشار: شنبه 27 شهریور 1395، کد خبر: 896745، www.dana.ir