شعار سال: داستان شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان و بیسرپرست ماندن آنهمچنان ادامهدارد؛ موضوعی که حالا باگذشت چند ماه بلاتکلیفی گمانهزنیهایی برای ادامه کار این شورا مطرحشده است.
چند روز قبل روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «اصلاحطلبان در دو راهی» نوشته بود دو گروه اصلاحطلب که تا حدود زیادی به بدنه قدرت وصل هستند ازجمله کارگزاران و اعضای نزدیک به سید محمد خاتمی، با دوگانه «نوری، نبوی» روبهرو شدهاند، حالا نام دو فرد برای جانشینی محمدرضا عارف در شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان مطرحشده بود.
گمانهزنیها ادامهدار شد تا جایی که پای حسین مرعشی، جواد امام و داود محمدی هم به میدان بازشده و هرکدام نظریات خود را ارائه کردند.

حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی در گفتوگویی با روزنامه سازندگی با شمردن ویژگیهایی برای رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان از بهزاد نبوی بهعنوان گزینه مطلوب یادکرد، جواد امام از نزدیکان سید محمد خاتمی نیز گزینه مناسب برای ریاست بر شورای عالی را عبدالله نوری دانست و داود محمدی، دبیرکل انجمن اسلامی معلمان، هم گفت : «عبدالله نوری جایگزین خوبی برای عارف است».
با این اظهارات به نظر می رسد که اگر قرار باشد که جایگزینی برای عارف مطرح شود از دو گزینه نبوی و نوری خارج نخواهد شد؛ بنابراین بد نیست که نگاهی به سوابق این دو شخصیت بیاندازیم.
آیا لازمه داوطلب شدن برای ریاست عالی عضویت در آن است؟داستان ادامهدار شد تا جایی که چند روز پیش علی صوفی دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات نظر دیگری را مطرح کرده و کل معادلات را برهم زد او گفت: لازمه داوطلب شدن برای ریاست شورای عالی، عضویت در آن است و کسانی که تا این لحظه عضو نیستند، امکان حضور هم ندارند و طرح نام آنها فقط گمانهزنی است.

موضوعی که باشگاه خبرنگاران جوان را به تکاپو انداخت تا دراینباره نظر سایر شخصیتهای اصلاحطلب را هم جویا شود.
احمد شریف عضو شورای هماهنگی اصلاحطلبان دراینباره گفت: «با تصویب عضویت افراد حقیقی در شورای عالی این امر امکانپذیر خواهد شد؛ اما هنوز تصمیم خاصی درباره ادامه کار شورای عالی گرفته نشده و ممکن است شورای عالی اصلاحطلبان بهطور کل منحل شود.»
موضوعی که اسفندیار عبداللهی فعال اصلاحطلب و عضو شورای مرکزی حزب جمهوریت هم به نحوی دیگر آن را تائید کرده و درباره آن گفت: «تعجب میکنم دوستان اصلاحطلب چرا به دنبال رئیس برای شورایی هستند که اساساً از حیز انتفاع خارج است. اگر قرار است برای این شورا رئیسی معرفی یا انتخاب شود مطابق اساسنامه رئیس آن باید عضو شورا باشد که چیزی شبیه شوخی است، زیرا شورای عالی سیاستگذاری تاکنون از تنها چیزی که پیروی نکرده اساسنامه بوده است و باید اضافه کنم مصوبات و آییننامههای شورا، بهخصوص بعد از پایان هر انتخابات هیچوقت بهدرستی اجرانشده است و عضویت، ورود و خروج اعضا از این شورا هیچ ضمانتی ندارد و تاکنون هم تابع هیچ نظمی نبوده است».
او ادامه داد: همانگونه که رئیس و نائب رئیس قبلی این شورا بهصورت دل خواه آمده، دل خواه انتخاب شدند و دل خواه هم استعفا دادند، اکنون هم افرادی در جریان اصلاحات هستند که هنوز حرفشان نافذ است و بدون ضابطه، بدون نیاز و توجه به اساسنامه و با یک اشاره میتوانند شخصی را رئیس این نهاد کنند.
از سوی دیگر آذر منصوری قائممقام حزب اتحاد ملت هم در توئیتی تلویحاً فعالیت شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان را بلاتکلیف دانست.

محمد زارع فومنی دبیرکل حزب مردمی اصلاحات هم مهر تأییدی بر این صحبتها زد و گفت: «معتقدم که شورای عالی اصلاحطلبان ازلحاظ قانونی مشروعیت ندارد و ابتدا باید مجوز کمیسیون ماده ۱۰ احزاب را بگیرند تا دوباره بتوانند در انتخابات فعالیت کنند.»
اینها اظهارات برخی از شخصیتهای اصلاحطلب بود که درباره مهمترین نهاد تصمیمگیری اصلاحات بیان شد، صحبتهایی که حالا یک سؤال را برجا میگذارد.
اصلاحطلبان با کدام نهاد تصمیم گیر در انتخابات ۱۴۰۰ حضور خواهند یافت؟اسفندیار عبداللهی عضو شورای مرکزی حزب جمهوریت در پاسخ به این سؤال گفته است: معتقدم که اصلاحطلبان باید با یک یکنهاد تازه در انتخابات آینده حضور پیدا کنند و این چیزی که الآن ما به نام شورای عالی سیاستگذاری میشناسیم قطعاً در آینده معنایی نخواهد داشت.
او در ادامه گفت که پارلمان اصلاحات یکی از گزینههایی است که درباره آن بحث شده ، ۹ ماده آنهم تصویبشده و احتمالاً با همین اسم برای انتخابات آماده خواهد شد.

احمد شریف عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هم فرد دیگری بود که وقتی از او درباره راهبرد اصلاحطلبان در انتخابات آتی پرسیدیم، گفت: واقعیت این است که هنوز هیچ راهبرد مشخصی برای انتخابات ۱۴۰۰ تعیین نشده و کمیته سیاسی شورای هماهنگی مأمور شده که طی چند جلسه و با حضور صاحبنظران این موضوع را بررسی کرده و درنهایت جمعبندی خود را به شورای هماهنگی اعلام کند؛ اما اگر کمیته سیاسی به این نتیجه برسد که ساختار مطلوب برای انتخابات ۱۴۰۰ پارلمان اصلاحات است، امکان دارد بهصورت فوقالعاده در جلسات شورای هماهنگی موردبررسی قرار بگیرد.

جوابی که احمد شریف به این پرسش داد همان پارلمان اصلاحاتی بود که اولین بار در سال ۱۳۸۷ و بعدازآن در سال ۹۴ قرار بود اجرایی شود، اما هرگز اجرایی نشد.
داستان انتظاری ۱۲ ساله برای تشکیل پارلمان اصلاحات تشکیل پارلمان اصلاحات؛ ایدهای بود که اولینبار توسط «محمدعلی نجفی» در سال ۱۳۸۷ مطرح شد؛ طرحی که در اصل قرار بود احزاب اصلاحطلب را به سازوکاری برای معرفی نامزد و لیست واحد انتخابات مختلف ریاست جمهوری، مجلس، شوراها و خبرگان برساند.
پسازآن سال، تشکیل این پارلمان با جدیت دنبال نشد تا اینکه در سال ۹۴ انتقاداتی جدی به سمت «شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان» حواله شد و دوباره «مصطفی کواکبیان» (که ازجمله منتقدین جدی شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان بود که بهنوعی میتوان او را مؤسس پارلمان اصلاحات دانست) طرح «پارلمان اصلاحات» را مطرح کرد؛ طرحی که البته هنوز متولد نشده مخالفان زیادی را رو به روی خود دید.
برای مثال اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتمادملی در گفتوگویی با تأکید بر اینکه من بهشخصه مخالف موضوع پارلمان اصلاحات هستم و تصویب آن را بعید میدانم، گفت: بهاحتمالزیاد پارلمان اصلاحات نهتنها باعث کمتر شدن اختلاف بین اصلاحطلبان نمیشود بلکه اختلافها را گسترش خواهد داد. حال با توجه به اطلاع بنده قرار است که پس از ایجاد پارلمان و از درون آن شورای عالی سیاستگذاری ایجاد شود.
هفتهنامه صدا نیز در گزارشهای خود از بالا گرفتن اختلافات بر سر پارلمان اصلاحات خبر داد و نوشت: «یکی از موضوعات اصلی جلسه اخیر شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان بر سر مصوبه کمیسیون سیاسی شورای هماهنگی جبهه اصلاحات برای تشکیل پارلمان اصلاحات بوده است.»
تا اینجای کار نهتنها موضوع ریاست شورای عالی منتفی شد و حتی اساس شورای عالی هم زیر سؤال رفت بلکه نام یکنهاد دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری به میان آمد، نهادی که البته شواهد نشان داد که برای جماعت اصلاحات چندانهم غریبه نیست؛ حال باید دید که جماعت اصلاحطلب برای حضور در انتخابات آینده چه راهبردی را در پیش دارند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: 30 مرداد 1399، کد خبر: ۷۴۶۱۰۶۸، www. yjc.ir