شعارسال: متاسفانه این اشتباه بار‌ها در مورد تسخیر سفارت آمریکا در سال ۵۸ روی داده و افراد بدون در نظر گرفتن شرایط موجود و علل تاریخی ماجرا به قضاوت پرداخته و اظهار نظر می‌کنند؛ از اینرو لازمست که شرایط حاکم بر زمان تسخیر سفارت آمریکا تشریح گردد تا بدانیم اگر ما بودیم چه می‌کردیم.

اولین نکته اینست که باید شرایط احساسی مردم را بعد از پیروزی انقلاب درک کرد؛ اینکه مردم سرشار از حس غرور انقلابی بوده و از هر کسیکه شاه و حکومت او را تایید و حمایت کرده بود بیزار بودند که در راس آن‌ها آمریکا می‌باشد.

دوم اینکه مردم و دانشجویان نگران انقلاب خود بودند که مبادا دچار سرنگونی و توطئه گردد که با توجه به تجربه تلخ کودتای ۲۸ مرداد و برکناری دکتر مصدق حق داشتند نگران باشند که نکند دوباره تجربه ۲۶ سال پیش تکرار شود.

وقتی به تشابهات حوادث سال ۵۸ و سال ۳۲ نگاه می‌کنیم این دل نگرانی خود را بیشتر نشان می‌دهد. برای مثال اینبار نیز همچون گذشته شاه از کشور گریخته و در صدد است طی یک اتفاق کودتا مانند به کشور برگردد. چنانچه در سال ۳۲ برگشت.

از سوی دیگر همچون قبل از کودتای ۳۲ که روزولت به ایران آماده بود تا مقدمات کودتا را بچیند؛ در کوران قبل از انقلاب ژنرال هایزر در تهران حاضر می‌شود تا با کمک ارتش حکومت را نگه دارد و شاه پناهنده در آمریکا را به کشور برگرداند.

همچنین سفارت آمریکا همچون سال ۳۲ محل رفت و آمد‌های مشکوکی است که نشان از خبر‌هایی می‌دهد که ممکن است باز دیپلمات‌ها مأمور کودتا شوند و انقلاب نوپای اسلامی را نابود کنند.

بر اساس آنچه بیان شد باید به جوانان دانشجوی اول انقلاب حق داد که نتوانند ساکت باشند و اضمحلال خویش را شاهد باشند. خصوصا اینکه برای مخالفت با معاون اول رئیس جمهور آمریکا در سال ۳۲  چند همکلاسی آن‌ها در صحن دانشکده فنی تهران با گلوله شاه کشته شده بودند.

حال اگر ما با این تجربه تلخ از آمریکایی‌ها در ۲۶ سال پیش و تکرار تک تک همان سناریو‌های سال ۳۲ در زمان خود روبرو بودیم آیا تصمیم نمی‌گرفتیم برای جلوگیری از تکرار تاریخ؛ سفارت آمریکا را به عنوان لانه جاسوسی تسخیر کنیم؟

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت شیرازه، تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۹، کد خبر: ۱۳۳۹۰۳، www.shiraze.ir