شعار سال: مشروح گفتگوی عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا، را میخوانید:
ضعفهای ما به لحاظ ساختاری در سال گذشته چه بوده و برای ریل گذاری جدید چه کار باید کنیم؟
عمده مشکلات امروز ما به بحث عدم رشد یافتگی کسانی بر میگردد که در مناصب رسمی و غیر رسمی قرار دارند. ما براساس یک تحول فرهنگی توانستیم ساختار سیاسی کشور را تغییر بدهیم و به حاکمیت بیگانه پایان بدهیم، اما اینکه در ارتباط با تعاملات در عرصه امور اداری کشور رشد لازم را کسب کرده ایم یا خیر پاسخ منفی است. ما فرصت چندانی برای رشد لازم در این عرصه نداشته ایم و نمیتوانیم ادعا کنیم، رشد لازم را کسب کرده ایم. البته در ارتباط با برخی از شخصیتها که برای میدان سخت ساخته شده اند، بحث جدا است.
ما مجددا به فرهنگی متفاوت از فرهنگ انقلاب برگشته ایم. نگاه فرهنگ انقلاب اسلامی به حل مشکلات دیگران و تقدم دادن به دیگری است، اما فرهنگ فرد گرایی، فرد و مسائل شخصی را مقدم میدارد و تضاد بین این دو فرهنگ امروز حتی در ارتباط با کارهای رسانهای دیده میشود و ما بیشتر از فرهنگ فرد گرایی متاثریم و سینما و هنر ما به سمت فردگرایی میرود.
از یک طرف پیامهایی را به جامعه میدهید که حل مشکلات دیگری را مقدم بدارد و از طرف دیگر جامعه پیامهایی میگیرد که باید برای لذت از زندگی، خود محور باشد و همه مسائل را براساس خواستههای شخصی و لذتهای فردی بنا گذاشته میشود. من فکر میکنم این تضاد امروز مشکلات زیادی برای ما بوجود میآورد و آورده است.
طبیعی است که نتایج فرهنگ لذت جویی، بسیار زود عاید میشود و در فرهنگ ایثار نتایج دیرتر به دست میآید درحالیکه در فرهنگ خود محوری و فردگرایی نتایج زودتر حاصل میشود. امروز این تضاد در عرصه امور اداری مشکلاتی جدی برای شهروندان ایجاد میکند. انتظار این بود که براساس فرهنگ ایثار، کارمند مشکلات جامعه را بر خود مقدم بداند حل مشکلات مراجعین را برای خود عبادت پندارد، ولی کسانی که نگاه بسیط ندارند به این صورت از فرهنگ فردگرایانه متاثر میشوند. در عرصه تجارت بسیاری از تجار ما منافع بلند مدت تجارت را قربانی منافع کوتاه مدت خود میکنند و به جای اینکه به تولید توجه کنند و برند ایجاد و تلاش کنند و زحمت بکشند و سود کمتری را مطالبه کنند، به فکر سود بیشتر هستند. در این وضعیت تعارض ایجاد میشود و منافع بلند مدت شکل نمیگیرد و منشا تغییر اقتصادی و تولید کلان دراز مدت نخواهد بود.
در عرصه سیاسی چطور؟
در عرصه سیاست نیز همین مساله دیده میشود. برخی سیاست مداران ما به جای تامل، بردباری و تحمل مخالف را با انگ زدن از میدان خارج میکنند، چون این کار راحت است و به سرعت به نتیجه میرسند و میتوانند رقیب را با تهمت از میدان خارج کنند درحالیکه اگر منافع کلان ملت، مورد توجه باشد از این شیوهها استفاده نمیشود.
امروز بحث تضاد بین فرهنگ ایثار و فداکاری با فرهنگ فردگرایی است که به کشور ما صدمه میزند. فرهنگ ایثار و فداکاری از اعتقادات دینی و مذهبی ما نشات میگیرد و فرهنگ فردگرایی از فرهنگ سرمایه داری، غربی، گرایشات فرد محور و شخص محور نشات میگیرد.
از دیدگاه شما از لحاظ قانون گذاری ضعف ما در ۹۹ چه بود؟
من فکر میکنم ما به لحاظ قانون گذاری مشکل چندانی نداریم بلکه در نحوه قانون گذاری و در پیوند بین قوانین و احترام به قانون مشکل داریم. یعنی عادت لازم و محوریت دادن به قانون در روابط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی مشکل ما است ضمن اینکه ما در ارتباط با بحث اینکه قوانین فراوان تصویب کرده ایم و نتوانسته ایم این قوانین را تجمیع کنیم، مشکل داشته ایم و موجب نشده آشنایی مردم و مسئولین با قانون تسریع شود. وقتی قانون زیاد است حتی کسانی که هر روز با قانون سر و کار دارند دچار مشکل میشوند چه برسد به مردم. اگر بتوانیم قوانین را با هم در بیامیزیم و تعداد آنها را کم کنیم در بین مسئولین و شهروندان تصویر روشنی از قانون وجود خواهد داشت و میتوانند، مطالبه گری دقیقی داشته باشند.
اگر شما مسئول بودید و ۱۴۰۰ مسئولیتی داشتید، چه اولویتهایی را برای اداره کشور مدنظر قرار میدادید؟
باید در همه اقشار جامعه اشراف به قانون را تسریع کرد اگر چنین چیزی مدنظر قرار بگیرد حرکت مثبتی خواهد بود. ما ادارهای برای تسریع قانون داریم، اما این جایگاه نمیتواند نگاه کلانی داشته باشد. نگاه کلان باید در جای دیگری شکل بگیرد و دیگران بتوانند، براساس قوانین از مجریان مطالبه گری داشته باشند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از برنا، تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۰، کد خبر: ۱۱۵۵۴۸۰، www.borna.news