شعار سال: نوروز دراین هفت هزاره، دهها رخداد و آئین را تماشاگر بوده و‌ از آن ها گذر کرده است؛ از میترایی مهر پیشه ، زردشتی، مانوی و مزدکی، تا خلفای راشدین، اموی، عباسی و صفوی و قجر و پهلوی.
 
شماری گرامیش داشته و پاسدارش بوده اند و برخی آن را نماد گبری گری و زندقه پنداشته و بیرحمانه بر آن تاخته اند تا ازبیخ و بن ریشه کنش کنند؛ و گروهی دیگر نیز کژدار و مریز با آن به ناگزیر سر کرده اند. اینان خواسته اند برگُرده اش سوار شده و به افسارش کشند و آن را به کژراهه بکشانند، ولی نوروز تا کنون تسلیم نشده و هم چنان سیطره خود را پاسداشته است.
 
ایرانیان حتی پیش از کوچ های بزرگ بدین فلات گونه گون، آن گاه که در آسیای شمالی با سرمای جانسوزش می زیستند ، آغاز بهار را به عنوان نماد پیروزی مهر یا میترا، جشن می گرفتند. هزاران سال پس از آن که زرتشت برخاست و  اهورامزدایش را جایگزین میترای آریایی نمود، بسیاری از آیین های کهن میترایی، به ویژه در جنوب و مرکز و خاور، منسوخ شدند، ولی "نوروز"  و "مهرگان" پابرجا ماندند.
 
سپس هخامنشیان و اسکندر گجسته و جانشینانش و پارت ها نیز، کژ و مژ و خواسته و ناخواسته ، به هر روی با این آیین های میترایی کنارآمدند؛ تا نوبت به موبدان ساسانی رسید که می خواستند آن را یکسره رسمی کرده و آن را درباری و دربارزده نمایند.
 
پس از فروپاشی ساسانی، نوبت به دیگران هم رسید؛ که به هیچ روی، چنین آیین هایی را برنتافته و آن را یادگار گبران و آتش پرستان می پنداشتند؛ ولی در این کشاکش، نوروز و حتی مهرگان، باز هم پابرجا و استوار ماندند. مغولان و تاتار و گونه های پر شمار ترک، تاختند و کشتند و  سوختند و بردند، ولی بازهم در ویرانه های به جای مانده و در خرابات مغانیان، نوروز و نوروزیان ماندند و با هر چه که داشتند و نداشتند، چراغش را برافروخته و نگاهبانش شدند. طاعون و تیفوس و وبا و مالاریا آمدند و میلیون ها نفوس را درو کرده و سایه غم و اندوه را پراکندند، ولی بازهم نوروز ماند و طعم شیرینش را در کام و جان همه ریخت.
 
راز ماندگاری ۷۰۰۰ساله نوروز آن است که با هیچ آیینی پیوندی سرشتی ندارد؛ هم چنان که سر ناسازگاری و در افتادن و دشمنی با هیچکدام را نداشته است؛ سر سپرده ی هیچ کدام نبوده و نیست و نخواهد شد. به همین دلیل از گذرگاه های سخت تر از طاقت فرسا ، گذشته و در راهبندان هیچکدام نیز گرفتار نشده است.
 
نوروز، امسال را هم با همه دردها و رنج ها پوشش خواهد داد و مرهمی بر عالم و آدم خواهد بود.
 
یادداشت یدالله کریمی پور

پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی