- چرایی وجود حاشیه ها در تشریفات دیدار مقامات ایرانی با مقامات روسی + توضیحات
- بستن تنگه هرمز به همین آسانی ها هم نیست برادر حسین
- برگزاری نشست دورهای شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱ و برجام ۲۸ آذر
- هشدار چین:ناتو از مرزهای جغرافیایی و حدود اختیارات خود تجاوز نکند
- پارلمان اروپا ارتباط مستقیم خود را با جمهوری اسلامی ایران «تا اطلاع ثانوی» قطع کرد
- نماینده مجلس: وزیر کشور و فرماندهی انتظامی، باید پاسخگوی رفتار لباسشخصیها باشند
- تصویب سومین قطعنامه ضد ایرانی توسط شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه ایران
- محمودوند و زیر سوال بردن ۲۲۷ نماینده امضا کننده بیانیه محارب خواندن معترضان+ قطع میکروفن
- هشدار فیاض به احتمال افزایش خودکشی و ضرورت ترویج فراگیر هنر
- جای رئیسی بودم تجدید نظر ویژه می کردم
- آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید + فایل خلاصه
جمعه ۱۶ خرداد ۱۴۰۴ - 2025 June 06 
«شما قدری تأمل کنید. در کشوری که مثلاً برای ۲۰ هزار تومان گل کاری، ۲۰۰ هزار تومان حصار می‌کشید که مردم گل‌ها را لگدکوب نکنند، حرف از توسعه پایدار و توسعه زدن، حرف صحیحی نیست. شما باید پول گل کاری و نرده‌کاری را روی منابع و سرمایه‌های انسانی صرف کنید. در کشور شما انسان‌ها باید توسعه‌یافته شوند. باید تفکری پیدا شود که خود آن تفکر مانع و حریمی باشد که محیط زیست از بین نرود»
شعار سال : شاه‌حسین مرتضوی، مشاور ارشد اشرف غنی، رئیس‌جمهور افغانستان، با اشاره به رد صلاحیت‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ ایران گفته است:
«باید قدر دموکراسی خود را بدانیم»
حقیقتا یکی از الطاف الهی شهروند خاورمیانه بودن همین شوخی و شنگی است که هر روز از گوشه و کنار این سرزمین پهناور به گوش می‌رسد.
مثلا همین بنده خدا مشاور رئیس جمهور افغانستان که هر روز صبح که از خواب بیدار شده و از خانه بیرون می‌رود نمی‌داند که تا شب در کوچه و محل کاری جایی منفجر می‌شود یا زنده به خانه بر می‌گردد، از کسی [احتمالا از بایدنی، مرکلی]شنیده است که "باید قدر دموکراسی خود را بدانیم" و حالا آن را برای تمسخر ایرانیان تکرار می‌کند.
اما برادر جان و مشاور رئیس جمهور کشور دوست و همسایه که به هر دلیلی دنبال طعنه زدن به ایران و ایرانیان هستی، باید حواست باشد که این متلک پراکنی شما مصداق خندیدن «آدم لخت» به «آدم خشتک پاره» است.
برادر جان!
به خاطر داشته باشید که شرط رسیدن به دموکراسی و آزادی نه در متلک پراندن به این و آن بلکه در نتیجه ملموس و عینی سیاست ورزی شماست. به خاطر داشته باشید که قدردان دموکراسی بودن در حکومتی که نصف سرزمین تحت سلطه اش در اختیار طالبان است شوخی بی مزه‌ای است.
به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.
به هیچ وجه قصد تمسخر ندارم و همیشه از صمیم قلب برای افغانستان و سوریه و یمن و هر کشور درگیر خشونتی در منطقه آرزوی آرامش و توسعه و صلح و امنیت و آزادی و دموکراسی دارم، اما نیک می‌دانم که خاورمیانه با حاکمان و مشاورانی متوهمی، چون شما هیچ گاه روی خوش به خود نخواهید دید. حاکمانی که به جای آن که حواسشان درگیر مسئولیت شان باشد و در راه اتقاء امنیت و آزادی شهروندان خود باشند مدام به دنبال متلک پراکنی به این و آن و دمیدن بر نفرت قومی قبیله بین ملت‌های مختلف هستند.
جناب شاه حسین مرتضوی مشاور رئیس جمهور افغانستان!
بهتر است به این روایت سفر رئیس جمهور فرانسه به ایران [که احتمالا ساختگی است، اما معنای عمیقی دارد]توجه بفرمایید: به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.
داستان از این قرار است که در سال ۱۳۵۵ ژیسکاردستن رئیس جمهور وقت فرانسه به ایران سفر می‌کند. شاه ایران هم که در اوج قدرت است شخصا به استقبال او می‌رود و با هم در یک ماشین می‌نشینند. در آن زمان سومین کتاب شاه یعنی کتاب «به‌سوی دروازه‌های تمدن» از چاپ خارج شده بود. در ماشین، شاه در مورد کتاب صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که ما پل و جاده ساختیم و به دروازه‌های تمدن داریم می‌رسیم. در جایی در نزدیکی میدان انقلاب فعلی، گل کاری شده بود که دور این گل کاری حصار کشیده بودند.
ژیسکاردستن خطاب به شاه می‌گوید «شما قدری تأمل کنید. در کشوری که مثلاً برای ۲۰ هزار تومان گل کاری، ۲۰۰ هزار تومان حصار می‌کشید که مردم گل‌ها را لگدکوب نکنند، حرف از توسعه پایدار و توسعه زدن، حرف صحیحی نیست. شما باید پول گل کاری و نرده‌کاری را روی منابع و سرمایه‌های انسانی صرف کنید. در کشور شما انسان‌ها باید توسعه‌یافته شوند. باید تفکری پیدا شود که خود آن تفکر مانع و حریمی باشد که محیط زیست از بین نرود.»
حال آقای مرتضوی برای شما مسئولی که مقابل چشمانتان، جانیان و آدمکشان دختران مدرسه‌ای را قتل و عام می‌کنند و انگشت رای داده را قطع می‌کنند، سخن از دموکراسی و قدردانی از دموکراسی بسیار زود و چه بسا مشمئزکننده است.
شما بهتر است به جای روی آوردن به سمت و سوی این سخنان مضحک و پوپولیستی به فکر توسعه سطح فرهنگی و اجتماعی و سیاسی افغانستان مظلوم باشید و دست از این شوخی‌های رسانه‌ای بردارید.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از صدای معلم، تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۴۰۰، کد خبر: ۲۱۰۵۶، www.sedayemoallem.ir
«باید قدر دموکراسی خود را بدانیم»
حقیقتا یکی از الطاف الهی شهروند خاورمیانه بودن همین شوخی و شنگی است که هر روز از گوشه و کنار این سرزمین پهناور به گوش می‌رسد.
مثلا همین بنده خدا مشاور رئیس جمهور افغانستان که هر روز صبح که از خواب بیدار شده و از خانه بیرون می‌رود نمی‌داند که تا شب در کوچه و محل کاری جایی منفجر می‌شود یا زنده به خانه بر می‌گردد، از کسی [احتمالا از بایدنی، مرکلی]شنیده است که "باید قدر دموکراسی خود را بدانیم" و حالا آن را برای تمسخر ایرانیان تکرار می‌کند.
اما برادر جان و مشاور رئیس جمهور کشور دوست و همسایه که به هر دلیلی دنبال طعنه زدن به ایران و ایرانیان هستی، باید حواست باشد که این متلک پراکنی شما مصداق خندیدن «آدم لخت» به «آدم خشتک پاره» است.
برادر جان!
به خاطر داشته باشید که شرط رسیدن به دموکراسی و آزادی نه در متلک پراندن به این و آن بلکه در نتیجه ملموس و عینی سیاست ورزی شماست. به خاطر داشته باشید که قدردان دموکراسی بودن در حکومتی که نصف سرزمین تحت سلطه اش در اختیار طالبان است شوخی بی مزه‌ای است.
به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.
به هیچ وجه قصد تمسخر ندارم و همیشه از صمیم قلب برای افغانستان و سوریه و یمن و هر کشور درگیر خشونتی در منطقه آرزوی آرامش و توسعه و صلح و امنیت و آزادی و دموکراسی دارم، اما نیک می‌دانم که خاورمیانه با حاکمان و مشاورانی متوهمی، چون شما هیچ گاه روی خوش به خود نخواهید دید. حاکمانی که به جای آن که حواسشان درگیر مسئولیت شان باشد و در راه اتقاء امنیت و آزادی شهروندان خود باشند مدام به دنبال متلک پراکنی به این و آن و دمیدن بر نفرت قومی قبیله بین ملت‌های مختلف هستند.
جناب شاه حسین مرتضوی مشاور رئیس جمهور افغانستان!
بهتر است به این روایت سفر رئیس جمهور فرانسه به ایران [که احتمالا ساختگی است، اما معنای عمیقی دارد]توجه بفرمایید: به خاطر داشته باشید شکرگزار دموکراسی بودن از سوی حکومتی که توان تامین امنیت مدرسه و دانشگاه و کوچه و خیابان چند صدمتری کاخ ریاست جمهوریش را ندارد، شوخی تلخی است.
داستان از این قرار است که در سال ۱۳۵۵ ژیسکاردستن رئیس جمهور وقت فرانسه به ایران سفر می‌کند. شاه ایران هم که در اوج قدرت است شخصا به استقبال او می‌رود و با هم در یک ماشین می‌نشینند. در آن زمان سومین کتاب شاه یعنی کتاب «به‌سوی دروازه‌های تمدن» از چاپ خارج شده بود. در ماشین، شاه در مورد کتاب صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که ما پل و جاده ساختیم و به دروازه‌های تمدن داریم می‌رسیم. در جایی در نزدیکی میدان انقلاب فعلی، گل کاری شده بود که دور این گل کاری حصار کشیده بودند.
ژیسکاردستن خطاب به شاه می‌گوید «شما قدری تأمل کنید. در کشوری که مثلاً برای ۲۰ هزار تومان گل کاری، ۲۰۰ هزار تومان حصار می‌کشید که مردم گل‌ها را لگدکوب نکنند، حرف از توسعه پایدار و توسعه زدن، حرف صحیحی نیست. شما باید پول گل کاری و نرده‌کاری را روی منابع و سرمایه‌های انسانی صرف کنید. در کشور شما انسان‌ها باید توسعه‌یافته شوند. باید تفکری پیدا شود که خود آن تفکر مانع و حریمی باشد که محیط زیست از بین نرود.»
حال آقای مرتضوی برای شما مسئولی که مقابل چشمانتان، جانیان و آدمکشان دختران مدرسه‌ای را قتل و عام می‌کنند و انگشت رای داده را قطع می‌کنند، سخن از دموکراسی و قدردانی از دموکراسی بسیار زود و چه بسا مشمئزکننده است.
شما بهتر است به جای روی آوردن به سمت و سوی این سخنان مضحک و پوپولیستی به فکر توسعه سطح فرهنگی و اجتماعی و سیاسی افغانستان مظلوم باشید و دست از این شوخی‌های رسانه‌ای بردارید.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از صدای معلم، تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۴۰۰، کد خبر: ۲۱۰۵۶، www.sedayemoallem.ir
برگزیده ها