شعار سال: با آنکه بیش از یک‌سال از عمر دولت سیزدهم گذشته است، اما دولتمردان انقلابی کماکان مشکلات حال حاضر کشور را به دولت قبل ربط می‌دهد، رویه‌ای مرسوم میان دولت‌های مختلف طی چند دهه اخیر! اما ریشه برخی از مشکلات فعلی مانند تشدید محدودیت‌های عفاف و حجاب و همچنین خلف وعده‌های انتخاباتی ابراهیم رئیسی درباره رونق اقتصادی بدون نیاز به احیای برجام که باعث نارضایتی بین مردم شده، ربط مستقیمی به عملکرد دولت روحانی ندارد، پس چرا کماکان دولت رئیسی که از حمایت مجلس انقلابی نیز برخوردار است، از پاسخگویی و مسئولیت پذیری در قبال مشکلات شانه خالی می‌کند؟ در همین را بطه نظر ابوذر ندیمی نماینده ادوار مجلس را درباره این رویه دولت رئیسی جویا شدیم:

* آقای ندیمی! یکسال از روی کارآمدن دولت مورد تایید انقلابیون گذشت چرا این طیف کماکان سیل انتقادات و البته ناکارآمدی‌های دولت کنونی را به دولت حسن روحانی ربط می‌دهند.

به‌عنوان یک تحلیلگر باید بگویم که هر آسمانی برای حفظ شخصیت اجتماعی خود باید با جامعه گفتمان داشته باشد؛ به تعبیری دیگر بی توجه‌ای به اعتراضات مردمی پیش از اینکه به ضرر جامعه باشد، به زیان حاکمیت و شخصیت‌ها تمام خواهد شد.

متاسفانه همه دولت‌های پس از انقلاب به هنگام پایان دوره‌یشان، مورد حمله، انتقاد و حتی انکار دولت جدید قرار گرفته‌اند! یعنی این تبدیل به یک رویه شده است! نکته بعدی این است که واقعیات وضعیت کنونی کشور را باید با آمار و ارقام جدید نگاه کرد.

ما مشاهده کردیم که بسیاری از نمایندگان در خصوص مصوبات مجلس کنونی به دولت پیشین توضیح دادند، اما فقط توضیح کلیات! نمی‌شود که ما فقط بگویم برجام به نتیجه نمی‌رسد! آقایان چرا به مردم توضیح نمی‌دهند؟ به نظر بنده گاهی اوقات تاخیر در جواب باعث شکوفایی و پختگی می‌شود! دولت به سنی رسیده که بتوان او را انتقاد کرد، چون هر کاری که باید می‌کرده، انجام داده است! یک مسئله‌ای که همیشه دوست داشتم بگویم این است که «مثبت‌گرایی» فقط خاص خدا و ائمه است ولاغیر! هیچ موجودی در عالم هستی مطلقا خوب نیست و پیش گرفتن این رویکرد برای آقایان، نتیجه‌ای جز شکست ندارد؛ چون همه انسان‌ها بجز معصومین دارای خطا و اشتباه‌اند و نمی‌شود از آن‌ها بت ساخت.

جامعه به بلوغ رسیده و دولت نمی‌تواند با شعار و حرف درمانی مردم را وادار به سکوت کند. چه خوشمان بیاید چه نه نسل جدید وافادار به اعتقادات و باور‌های ما و گذشتگان نیستند! نسل جدید خود را از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نمی‌دانند؛ بنابراین نه به چپ نه به راست وفادار نیستند. جالب اینجاست ما به‌جای اینکه پاسخ انتقادات را از سران حاکمیت بشنویم، از مخالفان و معاندان می‌شنویم!

متاسفانه دولت رییسی قصد دارد با تخریب دولت‌های پیشین خود را بالا ببرد، اما این را باید بداند هزینه‌های این نوع رویکرد‌ها بسیار برای نظام سنگین است! مردم دیگر نمی‌توانند‌با گرانی‌ها کنار بیایند چرا کسی متوجه نیست؟!

* شما در بخشی از اظهاراتتان مطرح کردید که نسل جدید به آرمان‌های انقلاب اعتقادی ندارند! پس چرا حاکمیت سیاست فشار و زور را به‌جای همه‌پرسی در پیش گرفته است؟

ممکن است برخی به برخی از قوانین اعتقادی نداشته باشند، اما به هر حال قانون است و تمکین از قانون وظیفه همه ماست. جا دارد بگویم هیچ منکری را نمیتوان با یک منکر دیگر اصلاح کرد. با دستمال کثیف که نمی‌شود شیشه را تمیز کرد! در بحث «حجاب» اولا همه کسانی‌که «حجاب» را رعایت نمی‌کنند غیرمعتقد که نیستند! بسیاری از افراد «بی‌حجاب» مذهبی‌اند! از سویی دیگر همه کسانیکه به «حجاب» اعتقادی ندارند مخالف نظام نیستند! «حجاب» یک مقوله فرهنگی است نه سیاسی!

* مگر می‌شود سیل حضور گشت ارشاد را در خیابان‌ها مشاهده کرد و باز ادعا کرد که مقوله «حجاب» سیاسی نیست؟!

مشکل همین است؛ چهل سال از انقلاب گذشته و تقریبا همه روش‌های زور و فشار اعمال شده و هیچکدام هم جواب نداده است. اینکه ما اصل «حجاب» را انکار کنیم یک معنا دارد، اما اینکه «حجاب» را بهانه‌ای برای درگیر شدن با نظام کنیم، یک بحث دیگر است! بنابراین همه «بدحجاب‌ها» شایسته برخورد‌های تند نیستند. البته نکنه دیگر این است که عذرخواهی مقامات بابت رفتار‌های گشت ارشاد نشان می‌دهد که این نوع رفتار‌ها مورد تایید حاکمیت نیست!

حکومت به مردم نیاز دارد؛ بدون مردم نظام جمهوری اسلامی مشروعیت ندارد. نمی‌شود که گفت مردم یک طرف نظام هم یک طرف! درست است که یک رکن انقلاب، رهبری است، اما این را هم باید بدانیم رکن مهم دیگر آن «مردم» است. یک چیز دیگری که در خصوص دولت ابراهیم رییسی باید بگویم این است که اکثر اعضای دولت وی آموزش ندیده‌اند و همین هم باعث حمله به حاکمیت می‌شود! متاسفانه مسئولان حاکمیت از اتفاقات گذشته نه عبرت می‌گیرند نه عبور می‌کنند!