پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۳۹۸۷۸۰
تاریخ انتشار : ۱۸ مهر ۱۴۰۴ - ۱۳:۲۳

چرا آمریکا دوباره چشم به بگرام دوخته ؟

آمریکا بار دیگر چشم به افغانستان دوخته و قصد دارد حضور نظامی خود را در پایگاه بگرام احیا کند. دونالد ترامپ این اقدام را برای مهار توان هسته‌ای چین توجیه می‌کند، اما تحلیلگران معتقدند بازگشت آمریکا به بگرام تهدیدی فراتر از چین است و می‌تواند امنیت روسیه، ایران و کل آسیای میانه را تحت تأثیر قرار دهد.هدف واقعی از نگاه ناظران، نه مهار چین بلکه بازگرداندن واشنگتن به مرکز معادلات ژئوپلیتیک آسیای میانه است.آمریکا پس از جنگ اوکراین می‌کوشد با استفاده از افغانستان تمرکز روسیه را برهم زند و همزمان از طریق بگرام، به غرب چین و عمق آسیای میانه اشراف نظامی و اطلاعاتی پیدا کند.پایگاه بگرام در مجاورت مرز‌های غربی چین قرار دارد و استقرار احتمالی تجهیزات راداری، شنود و سامانه‌های پرتابی آمریکا در آن، می‌تواند توازن بازدارندگی پکن را برهم زند. از سوی دیگر، بازگشت نیرو‌های آمریکایی، نه‌تنها مسکو و پکن بلکه ایران و پاکستان را نیز وارد فضای جدیدی از تهدید امنیتی می‌کند. واشنگتن در دوره پیشین حضور خود در افغانستان طرحی برای «شراکت قدرت» با طالبان داشت که طبق آن، نیمی از کابینه به طالبان و ریاست دولت به فردی معتمد آمریکا واگذار می‌شد. اکنون برخی تحلیلگران معتقدند بازگشت احتمالی به بگرام می‌تواند احیای همان طرح با ظاهری تازه باشد؛ طرحی که اگر طالبان به آن تن دهد، افغانستان بار دیگر به میدان رقابت قدرت‌های جهانی تبدیل خواهد شد.

شعارسال: نشانه‌های تازه‌ای از تلاش آمریکا برای بازگشت به افغانستان دیده می‌شود؛ این بار نه با عنوان اشغالگر، بلکه با ادعای مقابله با تهدید هسته‌ای چین. دونالد ترامپ در سخنان اخیرش بر اهمیت «پایگاه نظامی بگرام» تأکید کرده و گفته است برای مهار توان هسته‌ای چین، واشنگتن باید حضور خود را در این پایگاه احیا کند. با این حال، بسیاری از تحلیلگران معتقدند بازگشت آمریکا به افغانستان، تهدیدی برای امنیت منطقه و آغاز فصل تازه‌ای از رقابت قدرت‌ها در آسیا خواهد بود.

چرا آمریکا دوباره چشم به بگرام دوخته ؟

بگرام منطقه نظامی در افغانستان بوده و دارای دو باند فرودگاه بتنی - یکی به طول ۳.۶ کیلومتر و دیگری به طول ۳ کیلومتر است و حدود ۵۰ کیلومتر خارج از کابل، پایتخت افغانستان، قرار دارد. این پایگاه، دژ راهبردی بسیاری از قدرت‌های نظامی بوده است که در نیم قرن گذشته افغانستان را کنترل کرده‌اند؟! و حالا چند هفته‌ای است که زمزمه تهدید و ترتیپ برگشت آمریکایی‌ها به بگرام سر تیتر خبر‌ها در رسانه‌ها شده است. منطقه‌ای که می‌تواند بازدارنده همسایگان افغانستان در فرایند زمان باشد و منطقه استراتژی مناسبی است که این پایگاه می‌تواند قلب اوراسیا را هدف قرار دهد.

بعد از خروج امریکایی‌ها و آمدن دولت خود خوانده طالبان چینی‌ها در این کشور سرمایه گذاری گسترده‌ای کردند، روس‌ها نیز با دعوت از طالبان آنان را در مسکو به رسمیت شناختند! حالا آمریکایی‌ها در وهله برای کنترل چینی‌ها در وهله اول و روس و ایران را در مرحله بعدی، قصد بازگشت به این منطقه را دارد! سوال اینجاست که، بگرام چه مزایایی دارد؟

اول اینکه: از نفوذ روسیه به کشور‌های همسایه بخصوص در شمال افغانستان شامل تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان جلوگیری می‌کند.

دوم اینکه: بر اساس پیش فرض‌های آمریکا جلوی گروه‌های تروریستی که در افغانستان فعال هستند را می‌گیرد.

سوم و مهمتر ازهمه اینکه: منافع مادی این کشور برای آمریکایی‌ها بسیار ضروری و حیاتی هستند، افغانستان دارای ذخایر عظیمی از مواد معدنی کمیاب، لیتیوم، مس، کبالت و فلزات حیاتی دیگر برای اقتصاد انرژی سبز در آینده هستند بر اساس برآورد‌های اولیه ارزش منابع نامبرده یک تریلیون دلار می‌باشد که می‌تواند هر کشوری را از جنبه درآمد و منابع فربه کند

چهارم اینکه: حضور نیرو‌های آمریکایی در بگرام می‌تواند تنها پایگاه استراتژیک باشد تا علیه کشور‌های همسایه افغانستان در صورت لزوم عملیات انجام دهد.

بر این اساس آمریکایی‌ها به هر شکل ممکن تصمیم دارند این منطقه را تحت سیطره خود در آورند تا در آینده و در صورت نیاز برای اهداف اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی بهره گیرند.

جهان، جهان منافع و بردن منابع توسط ابرقدرت‌ها با قلدری علیه ملت‌ها است.

یکی به اوکراین تجاوز می‌کند و بخشی از سرزمین آن کشور را اشغال می‌کند و یا هوایی به کشور لهستان تجاوز می‌کند، اما اسمش را گم شدن مسیر پهپاد‌ها می‌خواند؟!

امریکا هم با قلدری در حال برگشت به بگرام است تا در آینده به عنوان پایگاهی برای تقابل‌ها استفاده کند در عین حال که منابع زیر حساس افعانستان را ببرد!

در جهان معاصر و در خاورمیانه در تقابل‌ها و تخاصم‌ها هر قدرتی دنبال منافع خود است از چین تا امریکا و از روسیه تا انگلیس.

دولت‌های قدرتمند صفحه بازی شطرنج را جوری می‌چینند که منافع حیاتی ملت‌ها را غارت کنند بی آنکه ملت‌های نیز بهره‌ای ببرند! قانون جنگل با توسل به زور قدرت‌ها، برای چاپیدن ملت‌ها است؛ و معلوم نیست تا به کجا می‌روند؟ و جهان آینده را به کجا سوق می‌دهند؟!

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از کانال تلگرامی رضا پژکول

خبرهای مرتبط
برگزیده ها
خواندنیها-دانستنیها
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین