نظام رسانه ای را می توان در نقش رکن چهارم دموکراسی، بعنوان یکی از موثرترین ابزار مطالبه کننده الگوهای حکمرانی ( تعامل سیاستگذاری دولتی با فعالیت هدفمند بخش خصوصی در کنار رعایت حقوق عامه) ، ابزار کم هزینه ارتقا نظارت و کاهش فساد ، مشارکتی کردن روند حکومتداری و ارتقا سرمایه اجتماعی ، اطلاع رسانی تخصصی و بستن راه دشمن در جنگ ترکیبی ، بازگو کننده توانمندی ها و خدمات حکومت ها و دولت ها در قالب نظامات اطلاع رسانی و جهاد تبیین، مطالبه گر برنامه ها و تعهدات مدیران و غیره دانست. در شرایطی که حاکمیت برای رسانه ها وظایفی نظیر جهاد تبیین با قابلیت آتش به اختیار ، مطالبه گری اهداف توسعه ای و تمدنی، آگاه سازی عمومی و غیره تعریف کرده است، چرا شاهد سخت شدن فعالیت رسانه ای در کشور هستیم. واقعا کدام اراده پشت پرده ، از قدرت گیری مشروع و در چارچوب رسانه ها ، هراس دارد؟سعید ارکان زاده یزدی در متنی با عنوان ناترازی نظام رسانه ای ایران ، به ابعادی از این موضوع پرداخته است.

مصطفی فقیهی صاحب امتیاز سایت خبری انتخاب با محور قرار دادن سخنان رئیس جمهور در جلسه دیدار با احزاب سیاسی بیان داشت که آقای ⁧رییسی⁩! چطور انقدر آسوده و علنی، خلاف گفته و از آستانه تحمل دولت خود، سخن می‌کنید؟ ‏جهت یادآوری (هم برای شما و هم حاضران در جلسه که در برابر این ادعای خلاف، واکنشی نشان ندادند) ⁧ سایت_انتخاب⁩ با تصمیم هیأت نظارت (تحت ریاست وزیر ارشاد شما و اکثریت اعضایی که دولتی هستند) صرفاً به دلیل انتشار ویدیویی در مورد سیاست‌خارجی دولت، تعطیل شد! و .... لازم به توضیح است که به زودی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال پیرو دستور کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه به حذف یک خبر خود، مکاتباتی را با ریاست محترم قوه قضائیه و دادستان محترم کل کشور برای شفاف سازی ماهیت حقوقی این کارگروه (نهاد شبه قضایی یا تشکیلات قضایی) و تعیین تکلیف در خصوص وضعیت آرای صادره با تاکید بر دو اصل قابلیت شکایت در دیوان عدالت (در صورت ادعای نهاد شبه قضایی) و یا رعایت آئین دادرسی (در صورت ادعای تشکیلات قضایی) در راستای ممانعت از سلیقه گرایی‌های احتمالی و خدای ناکرده بحث نفوذ (رویکرد امنیتی که موضوع بشکل مستقل توسط این پایگاه خبری در مکاتبه با دو نهاد اصلی امنیتی کشور دنباله گیری خواهد شد) انجام خواهد گردید و ان شالله برای این پایگاه خبری و سایر رسانه‌های تخصصی، رفع مشکل خواهد شد. هشدار می‌دهیم که در صورت سنگ اندازی‌های احتمالی برخی از افراد معلوم الحال در این خصوص، موضوع با استمداد طلبی از حضرت اقا (مقام معظم رهبری) دنباله گیری می‌شود.

با هزار روش و دور زدن وارد مجموعه خاص رسانه ای شده و تقاضای همکاری صورت گرفت . تقاضایی که در ابتدا بدلیل عقبه خاص عملکردی بیمه سرمد، مورد موافقت قرار نگرفت و تنها (با کمال صدها تاسف) با حمایت یکی از مدیران مجموعه رسانه ای، این ارتباط برقرار شد. شاید باورتان نشود که با گذشت ماه ها و با وجود ارسال نامه تذکر، شاهد تداوم رفتار زشت بیمه سرمد در برابر رسانه هستیم. خیلی سربسته بیان کردیم و تا ده روز آینده افشاگری می کنیم و مسئولیت کلیه امور و پیامدها، برعهده خود بیمه سرمد بوده و جای هیچگونه گلایه وجود نخواهد داشت . انتخاب با شما

رسانه در معنای رکن چهارم دموکراسی در حال نشان دادن چهره واقعی خود در ایران برای تقویت سه رکن جمهوریت، اسلامی بودن و انقلابی گری است. در واقع استفاده صرفا انحصار و ابزاری از رسانه ، در حال تبدیل شدن به یک ابزار توسعه ای فراگیر است. از طرف دیگر اهالی رسانه نیز کم کم از رخوت خارج شده و با تقویت سه مهارت فنی، حقوقی و لابی گری، در حال نشان دادن توانمندی های خود هستند. در این فضا پیش قاضی ملق بازی کردن، جای اما و اگر فراوان دارد. شایعه شده رسانه ای دو میلیارد گرفته تا مدیر یک پتروشیمی را بزند. نکته اینجاست که اگر واقعیت داشته باشد، الزام به ورود قوه قضائیه کاملا حس می شود و اگر واقعیت نداشته باشد، الزام به برخورد شدید با مدیر مدعی یک اصل سالم نگاه داشتن فضای رسانه به حساب می آید. منصور مظفری، روایتگر این واقعه ، بشکل جذاب به داستان ورود کرده و استمداد طلبی از قاضی القضات را در پیش گرفته است.

نویسندگان کتاب «کلماتی که اهمیت دارند» گزارش معتبری از آنچه روزنامه‌نگاران نوشته‌اند و آنچه رای‌دهندگان درباره «هیلاری کلینتون» و «دونالد ترامپ» در طول پویش‌های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ شنیده‌اند، در این مجموعه آثار گردآوری کرده‌اند.

نیمه دوم دهه ۹۰ در ایران با انتقاد‌های شدید از جریان‌های رسانه‌ای داخلی همراه شده است. گسترش شبکه‌های اجتماعی و حضور مؤثرتر مخاطبان در همه پلتفرم‌ها موجب شده آن‌ها بتوانند واکنش‌های خود را به رسانه‌ها به‌صورت مستقیم بیان کنند و دیگر از رابطه یک‌سویه رسانه با مخاطب خبری نیست. از سوی دیگر ابرچالش‌هایی که در چند سال اخیر زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده، موجب شده انتظار آن‌ها از رسانه‌ها بالا برود.

چرا وقتی به اطراف خودمان نگاه می‌کنیم کمتر کسی را می‌بینیم که از وضع موجود راضی باشد؟ چرا ناامیدی جو غالب اکثر دورهمی‌های جامعه ایران شده است؟ شاید بتوان پاسخ‌هایی تک خطی برای هر یک از پرسش‌های بالا ارائه داد اما با نگاه دقیق‌تر می‌توان گفت ریشه‌های این منفی‌نگری به اوضاع جامعه ایران را باید در سه حوزه خارجی، داخلی و فردی جست‌وجو کنیم.انسان وقتی احساس می‌کند که صدایش شنیده نمی‌شود و آنطور که می‌خواهد مجالی برای طرح مطالبات و نارضایتی‌ها و دیدگاههایش ندارد به تدریج دچار یک خشم مزمن می‌شود که رفته رفته به تمام ابعاد زندگی‌اش سرایت می‌کند.

قبل از انقلاب، همه رسانه‌ها و امکانات فرهنگی در اختیار حکومت پهلوی بود. بچه مذهبی‌ها و انقلابی‌ها فقط مسجد را داشتند و جلسات خانگی را. نتیجه اش شد خیرش فرهنگی منجر به انقلاب اسلامی. الان ۴۰ و خرده‌ای سال است، همه وسایل ارتباط جمعی و محافل فرهنگی دست ماست. پس چرا چهارستون تن‌مان می‌لرزد از اینکه فضای مجازی بخوردمان؟ روحانیون آن وقت چه می‌کردند که غالب کودکان، نوجوانان و جوانان واکسینه می‌شدند و روحانیون الان چه نمی‌کنند که این همه لولوی مجازی به جان‌مان می‌افتد؟

در ایران کوچکترین اتفاقی که رخ می دهد می بینیم که رسانه های خارجی می توانند به راحتی آن را مستمسک خود قرار دهند و روی آن تاثیر بگذارند و کل کشور را به هم بریزند.

واژه امپریالیسم از ریشه لاتینی Imperium به معنای قدرت مطلقه، حق فرمانروایی و امپراتوری است.این اصطلاح پس از انتشار کتاب «امپریالیسم به مثابه بالاترین مرحله سرمایه‌داری» توسط لنین از نفوذ سیاسی خاصی برخوردار شد.

یک استاد علوم ارتباطات اجتماعی گفت: اگر می‌خواهیم افکار عمومی همراه باشد حتما باید ابزار مدیریت افکار عمومی در دسترس باشد و آن ابزار چیزی نیست جز رسانه. پس به همین جهت است که رسانه از ویژگی‌های خاصی برخوردار است.

مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «مرتیکه دکتر بی سواد!» نوشت:«رییس‌جمهور آمریکا مُرد. روپرت مرداک، صاحب امپراطوری رسانه ای (صدها رسانه‌ اعم از شبکه تلویزیونی و روزنامه و …) گفته بود «اگر من اعلام کنم که رییس جمهور آمریکا مرد. برای او خیلی زمان می‌برد تا ثابت کند زنده است». این نشانه قدرت رسانه است.