حفظ حریم خصوصی نه لطف است، نه ملاحظه؛ سنگ‌بنای هر جامعه مدنی و پیش‌شرط آزادی و امنیت پایدار است. البته معنای این سخن، دفاع از تخلف و نقض ضوابط قانونی نیست. مجریان و ضابطان قانون و قضا موظف اند که پاسدار نظم و قانون باشند. اما در اجرای قانون و نظم اجتماعی، رعایت حریم خصوصی افراد ضروری است. هم تاکیدات شرع ، هم قانون اساسی و هم سیره رهبران انقلاب این است.پرونده‌های دستگیری در پارتی ها، هرچند از حیث محتوا و فضا متفاوت‌اند، اما یک نقطه مشترک دارند: فرو ریختن بی‌محابای دیوار زندگی شخصی افراد و تبدیل آن به خوراکی برای شبکه‌های اجتماعی و حتی برخی جریان‌های سیاسی. این رخدادها تنها مواردی جنجالی نیستند؛ نشانه‌های هشداردهنده‌اند. هشدار نسبت به اینکه جامعه‌ای که مرز میان «زندگی خصوصی» و «عرصه عمومی» را از دست بدهد، دیر یا زود نه امنیت دارد، نه اعتماد، نه آزادی.انتخاب سبک زندگی و حتی اشتباهات فردی، مادامی که جنبه عمومی پیدا نکرده یا جرم نیست، تحت حفاظت مطلق قانون قرار دارد.اما فضای امروز ایران، به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی، برعکس حرکت می‌کند: هر اتفاقی، هر تصویر و هر خبر تأییدنشده‌ای، پیش از آنکه در ترازوی قانون سنجیده شود، در ترازوی هیجان عمومی محکوم می‌شود. رویه‌هایی که در ماجرای دستگیری هنرمندان دیدیم عمدتا در چارچوب همین الگو قابل تحلیل است؛ جایی که مرز میان «ارزیابی حرفه‌ای» با «حمله به زندگی شخصی» و استنتاج‌های غیرقانونی و غیرمنصفانه مخدوش می‌شود.جایی که یک رخداد کاملاً خصوصی را با برچسب‌های سیاسی، اخلاقی یا ایدئولوژیک، به مسأله‌ای تصنعی بدل می کنند. این سلسله موارد پیام روشنی دارند: وقتی دیوار زندگی شخصی فرو می‌ریزد، هیچ‌کس در امان نیست.

چند شب پیش خبرگزاری فارس در خبری اعلام کرد، پلیس‌آگاهی تهران در عملیات اطلاعاتی ویژه‌ای که پنجشنبه (ششم آذرماه) انجام داده‌اند، هفت‌نفر از هنرمندان و بازیگران سرشناس را در یک میهمانی خصوصی شبانه مختلط بازداشت کرده‌اند و از آنها ۳۸ لیتر مشروبات الکلی دست‌ساز کشف شده است(میهمانی، تولد «ع.ش»، بازیگر سینما و تلویزیون بوده و در میان بازداشت‌شدگان هم نام‌های «پ.پ»، «س.پ»، «س.د»، «م.م» و «ا.س» و خودِ میزبان بوده ‌است. برخی رسانه‌ها تعداد بازداشتی‌ها را تا ۲۰ نفر هم اعلام کرده‌اند). اتهامی هم که به بازداشت‌شدگان نسبت داده شد؛ «تجمع غیرقانونی»‌، «جریحه‌دار کردن عفت‌عمومی»، «شرب‌خمر» و «نگهداری مشروبات الکلی» عنوان شده است. این خبر با حواشی ، ادعاها و افشاگری هایی چند روبرو شده است.

پژمان بازغی، بازیگر و رئیس سابق هیئت‌مدیره انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران از این سِمَت استعفا داد.این اتفاق پس از آن رخ داد که انجمن بازیگران ایران بازداشت هنرمندان در یک میهمانی خصوصی و انتشار جزئیات پرونده را محکوم کرد و خواستار احترام به حریم خصوصی و رسیدگی قانونی شد؛ هشدار داده شد که چنین اقدامات، وجهه فرهنگی ایران را خدشه‌دار می‌کند. پس از استعفای پژمان بازغی، سام درخشانی در پیامی کوتاه نوشت: «در پی استعفای آقای پژمان بازغی، رئیس انجمن بازیگران، اینجانب سام درخشانی (نایب رئیس انجمن بازیگران) بدین‌وسیله استعفای خود را اعلام می‌دارم.».