تیتر خبر مخاطب کنجکاو شده را برای اطلاع از موضوع، جلب و جذب می‌کند. تصور اولیه، پرداختن به موضوعی هیجانی و احتمالا جذاب است. اما واقعیت برف بازی در بستر خشکیده زاینده رود می‌باشد. چه کردیم با نادانی‌ها با خودمان؟ چه ضربه‌ها که از تصمیم بعضی از مدیران احمق اجرایی، به این کشور وارد نشد و نمی‌شود. شایسته سالاری- برنامه محوری-فسادستیزی، سه رکن تضمین سلامت مدیریتی در کشور خواهد بود. با نهاد‌های نظارتی اخته شده هم نمی‌شود، به این سه شرط جامعه عمل پوشید. سربسته عرض شد تا شاید وجدانی درد بگیرد و حساسیت بیشتری به آبادی این آب و خاک بخرج دهیم.

چالش ضد ملی و امنیتی انتصابات سلیقه محور و فرمایشی مدیران دولتی خصوصا در ۲۰ سال اخیر، کشور را با بحران‌های جدی مواجه کرده است. باید از مسئولان امر پرسید که یک فرد نظامی بسیار متدین و هوشیار و خوب (بهترین حالت قابل تصور برای یک نیروی آماده خدمت به کشور)، از دستگاه‌های اجرایی، اداره دولت و شیوه اداره فنی - تخصصی یک سازمان اجرایی چه می‌داند؟ چرا نباید به برخی انتصابات مرتبط با نیروهای امنیتی‌ در دستگاه‌های اجرایی بدلیل تعارض منافع احتمالی معترض بود؟ چرا نباید جلو پسر خاله بازی‌های محفل گرایانه سیاسیون گرفته شود؟ چرا با پوشش مثلا برنامه گرایی و به اسم مقدس جمهوری اسلامی ایران، باید اجازه جهت دهی به کسب منافع نامشروع به برخی مدیران اجرایی داده شود؟ چرا فساد ستیزی مالی سیاسیون و مدیران دولتی در جمهوری اسلامی ایران بیشتر به شوخی می‌ماند تا وجود اراده جدی برای برخورد؟ یادمان نرود که یک فرد برای فساد مجبور است با توجیه گری اولویت‌های قلابی و نادرست را بر یک سیستم تحمیل کند (محروم سازی صاحبان حقوق). مجبور است اولویت‌های برنامه‌ای را تغییر دهد تا در راستای موضوع مورد نظر خودش قرار گیرد (کنار نهاده شدن اولویت ها و محور قرار گرفتن حاشیه ها). مجبور است تبلیغات غیر ضروری برای درست جلوه دادن کار‌های در حال انجام کند (تحمیل هزینه سربار اضافی بر سیستم) و به سایر دستگاه‌های نظارتی و بازرسی با نوعی نگاه همدلی ظاهری، بشکلی افراطی باج بدهد. آیا با این شرایط می‌توان انتظار توسعه در کشور را داشت؟ زاینده رود و خشکی آن را علاوه بر پدیده خشکسالی، با مختصات ترسیمی، مورد بحث و دقت نظر قرار دهید، خیلی از حقایق خود را نشان می‌دهند. از انتصاب استاندارهای گذشته گرفته تا سد سازی. از آب بین حوزه ای گرفته تا فولاد. از انتقال آب از سرچشمه ها گرفته تا انتخاب فرمانداران و روسای سازمان های استان در 20 سال اخیر. ما در خصوص ناآرام های احتمالی کشاورزان بشدت نگرانیم. ما برای فرونشست اصفهان و امنیت سرزمین نگرانیم. ما برای منافع ملی مان نگرانیم.

امید کرمی در یادداشتی نوشت: بحران خشکی زاینده‌رود در اصفهان، بحرانی ثابت و ظاهرا بدون راه‌حل در تمامی دولت‌های گذشته بوده است. این مسئله از بحرانی زیست‌محیطی، به بحرانی اقتصادی و امنیتی بدل شده و در سال‌های اخیر موجب اختلاف بین استان‌های مختلف بوده است.

رییس سازمان برنامه و بودجه گفت: ۱۵۰ میلیارد تومان اعتبار در روز‌های آینده برای اطمینان از اتمام سامانه دوم آب شرب به اصفهان تخصیص خواهد یافت.

تالاب گاوخونی که با وسعتی حدود ۴۷۶ کیلومترمربع، در استان اصفهان قرار دارد و تأمین‌کننده اصلی آن رودخانه زاینده‌رود است، چندین سال است که تقریباً خشک شده؛ به‌طوری‌که بعد از بارش‌های سال گذشته، حدود یک‌ماه پیش مسئولان خبر از مرطوب شدن تنها ۲۴درصد سطح این تالاب دادند.

در حالی که مدیران اصفهان قول داده بودند که زاینده رود در تابستان هم جاری بماند، اما تنها دو روز از قول آنها نگذشت که زنده رود به گل نشست و خشک شد و امروز تنها بوی لجن از آن به مشام می‌رسد.رضا خلیلی ورزنه، مدیر عامل انجمن دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی ورزنه در خصوص حق آبه زیست محیطی و تالاب گاوخونی می‌گوید: در جلسه سال ۹۴ هیئت دولت در خصوص رودخانه زاینده رود، مصوب شد پس از شرب، حق آبه محیط زیست در اولویت دوم باشد، اما در حال حاضر حق آبه زیست‌محیطی از اولویت خارج شده است.

به اعتقاد محققان حوزه محیط زیست، در ایران ۶ نوع جنگل وجود دارد که به دلیل خشکسالی و بی‌توجهی به اصول بهره‌برداری، این جنگل‌ها در حال نابودی هستند و در برخی از مناطق جنگلکاری نیز با از بین بردن اراضی جنگلی اقدام به کاشت تریاک شده است که با توسعه فناوری‌های فضایی، اراضی زیر کشت تریاک کشف شده است.

با جاری شدن آب در زاینده رود خوشحالی و نشاط بین مردم اصفهان ایجاد شده و به نوعی زندگی دوباره به اصفهان بازگشت.

استاندار اصفهان با بیان اینکه مدت جاری بودن آب محدود است، گفت: روزی که آب را جاری کردیم حجم آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود ۱۹۸ میلیون متر مکعب بود، ناگزیریم از اینکه حداقل ۱۱۰ میلیون متر مکعب را برای آب شرب و نیاز فصل تابستان حفظ کنیم.

رئیس اتاق بازرگانی اصفهان گفت: خشک شدن زاینده رود ناشی از بی مدیریتی مدیران ملّی در طی سال های گذشته است و هشدار می دهیم که بی کفایتی برخی از مسئولین باعث بروز اختلاف بین مردم استان های اصفهان، چهارمحال و بختیاری و خوزستان نشود.

استاندار اصفهان گفت: با خشک شدن زاینده‌رود و عدم امکان کشاورزی در شرق اصفهان ۲۵ هزار سرپرست خانوار بیکار شده‌اند با این وجود در راستای اجرای این طرح اشتغال پایدار و جایگزین ، عده‌ای برای حفظ منافع شخصی ناامنی ایجاد می‌کنند.

بی‌آبی بیکاری را کلید زده است. این بیکاری اما سهم محروم‌ترین اقشار جامعه شده، یعنی همان روستاییانی که صدها سال است در اطراف رودخانه‌هایی همچون زاینده‌رود زمین کشاورزی برای خود برپا کرده‌اند. و اینک ۵۰ هزار کشاورز تنها در این ناحیه از کشور بیکار شده‌اند.