محمد ابراهیم خلیلی: آن چه از شرایط حال در شهر‌ها را می‌توان از نگاه شهروندان تصویر کرد، عبارت است از ناخشنودی حاصل از عدم تامین نیاز‌ها و برآورده نشدن آمال، برای تحقیق زیست اجتماعی مطلوب، توسط اعضای پارلمان‌ها، و در بحث ما پارلمان‌های محلی. این تفکر از کجا آمده چرا فکر میکنیم باید همه جواب‌ها را نمایندگان مجلس بدهند پس ما مردم کجای کار هستیم؟ چقدر مطالبه‌گریم؟ چطور ما و با چه مکانیزمی بر عملکرد نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شورای شهر باید نظارت داشته باشیم.

ایده اتوپیای افلاطون بعد‌ها در فلسفه اسلامی مورد توجه قرار گرفت و فارابی هم به آن پرداخت و فارغ از آن، آرمانشهر افلاطون بعد‌ها زمینه ساز شکل‌گیری ساختار اجتماعی برخی کشور‌ها به خصوص در قرن بیستم شد. اینکه «ناکجا آباد» افلاطون برای ما هم سرزمینی آرمانی باشدیا نه، به آرمان‌ها و ارزش‌های هر فرد برمی‌گردد. چیزی که در اینجا قابل توجه است، اثر‌گذاری این ایده بر جوامع مابعد آن است، برخی حکومت‌های دینی از آن به عنوان الگو استفاده کردند حال آنکه در مواردی کارآمد نبود و تاثیری مخرب در برخی ابعاد از خود به جای گذاشت.

رئیس سازمان شهرداری‌ها با بیان این‌که شهرهای اسلامی مصادیق کاملی از شهرهای ایده‌آل هستند، گفت: در شهرهای اسلامی همه صفات انسانی و الهی در نظر گرفته شده و معتقدم باید به جای مدیران شهری دنبال طبیبان شهری باشیم تا آن‌ها بتواند با در نظر گرفتن همه جوانب و ابعاد وجودی شهرها مشکلات را حل کنند.