مسعود شجاعی، کاپیتان تیم ملی فوتبال کشورمان که پس از انجام یک مسابقه فوتبال باشگاهی مقابل نماینده رژیم صهیونیستی در مسابقات جام باشگاه‌های اروپا، از راه‌یابی به اردو‌ها و مسابقات تیم ملی فوتبال ایران بازمانده بود، با سپری کردن دوران طولانی محرومیت بار دیگر به اردوی تیم ملی کشورمان دعوت شد و در بازی دوستانه اخیر مقابل تونس به بازی گرفته شد تا همه چیز پایان یافته به نظر برسد، غافل از آنکه این گونه نیست.

از دعوت دوباره شجاعی به اردوی تیم ملی کشورمان و حتی رقابتی که در آن یک نیمه در زمین حضور داشت چند روزی می‌گذرد، اما امروز خبری منتشر شد که حکایت از آن داشت هیچ چیز تمام نشده؛ نه برای شجاعی و نه حتی تیم ملی فوتبال کشورمان. خبری که حکایت از احضار وزیر ورزش به مجلس در پایان تعطیلات نوروزی دارد و تبعات آن چندان مشخص نیست.

محمدعلی پورمختار، نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی در این باره به فارس گفت: «ما نمی‌خواهیم ورزش را سیاسی کنیم و بحث عدم مصاف با نمایندگان رژیم صهیونیستی یک بحث سیاسی نیست بلکه یک موضوع اعتقادی است و فراکسیون ورزش باید بازیکنان را در این باره توجیه کند.»

عضو کمیسیون حقوقی و قضایی پس از آنکه به همکاران خود در فراکسیون ورزش خرده گرفت، فدراسیون فوتبال کشورمان را مورد انتقاد قرار داد و گفت: «فدراسیون فوتبال اقدام خاصی را صورت نداد و فقط در حد یک پاسخگویی آن هم در سطح بسیار سطحی اقدام کرد. دعوت مجدد از مسعود شجاعی برای حضور در تیم ملی فوتبال نشان داد که فدراسیون فوتبال اقدام جدی در این باره نکرده است.»

پورمختار در ادامه با تاکید بر این که «کسانی که بحث محرومیت‌ها را در ارتباط با عدم مصاف با نمایندگان رژیم صهیونیستی مطرح می‌کنند، به دنبال منافع خود هستند»، افزود: «توقع من این بود که در ارتباط با اقدام مسعود شجاعی وزارت ورزش برخورد جدی داشته باشد؛ پس از تعطیلات نوروزی مجلس در قالب طرح سوال از وزیر ورزش و جوانان پیرامون این موضوع سوال خواهیم کرد و وزیر باید در این باره پاسخگو باشد.»

بدین ترتیب بار دیگر موضوع مسعود شجاعی به دغدغه‌ای بزرگ تبدیل شد. موضوعی که تا ساعاتی پیش تصور همگان بر این بود که پایان یافته، اما حالا دورنمایی ترسیم می‌کند که به شدت نگران کننده است، به ویژه اگر به یاد آوریم بحث ورود سیاست به فوتبال تا چه اندازه مهم و کلیدی است و یکبار با محرومیت فوتبال کشورمان، پیه آن به تن مان خورده است.

البته این نخستین اشکالی است که در دیکته پورمختار درباره مسعود شجاعی به چشم می‌خورد که به نوعی نگران کننده‌ترین هم هست، اما جز نگرانی از محرومیت –که می‌تواند بحران ملی نیز بیافریند،– اشکالات دیگری هم در این خصوص به چشم می‌خورد که قابل تامل و حتی تا حدودی عجیب است.

از جمله این اشکالات که بالاتر هم به آن اشاره شد، زمان بروز این واکنش از طرف پورمختار است که با زمان دعوت شجاعی به تیم ملی فوتبال کشورمان هیچ گونه همخوانی‌ای ندارد و حتی منطبق با بازی دوستانه تیم ملی فوتبال کشورمان و تونس هم نیست؛ گویی این نماینده معترض، دیر از ماجرا مطلع شده و آن چنان که باید پیگیری فوتبال و اخبار تیم ملی کشورمان نیست.

سومین اشکال آنجاست که می‌بینیم نماینده حقوق‌دان هیچ اظهار نظری درباره احسان حاج صفی، دیگر فوتبالیستی که در آن بازی کذایی همراه مسعود شجاعی بازی کرد و بعد در اردو‌های تیم ملی حضور یافت و برای این تیم بازی کرد، بیان نکرده است. موضوعی که موجب شده برخی بر این باور باشند که اظهار نظر پورمختار ریشه در مسائل دیگری دارد!

اشکال بعدی آنجاست که می‌بینیم از آن رویداد ورزشی میان دو تیم باشگاهی از یونان و رژیم صهیونیستی در قالب رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا بیش از ۷ ماه گذشته و این تازه نخستین اظهار نظر پورمختار درباره آن ماجراست؛ اظهار نظری که در آن به همه تاخته شده، اما اشاره نشده که چرا این نماینده حساس، تاکنون سکوت پیشه کرده بود.

پنجمین نکته قابل تامل در واکنش پورمختار به بازی کردن مسعود شجاعی در ترکیب تیم ملی فوتبال کشورمان، چشم پوشی این نماینده بر مذاکرات گسترده مسئولان فدراسیون فوتبال کشورمان با این بازیکن و هم بازی آن موقع اش، یعنی حاج صفی برای خاتمه دادن به ماجرا با گرفتن تعهدنامه است. تعهدنامه‌ای که آن زمان حاج صفی امضایش کرد و به تیم ملی بازگشت، اما گفته می‌شد شجاعی آن را امضا نکرده است. تعهدنامه‌ای که معلوم نیست بازگشت شجاعی با امضای آن رقم خورده یا خیر، اما پورمختار ترجیح می‌دهد به کل از به یادآوردن این بخش ماجرا انصراف دهد!

ششمین نکته در اظهار نظر پورمختار آنجاست که می‌بینیم رئیس سابق کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در حالی نسبت به دعوت شجاعی به تیم ملی معترض است و عملکرد فدراسیون فوتبال در این خصوص را مورد انتقاد قرار می‌دهد که بسیاری از افراد مرتبط با این رشته ورزشی در کشورمان، به عملکرد وی در خصوص فوتبال نقد‌های جدی وارد می‌دانند چراکه از جمله پرونده‌های مطرح در کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در زمان ریاست پورمختار بر این کمیسیون، پرونده فساد در فوتبال بود.

پرونده‌ای که اگرچه در اواخر عمر مجلس نهم گزارشی در خصوص آن تهیه و در مجلس قرائت شد، اما به اتفاق خاصی منجر نشد. موضوعی که پورمختار در توضیح آن گفته: «فساد‌هایی که صورت گرفته روشن و گزارش آن موجود است، اما، چون این گزارش در اواخر مجلس نهم آماده شد فرصت نکردیم آن را برای رسیدگی به قوه قضاییه بفرستیم و اکنون باید این گزارش به قوه قضاییه ارجاع شود.» یعنی نه تنها این نماینده و همکارانش آن پرونده را به دستگاه قضا ارجاع ندادند، که آن را کامل شده توصیف کرده و از افراد جانشین شان خواستند در خصوص آن اقدام کند!

و آخرین نکته‌ای که در این اظهار نظر سیاسی نماینده ورزش در خصوص بازی کردن یک فوتبالیست -ولو از نوع خطاکار- در تیم ملی کشورش به چشم می‌خورد، تبدیل یک موضوع ساده به تهدید است؛ اتفاقی که در روزهای اوج گیری تنش نهادهای ورزشی بین المللی با فدراسیون های کشورمان در خصوص رقابت نکردن ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی، حکم سم را دارد. در روزهایی که همگان انتظار دارند که امثال نمایندگان مجلس به میدان آمده و راهی برای تبدیل تهدیدها به فرصت ها فراهم آورند نه اینکه از مسائل عادی تهدید بیافرینند!

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازسایت خبری تحلیلی  تابناک ، تاریخ انتشار: 6فروردین 1397، کدخبر:  785237 ،www.tabnak.ir