شعار سال: علی میرزاخانی، اقتصاددان و استاد دانشگاه در بیان راهکار اقتصادی خود برای بازار ارز و مشکلاتی که به بار آورده است به فرارو گفته است: راهکار‌های پیشگیری از این بحران‌ها در اقتصاد وجود دارد. در یکی دو سال گذشته این راهکار‌ها نیز بیان شد، اما هیچ گاه به آن عمل نشد. متاسفانه دولت به این راهکار‌ها اعتنا نکرد و این بحران اتفاق افتاد. او ادامه می‌دهد: الان این بحران پیش آمده است مقابله با آن مساله دوم است. نرخ دلار در بازار غیررسمی از نرخ دلار رسمی روز به روز بیشتر فاصله می‌گیرد. ما با استفاده از راهکار‌هایی می‌توانستیم از این موضوع پیشگیری کنیم. یکی از عوارض این موضوع عمیق‌تر شدن شکاف بین قیمت ارز رسمی و غیررسمی است که در یکی دو هفته گذشته شاهد عمیق‌تر شدن این شکاف بودیم. میرزاخانی با اشاره به برخی نارضایتی از سیاست دولت به خاطر حاکم نکردن ثبات در بازار ارز می‌گوید: علت این نارضایتی‌ها به نوسان‌ها برمی‌گردد. نوسان‌ها فعالیت بازار را مختل می‌کند. یعنی شما به عنوان کسی که تولید وتجارت انجام می‌دهید وقتی از چشم انداز قیمت‌ها اطلاع ندارید باید کار خود را متوقف کنید. یک فروشنده اگر نداند کالاهایش را با چه نرخی جایگزین کند عملا کارش مختل می‌شود. این مساله در همه بازار‌های موبایل، لوازم خانگی و … وجود دارد.

این اقتصاددان می‌گوید: مساله اصلی نوسان زیاد است و نه افزایش نرخ ارز. هرچند نرخ ارز، مسائل خودرا دارد، اما اصل موضوع نوسان است که باعث می‌شد دلار یک روز به قیمت ۶۵۰۰ تومان و یک روز به قیمت ۹۲۰۰ تومان فروخته شود. این نوسان، فعالیت‌های اقتصادی را دچار اختلال می‌کند. ما باید این بازار را متشکل کنیم نه اینکه بگوییم بازار دلار بازار قاچاق است. دلار کالای قاچاق نیست. کالای قاچاق تعریف خودش را دارد.

میرزاخانی معتقد است: دولت باید یک بازار دوم ارز را به رسمیت بشناسد. یعنی صادر کنندگان در بازار متشکلی مثل بورس ارز صادراتی خود را به واردکنندگان با نرخ توافقی بفروشند. اگر این اتفاق می‌افتاد نرخ دلار قطعا با توجه به متغیر‌های بنیادی بالاتر از هفت هزار تومان افزایش پیدا نمی‌کرد. حتی اگر ما این کار را سال گذشته انجام می‌دادیم قیمت کنونی دلار در بازار غیررسمی زیر شش هزار تومان بود و یک ثبات در بازار حاکم می‌شد. او ادامه می‌دهد: الان نباید دنبال نرخ باشیم. الان هم متاسفانه یکی از کار‌های خطرناکی که می‌تواند انجام شود این است که دنبال نرخ برویم. چون ما ذخایر ارزی زیادی را به خاطر آنکه می‌خواستیم نرخ دلار را روی ۴۲۰۰ تومان تثبیت کنیم از دست داده ایم. الان مهمترین کار این است که بازار دوم ارز به رسمیت شناخته شود که صادرکنندگان ارز خود را با نرخ توافقی به وارد کنندگان بفروشند. تجربه این کار هم در دوره‌های مختلف وجود دارد. اگر این اتفاق بیفتد، بحث قاچاق از بازار دلار فسخ می‌شود و دلار نرخی در یک بازار متشکل پیدا می‌کند. نرخ‌هایی که اکنون دهان به دهان می‌چرخد، نرخ‌هایی است که در معاملات بسیار محدود شکل می‌گیرد و نرخی نیست که در بازار ارز ایران شکل بگیرد. علتش اشکال سیاستگذاری است. اگر این اشکال سیاستگذاری از بین برود نرخی که شکل خواهد گرفت، نرخی منطقی خواهد بود و از آن مهمتر ثبات وجود خواهد داشت. علامتی هم که به بازار داده می‌شود علامت ثبات است. نرخ‌های بالاتر قطعا برای واردکننده مساله ساز خواهد بود، اما برای تولید صادرات محور مساله ساز نیست. برای بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی آنچه مساله ساز است نوسان‌های شدید است. اگر این ثبات در بازار ارز حاکم شود فعالیت‌های اقتصادی قطعا روال عادی خودش را خواهد داشت و این اعتراضات و اعتصاب‌ها موضوعیتی نخواهد داشت که به بحران تبدیل شود.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت آیا خبر ، تاریخ انتشار 9تیر 97، کدمطلب: 3058، www.ayakhabar.ir